انتقاد تند همایون غنی زاده از وزیر ارشاد درباره توقیف «برادران لیلا»

همایون غنی زاده، کارگردان طی یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «خیلی واضح و روشن است که فیلمساز باید خودش حق داشته باشد تصمیم بگیرد فیلمش در چه فستیوالی شرکت کند یا نکند. فیلمسازان و هنرمندان خیلی بیشتر از کسانی که اینجا فقط برای منافعشان ریش می گذارند حق دارند به کَن و فستیوال های بین المللی بروند. سازمان سینمایی و وزیر ارشاد خودشان می داند خیلی از کسانی که اینجا روی پیشانی شان جای مهر ریا داغ می‌زندد در همان ایام بی آنکه هنرمند باشند با بودجه های معلوم نیست از کجا رسیده در کوچه پس کوچه های کَن غلت میزنند. لذا امثال اینها مستحق توقیف شدن هستند نه فیلم دعوت شده به فستیوال و هنرمندانش. تا دیروز در صورت عدم شرکت در جشنواره فجر فیلم ها را اکران نمی کردید و امروز می خواهید بعلت شرکت در جشنواره های بین المللی فیلم ها را توقیف کنید.

اصلا چه کسی گفته است فیلم ایرانی برای نمایش در فستیوال خارج از ایران نیاز به مجوز شما دارد؟ کجا نوشته اید؟ چرا نوشته اید؟! ماده پنج آئین نامه؟ کدام عقل متفکری این آئین نامه را نوشته؟ کدام کارشناسی؟ با چه استدلالی؟ اصلا چرا این میزان برای خودتان حق قائل می شوید؟ باید روشن کنید این آئین نامه از کجا آمده؟ فرایند تصویب آن چه بوده؟ شورای انقلاب فرهنگی؟ وزارت ارشاد؟ سازمان سینمایی؟ هنرمندان برعکس شما سرمایه های این سرزمین هستند. تعجبی ندارد شما که به هدر دادن هر سرمایه ای در هر حوزه ای خو گرفته اید اینجا هم همان رفتار را پیشه می کنید. ما از روزی می ترسیم که ایران را در همه حوزه ها برهوت کرده باشید. روز که سرمایه ای برای هدر دادن باقی نگذاشته اید! آیا این افکار پوسیده می خواهد آن زمان ما را با برهوتمان تنها بگذارد؟! سر سوزنی و با هیچ بهانه ای هیچ سیستمی حق ندارد با هنرمندان جامعه چنین رفتاری کند. ممکن است بعضی هنرمندان برده و بنده و بله قربان گوی شما، سیستم و آئین نامه های شما شده باشند اما همه آنها نمی شوند. هنر و هنرمندان از سرمایه های این جامعه هستند. دست از هدر دادن سرمایه های ما بعلت ندانم کاری و خودشیرینی بردارید. من از سعید روستایی و اکران فیلمش حمایت می کنم و امیدوارم بقیه هنرمندان هم درقلم وشیوا توقیف را محکوم کنند. نه تنها بعلت رفاقت و هم صنف بودن. بلکه بخاطر آنکه این میزان اعتماد بنفس سیستم درتوقیف! ممنوع الکاری! ممنوع القلمی!ممنوع التصویری وهر ممنوع الچیزی که عقل ما به آن نمی رسددارد دیگر آرام آرام تبدیل به تازیانه های عصر برده داری می شود. شما علنی تر از گذشته از ما انتظار بندگی دارید و این تحمل ناپذیر است.»

انتهای پیام