یادداشت مدیر مجله صدا دربارهی تذکرات هیات نظارت و فشارهای دولت سیزدهم
علی راعی، مدیرمسئول هفتهنامه “صدا”، در شماره ۱۱۰ این مجله، شنبه ۱۱ تیرماه ۱۴۰۱، در یادداشتی با عنوان «ساکت کردن صدا؟»، دربارهی تذکرهای اخیری که دریافت کرده است، نوشت:
در سه هفته گذشته، هیئت نظارت بر مطبوعات طی دو نامه، دو تذکر رسمی برای هفتهنامه “صدا” ارسال کرده است. مورد اول، مربوط به پروندهای بود که در شماره ۱۰۷ دوره جدید “صدا” به تاریخ ۲۱ خردادماه برای تحلیل و ارزیابی مواضع و سخنان سیدمصطفی تاجزاده، چهره سرشناس سیاسی کشور، منتشر شد. در این تذکر، به اینکه کدام عبارت یا جمله یا متن از این پرونده بیش از ۴۰۰۰ کلمهای مغایر با منافعملی و یا نقض قانون مطبوعات بوده است، هیچ اشارهای نشده بود. در نتیجه، چنین به نظر آمد که برای هیئت نظارت بر مطبوعات که نمایندگان ارکان مختلف حاکمیت در آن حضور دارند، نفس نامبردن از “تاجزاده” حساسیتبرانگیز و مستوجب برخورد (و یا دستکم تذکر) است!
این درحالی است که وظیفه مطبوعات، تحلیل و ارزیابی مواضع افراد و سیاستمداران از جریانها و طیفهای مختلف است و در این میان، پرداختن به سیاستمدار فعال، کنشگر و تاثیرگذاری چون تاجزاده (فارغ از آنکه با مواضع او موافق یا مخالف باشیم)، کار طبیعی یک رسانه است. همچنان که خبرگزاریها و روزنامههای اصولگرا و نیز سایتها و فعالان رسانهای نزدیک به نهادهای امنیتی، کمتر روزی است که به مواضع تاجزاده و اصلاحطلبان تاثیرگذاری چون او نپردازند و سناریوسازی و داستانسرایی نکنند!
بااینحال، “صدا” پس از دریافت این تذکر، از واکنش رسمی به آن و یا انتشار اخبار آن در فضای مجازی خودداری کرد؛ با این تصور، که این تذکری موردی و ناشی از حساسیتهای خاص به آقای تاجزاده بوده است (گرچه آن را نیز بههیچوجه وارد نمیدانیم).
اما ماجرا وقتی عجیبتر شد که هفته گذشته، بار دیگر هیئت نظارت بر مطبوعات در جلسه خود به بررسی پرونده هفتهنامه “صدا” پرداخت و اینبار، در واکنش به یادداشتی در شماره ۱۰۸ دوره جدید به تاریخ ۲۸ خرداد از دکتر فیاض زاهد (نویسنده و استاد دانشگاه) به نشریه تذکر داد که لابد، چرا از مواضع و فعالیتهای دکتر عبدالناصر همتی در یکسال پس از انتخابات تجلیل کردهاید و به نامزدهای پوششی آقای رئیسی، از گل نازکتر گفتهاید! البته، روشن بود که این تذکر نه بهخاطر یادداشت آقای زاهد که به دلیل مصاحبه با آقای همتی در سالگرد انتخابات ۲۸خرداد و نقدهای ایشان به عملکردها و ناکارآمدیهای دولت سیزدهم بوده است.
در واقع، این دو تذکر پیاپی به “صدا”، بار دیگر نشان داد جریان حاکم هیچ صدای مخالف و منتقدی را نمیپسندد و از همه نیروهای سیاسی و فکری میانهرو، اصلاحطلب و دارای حرفوسخن جدی هراس دارد؛ خواه، مصطفی تاجزاده باشد و خواه، عبدالناصر همتی. این تذکرات پیاپی، تنها نشانگر خالی بودن دست دولت سیزدهم در کمتر از یکسالی است که بر سر کار آمده است و نهتنها برخلاف ادعاها و شعارهای ایام انتخابات، نتوانسته وضعیت اقتصادی و اجتماعی و حتی امنیتی کشور را بهبود بخشد که با ندانمکاریها و حذف شایستگان و عقلا و جایگزین کردن مدعیان بیتجربه و ناتوان، کشور را بیشازپیش به سوی پرتگاه کشانده است.
در این میان، ظاهرا دولتی که نه توان حل مسایل اقتصادی و معیشتی مردم را دارد و نه توان حل مساله سیاست خارجی و دستیابی به توافق را؛ تنها کاری که بلد است، وارد کردن فشار به مخالفان و منتقدان و از جمله معدود رسانههای باقیمانده مستقل و اصلاحطلب است.
دولتی که دیگر حتی خبرگزاری ایسنا را هم زیر سلطه خود درآورده و از حمایت کامل همه خبرگزاریها، صداوسیما، دهها روزنامه و هزاران سایت و صفحات مجازی برخوردار است؛ از همین هفتهنامه کوچک ۱۶صفحهای و از نام تاجزاده و همتی و دیگر اصلاحطلبان هراس دارد. چرا؟ چون، خود میداند چیزی برای عرضه به مردم در امپراتوری رسانهایاش ندارد؛ جز کارنامهای خالی و پوچ. ازاینروست که پس از فشار گسترده به معدود شرکتها و مجموعههای اقتصادی که با آگهیهای خود، کمکی به انتشار “صدا” در این شرایط دشوار اقتصادی میکردند؛ حال، فشارهای سیاسی و تذکرات پیاپی را هم شروع کردهاند و البته، همچنان هم مدعی هستند دولت از رسانهها شکایتی نکرده است! دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرتعباس را؟!
شما با این فشارهای وحشتناک اقتصادی بر مطبوعات منتقد، و ناکارآمدی در برقراری حداقل ثبات اقتصادی (که بازار کاغذ و چاپ و پست و توزیع و… را نیز در برگرفته)، عملا رسانههای مستقل را خفه کردهاید و حال، پیاپی به نام هیئتنظارت بر مطبوعات هم تذکر میفرستید تا ما ساکت شویم؟
نه، آقای رییسی! ما براساس مواد ۳و۴ قانون مطبوعات، هرگز ساکت نمیشویم و تعطیل نمیکنیم. سر حرف و مواضع خودمان هم هستیم. شما هم یا واقعا، تحمل مخالف را داشته باشید و همانطور که در دوران ریاستتان بر قوهقضاییه نشان دادید، مانع تعطیل شدن مطبوعات مستقل و حرفهای و دارای محتوا و کیفیت (چه به دلایل سیاسی و چه به دلایل اقتصادی) شوید و یا آنکه به ما حق
دهید که بگوییم آن مواضع هم، صرفا اقداماتی نمایشی برای استفاده در تبلیغات انتخاباتی بوده که لابد، امروز فصل آن گذشته است…
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار
انتهای پیام