سوالی از گنجی، رائفی پور، عباسی و یامین پور | صادق زیباکلام

صادق زیباکلام طی یادداشتی در اینستاگرامی نوشت:پریروز ‏در محاکمه‌ام، پرسشی را خطاب به ریاست محترم دادگاه و نمایندۀ دادستان مطرح نمودم مبنی بر اینکه «آیا در [کشور] شهروندان از حق ابراز مخالفت با سیاست‌های [مسئولین] برخوردار می‌باشند یا خیر؟». شاید باور نکنید، اما قدمت این سئوال به یکصد سال می‌رسد. اساساً کل مدرنیته را می‌توانیم خلاصه نماییم در پاسخ به همین پرسش. چرا که ظرف یکصد سالی که از آمدن مدرنیته به ایران می‌گذرد، اگرچه رسماً اذعان نداشته‌اند، اما خیلی استقبالی از ابراز مخالفت با سیاست‌ها و نظرات‌شان ننموده‌اند. بگذریم که کم نبوده‌اند مواردی که ابراز مخالفت با سیاست‌های [کشور]، بعنوان عملی مجرمانه تلقی شده و منتقد بعنوان متهم سر از عدلیه در آورده.

چرایی این برخورد هم روشن است. [مسئولین] در ایران همواره منشأ خیر و برکت بوده و تدابیر و سیاست‌های‌شان منتهی به پیشرفت و ترقی کشور و خوشبختی و رفاه مردم می‌شود(از دید خودشان البته). بنابراین اگر احدی با تدابیر آن‌ها مخالفت نماید، یا جاهل است و ناآگاه و فریب خورده، و الا که مزدور و وابسته به دشمنان این آب و خاک است. بنابراین خیلی جایی برای انتقاد، چه رسد مخالفت با [این] سیاست‌ها باقی نمی‌ماند.

همۀ کیفرخواست من هم خلاصه می‌شد در ابراز مخالفت با [همین] سیاست‌ها. چرا راه دور برویم، من با طرفداری از روسیه در جنگ‌ اوکراین موافق نیستم. از نظر اخلاقی، حمایت ایران از روسیه را غیراخلاقی می‌دانم و بعنوان یک ایرانی، از مردم اوکراین بابت این حمایت عذرخواهی می‌کنم. در مرتبۀ بعدی، طرفداری ایران از روسیه را به زیان منافع ملی کشورم می‌دانم. آیا ابراز مخالفت با سیاست رسمی [کلان] در اوکراین اقدامی مجرمانه می‌بایستی قلمداد شود؟

نه جناب قاضی دادگاه و نه نمایندۀ دادستان، پاسخی به پرسشم در خصوص مجرمانه بودن مخالفت با [این] نظر را ندادند. اما امیدوارم سؤالم را نظریه‌پردازان [اصولگرا] ، همچون جناب دکتر «عبدالله گنجی» ،دکتر «وحید یامین‌پور»، دکتر «حسن عباسی»، دکتر «علی اکبر رائفی پور» پاسخ بدهند. [….]

انتهای پیام