معضل فقط حجاب و روسری نیست
امیر ترکاشوند، نویسنده‌ی کتب دینی در کانال تلگرامی خود نوشت:
بسیاری از موافقان الزام به حجاب، علت الزام (و جرمانگاری) را به تأثیر بی‌حجابی (: فقدان روسری، آشکار بودن موی زنان) بر تحریک مردانِ ناظر و ایجاد هیجان جنسی در آن‌ها ربط می‌دهند، و در واقع فلسفه حکم را (علاوه بر امر شارع که به خودی خود موضوعیت دارد همچنین) به تأثیر نمایش مو بر روان جنس مخالف مربوط می‌دانند.
چه این فلسفه واقعی باشد و چه نباشد اما باید دانست که سایر احکام فقهی،که اتفاقا فاقد تأثیر سوء بر دیگران بوده و موجب اضرار به غیر نباشد و حق الناسی را پایمال نکند، نیز از دیدگاه فقهای سنتی الزامی و بایدی است و ترک آن مستوجب تعزیر و کیفر و محدودیت و محرومیت است و یعنی معضل، محدود به موضوع اختلافیِ روسری (که آیا صرفا حق الله است و یا ربط حق الناسی نیز دارد) نمی‌شود.
به بیان دیگر واجبات و محرماتِ فقهی حتی اگر حق الناسی نباشد و زیانی به دیگران نرساند و به اصطلاح از نوع حق الله باشند، باز هم از دیدگاه فقه سنتی در زمره قانون به شمار آمده و زیر پا نهادن آن‌ها جرم تلقی می‌شود.
بر این اساس حتی اگر استدلال مخالفان به کرسی نشیند که فقدان روسری موجب اِضرار به غیر نیست ولی باز در آینده دور و نزدیک، برگی دیگر رو می‌شود که زیر پا نهادن احکام شریعت و ارتکاب معصیت مطلقاً (چه موجب تضییع حق از دیگران بشود و چه نشود) موجب کیفر و محرومیت و محدودیت خواهد بود!.
پس حوزویان و دیگر محققان باید در بازخوانی‌های فقهی خود به این موضوعِ اعمّ و مهم‌تر نیز توجهِ دوچندان نشان دهند و مسئله، فراگیرتر به بحث و نقد و بررسیِ دوباره گذاشته شود.
در سال‌های گذشته چند و بلکه چندین یادداشت مصداقی با همین محتوا منتشر کردم که می‌توان آن‌هارا مرور کرد، از جمله:
سین‌جینِ تارک‌الصلاة در مدل شیخ‌طوسی
روزه‌نگیران را باید تازیانه زد و کشت (در نگاه سنتی به اسلام)
انتهای پیام
