گفت‌وگو با یک «پوکمون‌باز» حرفه‌ای در تهران

مجله ی «جامعه پویا» نوشت:

این روزها تب پوکمون دنیا را گرفته است. در این بین کشور ما هم پوکمون‌بازهای زیادی دارد که برای انجام این بازی مشکلات عدیده‌ای دارند. از یک طرف باید با فیلترشکن کانکت شوند، یعنی بدون فیلترشکن و با آی‌پی ایران نمی‌توان وصل شد و از طرف دیگر هیچ توضیح جامع و کاملی به زبان فارسی وجود ندارد که بازیکنان را راهنمایی کند اما به‌ هر حال با فیلترشکن و سرعت پایین اینترنت هنوز هم می‌شود دست‌ و پا شکسته بازی کرد.

اگر ما می‌توانستیم به‌ سادگی به آن دسترسی داشته باشیم، قطعا کیفیت بازی‌مان خیلی بالا می‌رفت. یکی دیگر از مشکلات ما با این بازی این است که شارژ گوشی را به طرز عجیبی می‌خورد زیرا هنگامی که بازی می‌کنید، مدام باید صفحه گوشی روشن باشد، از طرفی با «جی‌پی‌اس» کار می‌کند و از طرف دیگر هم «وای‌فای» باید کانکت باشد.

چگونه حرفه‌ای شویم؟

این بازی به‌ گونه‌ای است که هر چه بیشتر بازی می‌کنید، تجربه‌های بیشتری به دست می‌آورید. برای نمونه توپ‌های شما برای شکار پوکمون تعداد مشخصی است که بعد از مدتی تمام می‌شود. وقتی توپ‌های‌مان تمام شد ما نمی‌دانستیم باید چه کار کنیم. بعد از مدتی جست‌وجو فهمیدیم باید به «پاک‌استاپ‌ها» سر بزنیم، وقتی پاک‌استاپ‌ها را پیدا کردیم، نمی‌دانستیم چطور باید از آنها استفاده کنیم. بعد فهمیدیم باید به آنها نزدیک شویم تا شکلشان عوض شود که بتوانیم وارد آنها شویم. بعد از این که وارد شدیم، دایره وسط را چرخاندیم تا توپ، سکه یا سایر امکاناتش را بگیریم. برای مثال من یک‌ بار از پاک‌استاپ تخم‌ مرغ هم گرفتم، تخم‌ مرغ‌ها همراه دستگاهی که پاک‌استاپ به شما می‌دهد، به یک پوکمون تبدیل می‌شود. همه این اطلاعات را به‌صورت تجربی به دست آوردیم.

بروبچه‌های باشگاه پوکمون

چیزی که ما تا به‌ حال تجربه کرده‌ایم، ترکیبی از بازی انفرادی و گروهی بوده است، البته در ایران بیشتر بازیکنان به‌ صورت انفرادی بازی می‌کنند. از مرحله پنج به بعد بازی گروهی شروع می‌شود و بعد از این مرحله می‌توان تیم تعیین کرد. در مکان‌هایی که اصطلاحا به آنها «جیم» یا همان باشگاه می‌گویند، سه تیم در اختیار شما می‌گذارند، آبی، قرمز و زرد که از این سه رنگ یکی را باید انتخاب کرد. هر تیمی را که انتخاب کنید عضو همان گروه می‌شوید. برای نمونه اگر زرد را انتخاب می‌کنید، نمی‌توانید با رنگ زرد مبارزه کنید و کسانی که به این رنگ هستند، هم‌تیمی‌ شما هستند و برای مبارزه باید سراغ جیم‌های رنگ مخالف خود بروید. هم‌تیمی‌ها می‌توانند پوکمون‌های قدرتمندی را که دارند به‌ عنوان نگهبان باشگاه قرار دهند تا کسی نتواند به آن حمله کند.

مبارزه به سبک یک پوکمونی تمام‌عیار

مبارزه‌ها با استفاده از پوکمون‌هایی که در بازی شکار کرده‌اید، انجام می‌شوند. هر پوکمون قدرتی مخصوص دارد که با «سی‌پی» مشخص شده است. هر چه قدرت پوکمون بالاتر باشد، در مبارزه بهتر خواهد بود. در هر باشگاهی هم که برای مبارزه بروید، قدرت هر کدام از پوکمون‌ها یا به‌اصطلاح هیولاها نوشته شده است. شما باید ببینید پوکمون‌هایی که دارید، آن‌قدر قدرتمند هستند که وارد مبارزه شوید یا نه. در مبارزه، با پوکمون‌هایی که دارید به جنگ پوکمون بقیه می‌روید و امتیاز می‌گیرید. من هنوز موفق نشده‌ام، مبارزه بین پوکمون‌ها را تجربه کنم زیرا تا به‌ حال پوکمون‌هایی که داشته‌ام قدرتشان پایین‌تر از پوکمون‌هایی بود که در باشگاه‌های دیگر بودند. کسی هم تا به‌ حال پوکمون من را نزده است زیرا هنوز پوکمونی در باشگاهم قرار نداده‌ام. پوکمون را در باشگاه قرار می‌دهید و هر کس در مبارزه پیروز شود، باشگاه حریف را به رنگ خود درمی‌آورد. من که به رنگ زرد هستم، اگر پوکمون‌های یک باشگاه را شکست دهم آن باشگاه به رنگ من درمی‌آید و من صاحب آن می‌شوم.

باشگاه پوکمون وسط میدان فردوسی

در ایران تعداد باشگاه‌ها خیلی کم است و تنها باشگاهی که من تا به‌ حال دیده‌ام، در میدان فردوسی بوده، دقیقا وسط میدان و به‌ جای مجسمه فردوسی. باشگاه میدان فردوسی در چند باری که من دیده‌ام، تغییر رنگ داده، ممکن است این تغییر رنگ در اثر مبارزاتی باشد که اتفاق افتاده، زیرا رنگ باشگاه به رنگ تیم برنده تغییر می‌کند. باشگاه‌ها و پاک‌استاپ‌ها مکان‌هایی هستند که خود سرورها روی نقشه ثبت می‌کنند و معمولا در پارک‌ها و فضاهای سبز ثبت می‌شود. این کار باعث پیاده‌روی و به‌ پارک‌ رفتن مردم هم می‌شود.

پوکمون‌های تهران بچه کدام محل هستند؟

در تهران بیشترین پوکمون‌ها را در فضای باز و در حال حرکت دیده‌ام. این بازی به‌ گونه‌ای طراحی شده است که بازیکنان باید حرکت کنند. وقتی در حال حرکت هستید، پوکمون‌های بیشتر و متنوع‌تری با قدرت‌های بیشتر سر راه شما قرار می‌گیرند. وقتی یک جا ساکن هستید، فقط به یک‌ سری پوکمون محدود و ابتدایی دسترسی پیدا می‌کنید. اگر بخواهم درباره مسیری بگویم که خودم معمولا می‌روم، بیشتر در خیابان انقلاب با پوکمون‌ها مواجه می‌شوم.

دردسرهای بازی در ایران

پوکمون‌بازی تا به‌ حال برای من دردسری پیش نیاورده است اما خودم حس کردم این بازی می‌تواند خیلی خطرناک باشد. خیلی‌ها مانند خود من هنگام رانندگی بازی می‌کنند. یک لحظه اگر حواسم پرت شود هر اتفاقی می‌تواند بیفتد. با این که تا به‌ حال اتفاقی برایم نیفتاده است اما وقتی داشتم این کار را انجام می‌دادم، متوجه خطرش شدم.

هشدار، خطر نزدیک است

یکی از نکات خیلی مهم این است که در آپدیت جدید این بازی در لحظه‌ای که بازی را راه می‌اندازید، همواره هشدار دریافت می‌کنید. برای مثال می‌گوید هنگام رانندگی پوکمون بازی نکنید یا هنگامی که پوکمون بازی می‌کنید، وارد مکان‌های خطرناک نشوید و مراقب اطراف‌تان باشید. اتفاقاتی که در این مدت افتاد و خبرهایش را خوانده‌ایم، باعث ارسال این پیغام‌های جدید شده است.

من معتاد هستم

من خیلی وقت پیش اهل گِیم بودم اما در چند سال گذشته به‌ ندرت وقتم را برای بازی‌ کردن می‌گذاشتم الان یک‌جورهایی احساس می‌کنم معتاد این بازی شده‌ام. دوست دارم پوکمون‌های جدیدتری بگیرم و قدرت پوکمون‌های خودم را بالا ببرم که بتوانم در باشگاه‌ها وارد مبارزه شوم و حس برنده‌ شدن را تجربه کنم. این بازی سبک جدیدی دارد و تا به‌ حال بازی‌ای با این سبک و سیاق که با «جی‌پی‌اس» کار و بتواند لوکیشن شما را دنبال کند، نداشته‌ایم. فکر می‌کنم به همین دلیل من را تا این حد جذب خودش کرده است. با این که خیلی خودم را درگیر این بازی نکرده‌ام اما در روز به‌ طور میانگین یکی، دو ساعت درگیر این بازی هستم. در مسیر رفت و آمدم یا بین کارهایم اغلب دنبال پاک‌استاپ یا پوکمون می‌گردم.

درگیر یک واقعیت مجازی

فناوری واقعیت افزوده ایده خوبی است و به نظر من از این به بعد بازی‌هایی با این شکل بیشتر خواهد شد. ایده واقعیت مجازی به جذاب‌ شدن این بازی خیلی کمک کرده است، زیرا از نظر گرافیکی اجرای ضعیفی دارد و اگر این فناوری نبود از جذابیتش کم می‌شد.

رفاقت‌های پوکمونی

من در اطراف خودم بیش از 10 نفر را می‌شناسم که درگیر این بازی هستند. خیلی از دوستانم هم به‌ خاطر نوع گوشی‌شان موفق نشده‌اند این بازی را نصب کنند. با وجود این که فیلتر است، باز هم تعداد بازیکنانش کم نیست. البته بیشتر دوستی‌ها می‌تواند در پاک‌استاپ‌ها به‌ وجود بیاید که متأسفانه پاک‌استاپ در ایران خیلی کم است. من تا به‌ حال چند پاک‌استاپ پیدا کرده‌ام؛ میدان فردوسی، میدان شهدا، پارک هنرمندان و پارک شهر.

هرکس پوکمون‌باز نباشد، بی‌شک افسرده است

یکی از دوستان من که 30 سال دارد و قبل از این بازی بیشتر وقتش را در خانه می‌ماند، با تجربه این بازی از خانه بیرون آمد و سعی کرد پارک برود و دنبال پوکمون بگردد و از همین طریق چند تا دوست پیدا کرد. خود من هم بعد از تجربه این بازی رابطه‌ام با کسانی که می‌شناختم و بازی می‌کنند، بهتر شده است.

انتهای پیام