ماجرای شعار «امسال سالِ خونه […]»

خبرگزاری اصولگرای فارس در متنی با عنوان «تقلید خنده‌دار و جزء به جزء از انقلاب 57 توسط ضد انقلاب/ ماجرای شعار «امسال سال خون است …» چیست؟» نوشت:

«نقل است روزی ملانصرالدین به نانوایی رفت. صف شلوغ بود. برای خلوت شدن صف فکری به ذهنش رسید. به جمعیت گفت که کمی بالاتر آش نذری می‌دهند. صف خالی شد. ملانصرالدین پس از مدتی شک کرد که نکند واقعاً نذری می‌دهند؛ خود نیز رفت و در صف آش قرار گرفت!

این ماجرا حکایت تام و تمام اپوزیسیون خارج نشین است. در وقایع مهر و آبان ۱۴۰۱ آنقدر گفتند در حال انقلاب هستند که خودشان نیز باورشان شد. تاجایی یک لمپن فراری در یکی از اجتماعات خارج از کشور در مهرماه، بصورت کاملاً جدی گفت که جمهوری اسلامی همین الان سقوط کرده و ما دقیقاً وسط انقلابیم!

معارضین نظام همواره انقلاب ۱۳۵۷ را کتمان می‌کنند امّا خود در حال تقلید جز به جز نمادهای همان انقلاب هستند. مرجع تقلید اپوزیسیون نیز قاعدتاً امام خمینی است! زیرا از «شعار و مشابهت سازی آتش سوزی زندان اوین به سینما رکس» تا «اتئلاف» را از روی دست امام (بدون کسب اجازه از صاحب اثر!) کپی برداری کردند. امّا مردم با وجود مشکلات عدیده معیشتی اصلا این جماعت را به حساب نیاوردند. این، دلیلی بر رضایت مردم عادی کوچه و خیابان از اوضاع خود نیست ولی تو دهنی محکمی به خارج نشینان بود.

تعدادی از کپی برداری‌ها در ادامه آمده است:

تقلید از شعارهای انقلاب محرم ۵۷ | شعار «امسال ساله خونه …» از کجاست؟

در وقایع مهر ۱۴۰۱، عده‌ای شعار «امسال سالِ خونه …» را سر دادند و با اعتماد به نفس جالبی مدعی شدند که امسال نظام سرنگون خواهد شد. درباره این شعار ۲ نکته وجود دارد:

اول؛ اگر منظور از امسال، سال میلادی است که ۸ روز پیش سال میلادی به پایان رسید. اگر منظورشان سال چینی (!) است که تاریخ پایان آن مصادف با ۲۴ بهمن است. یعنی قاعدتاً جمهوری اسلامی باید در روز ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ روز سرنگون شود. اگر منظورشان سال ایرانی است که این اتفاق باید تا ۲۹ اسفند رخ دهد. کارمندان سعودی و خارج نشینان هنوز مشخص نکرده که منظور از امسال دقیقا چه نوع سالی بود!

دوم؛ این شعار کپی برداری از شعار مردم انقلابی در محرم سال ۱۳۵۷ (آذرماه) است. شعارها لحن و آهنگ عاشورایی گرفته بود. یکی از شعارهای مردم این بود: «محرم ماه خون است پهلوی سرنگون است» همین اتفاق نیز رخ داد و کمتر از سه ماه دیگر پایان دیکتاتوری پهلوی در تاریخ ثبت شد.

شعار شبانه: دلیل این تاکتیک از سوی انقلابیون چه بود؟

شبِ روز ۱۱ آذر ۱۳۵۷ مصادف با اولین شب ماه محرم، روزهای خون باری در تهران و سراسر کشور بود. دقیقاً ۲۵ روز بود که حکومت نظامی در راس کشور قرار گرفته و ارتش شاهنشاهی کف خیابان بودند.

البته این مدل حکمرانی و تسلط بر خیابان به وسیله ادوات نظامی در جهان رایج است. نمونه آن را در جریان وقایع پس از تسخیر کنگره آمریکا در روز ششم ژانویه ۲۰۲۱ شاهد بودیم و واشنگتن در روز تحلیف بایدن تبدیل به پادگان نظامی شده بود.

محرم سال ۱۳۵۷ نیز به دلیل منع تردد امکان تظاهرات از اکثریت مردم سلب شده بود. امّا اتفاقی جالب برای اولین بار رخ داد. اتفاقی که «سالیوان» سفیر وقت آمریکا در ایران آن را اینگونه روایت می‌کند:

« … همه ایران برای یک رویارویی اساسی در ماه محرم مجهز شده است … علاوه بر زد و خوردهای خونین، آنچه از شب اول محرم نظر همه را به خود جلب نموده بود، تظاهرات نوظهوری بود که این بار بر روی بام خانه ها و با فریادهای اللّه اکبر انجام می‌گرفت.»
سالیوان‌ معتقد بود که تکبیر شبانه به نوعی تاکتیک جدید و جنگ‌ روانی بود که‌ مخالفان‌ شاه‌ برای‌ نشان‌ دادن‌ قدرت‌ خود ضد رژیم از آن بهره بردند. تکبیرهای‌ شب‌های‌ محرم‌ چنان‌ برای‌ شاه‌ کابوس شده‌ بود که‌ بعد از فرار به‌ مراکش ‌وقتی‌ صدای‌ الله‌اکبر اذان‌ از مأذنه‌ها پخش‌ می‌شد به‌ وحشت‌ می‌افتاد!

سی سال بعد، سران کودتای سال ۸۸ که خود از حاضرین در انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ بودند، تاکتیک عملیات روانی انقلاب خمینی ضد رژیم شاه را علیه نظام به کار گرفتند و مقرر کرده بودند که سمپات‌های‌ بالاشهرنشینشان در ساعت ۱۰ شب از پنجره خانه‌ها خود شعار بدهند. اکنون نیز کاریکاتوری از این تاکتیک در وقایع مهر و آبان ۱۴۰۱ به صورت مقطعی انجام شد.

هدف از تاکتیک شعار شبانه در دوران رژیم شاه مقابله نوین در مقابل عملیات نظامی رژیم شاه مبنی بر تسخیر خیابان با گسیل تانک‌ها بود. این در حالی است که نظام نه در «وقایع خشن مهر و آبان ۱۴۰۱» و نه در «جریان کودتای ۱۳۸۸» از تانک و نفربر برای تسلط بر خیابان (نظیر ارتش آمریکا) استفاده نکرد.

سنت چهلم گیری همزمان با فحاشی به شیعه!

سنتی در شیعه وجود دارد که برای متوفی اربعین (چهلم) می‌گیرند. نمونه مشهور آن اربعین حسینی است. این سنت در جریان انقلاب علیه رژیم شاه استفاده و به نهضت «چهلم به چهلم» شهره شد. شروع آن نیز تبریز بود که به خونخواهی از شهدای قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶ قم برخاستند.

سنت چهلم گیری در جریان کودتا موسوی در سال ۱۳۸۸ به کار گرفته شد. این دو نفر در فراخوانی، از برگزاری مراسم چهلم شهدای اخیر(!) در مصلی تهران در روز ۸ مرداد ۱۳۸۸ خبر دادند.

در وقایع مهر و آبان ۱۴۰۱ علناً به نمادهای شیعه و اسلامی فحاشی شد. به عنوان نمونه؛‌ توئیت علی کریمی که گفت حق با یزید بوده یا فرخ نژاد که از گمراهی خود درباره جنابِ(!) عمروعاص عذرخواهی کرد. پرچم‌های عزای امام حسین (علیه السلام) آتش زده شد و اتفاقاتی از این دست رخ داد.

امّا همزمان به دلیل همان فقدان هویت، آشوبگران برای برخی افراد چهلم می‌گرفتند! یکی از این چهلم‌ها در ۱۲ آبان منجر به جنایتی بی‌سابقه در ایران شد. جنایتی که در آن شهید روح الله عجمیان به طرز فجیع و ناجوانمردانه به شهادت رسید.

دیوارنویسی

بستر رسانه‌ای دهه ۵۰ منحصر به دو قسم بود: اول؛ جراید مکتوب (روزنامه/ نشریه/مجله). دوم؛ رادیو/تلویزیون. هر دو بستر مذکور در انحصار رژیم پهلوی قرار داشت. لذا مردم در جریان انقلاب، برای انتقال مفاهیم به سطوح مختلف جامعه، از دیوارنویسی در محلات بهره می‌بردند.

امّا امروز شرایط به گونه‌ای دیگر است. مرجعیت دو بستر رسانه‌ای مذکور به فضای مجازی منتقل شده است و این مرجعیت برعکس دوران پهلوی در انحصار نظام جمهوری اسلامی نیست. امروز فضای مجازی ایران در اشغال ارتش آمریکاست و ابزارهای آن نظیر توئیتر و اینستاگرام دربست در اختیار نیروهای معارض نظام قرار گرفته است.

لذا با وجود گستره جهانی ارتباطات دیگر نیازی به اسپری و دیوار نیست. امّا به دلیل فقدان هویت در وقایع اخیر و عدم همراهی مردم، معارضین فارسی زبان آمریکانشین در حال تقلید ناشیانه از نماد شعارنویسی دوران انقلاب ۵۷ برای القای حس انقلاب هستند. رسانه‌های لندن نشین نیز وظیفه تبلیغ را برعهده گرفتند.

سفر به فرانسه

وقتی رسانه‌های بلوک غرب، آشوب چند ده نفره در خیابانی از یک شهر را انقلاب در خیابان‌های تمام ۱۴۲۴ شهر ایران جلوه می‌دهد، لاجرم رهبران غربی نیز تن به دیدار با سران آن انقلاب موهوم خواهند داد.

جمعه ۲۰ آبان برگی دیگر از تقلیدِ معارضین ورق خورد. مصی علینژاد و تعدادی از زنان فمنیست عازم کاخ الیزه فرانسه جهت دیدار با مکرون شدند تا شاهد کاریکاتوری از واقعه بزرگ حضور امام در نوفل لوشاتو در قرن ۲۰ میلادی باشیم.

علینژاد در توئیتر خود نوشت: «در دیدار با رییس جمهور فرانسه گفتم آنچه در ایران دارد اتفاق می‌افتد انقلاب است. فرانسه می‌تواند نخستین کشور باشد برای به رسمیت شناختن این انقلاب. به جای جمهوری اسلامی با چهره‌های اپوزیسیون در آینده دیدار کنید و اتحادیه اروپا را برای پذیرش یک ایران سکولار اماده کنید.» رئیس جمهور فرانسه نیز البته در این ملاقات گفت که نه وظیفه داریم، نه اعتقاد داریم، نه مایلیم نظام سیاسی شما را تغییر دهیم.

پیوستن ارتش به مردم!

ارتش شاهنشاهی پس از تسخیر پادگان‌ها توسط مردم مجبور به اعلام بی‌طرفی شد. پس از فتوای امام نیز موجی از فرار سربازان از محل خدمت شکل گرفت. کار از کار گذشته‌ بود. ارتش قادر به‌ فرستادن‌ یک‌ نیروی‌ کمکی‌ به‌ مرکز ثقل‌ درگیری‌ نبود و تانک‌های شاه در اقیانوسی از مردم مبارز در انقلاب ۵۷ غرق شد. لذا فرماندهان ارتش در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ اعلام بی‌طرفی کردند.

حال مبارزان اینستاگرامی در این وهم هستند که برای انقلاب، ارتش باید نظیر سال ۵۷ اعلام بی‌طرفی کند. نمی‌دانند که قبل از اعلام بی طرفی ارتش شاهنشاهی، انقلاب مردم در شبِ روز ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ به پیروزی رسیده بود.

ائتلاف!

۲۲ دی‌ ۱۳۵۷ سالروز تشکیل شورای انقلاب اسلامی به فرمان امام خمینی است. شمار اعضای اصلی شورای انقلاب ۱۵ تن بوده است: ۸ روحانی و ۷ غیر روحانی. حاضرین در این شورا از بزرگان و مشاهیر سیاسی عصر خود بودند. افراد حاضر نیز از قطب زاده تا بهشتی را شامل می‌شد. چهار روز بعد از تشکیل این شورا شاه فرار کرد. یک ماه بعد از تشکیل شورا نیز انقلاب به پیروزی رسید.

اکنون شش نفر به نام‌های نازنین بنیادی، علی‌نژاد، پهلوی، علی کریمی(!)، فراهانی(!) و اسماعیلیون با انتشار یک توئیت کپی شده، برای بار چند دهم، تاریخ سقوط نظام را به روز کردند و ائتلاف تشکیل دادند! رهبرشان نیز مشخص نیست»

انتهای پیام