محاکمه‌ی خدا توسط مجلس!

بشیر معتمدی، پژوهشگر مطالعات فرهنگی، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، درباره‌ی طرحی در مجلس نوشت:

در خبرها آمده بود که طرح «مجازات‌های بازدارنده برای اظهارنظرهای غیرکارشناسی» روی میز هیات رئیسه مجلس قرار گرفته که بر اساس آن «هر شخصی که دارای موقعیت شغلی، اجتماعی، سیاسی، خانوادگی، علمی، فرهنگی و نظامی جامعه است در سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها، مقالات، پیام‌ها و یادداشت‌های خود در فضای حقیقی یا مجازی در مورد اموری که نیاز به اظهار نظر مراجع رسمی است و هنوز اعلام نظر رسمی نشده است، مطالبی را خلاف واقع بیان کند که بازخورد گسترده داشته باشد و در اخلال شدید در نظم عمومی کشور، ناامنی یا ورود خسارت عمده به تمامیت جسمانی افراد یا اموال عمومی و خصوصی یا سبب اشاعه فساد یا فحشا در حد وسیع مؤثر باشد، اگر از مصادیق افساد فی الارض موضوع ماده (۲۸۶) قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲/۲/۱ نباشد، علاوه بر محکومیت به مجازات درجه سه به مجازات نقدی معادل دو برابر خسارات وارده به تمامیت جسمانی افراد یا اموال عمومی و خصوصی محکوم می‌شود و مسئول جبران خسارات وارده نیز می‌باشد».

این طرح علاوه بر اینکه به لحاظ حقوقی دارای اشکالات متعدد است، حتی با اصول قانون اساسی همچون اصل 23 مبنی بر اینکه «هیچکس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد» در تضاد است. این اشکالات حقوقی را باید حقوقدانان مطلع اعلام نمایند و از صلاحیت نگارنده خارج است، اما ظاهراً آقایان مجلس بر اساس قانون اساسی طالبان و داعش، قانون می‌نویسند نه قانون اساسی جمهوری اسلامی و یا قانون اساسی جدیدی را مبنا قرار داده‌اند که ملت از آن بی اطلاع است!

ضمن آنکه آقایان مدعی هستند تا اظهار نظر مراجع رسمی نشده است، مطالب خلاف واقع نمی‌توان بیان کرد. باید از آقایان پرسید که از کجا معلوم که مراجع رسمی درست می گویند؟ آیا در قضیه سقوط هواپیمای اوکراین، مراجع رسمی در ابتدا راستش را به مردم گفتند؟ آیا در قضیه ترور دانشمندان هسته‌ای در چند سال پیش و متهم کردن یکسری افراد بی گناه به ترور، مراجع رسمی راست آن را به مردم گفتند؟ آیا در همین اغتشاشات اخیر، مراجع رسمی تمام حقیقت ماجرا را اعلام کردند یا اینکه آنچه خود فکر می‌کردند درست است و به نفعشان است، بیان کردند و بر بسیاری از ابعاد ماجرا سرپوش گذاشتند؟

اما نکته جالب‌تر اینکه در مقدمه این قانون نیز نکات دیگری در تضاد مستقیم با آزادی بیان ذکر شده که هر خواننده‌ای را به خنده وا می‌دارد. مثلاً عنوان داشته‌اند که «هیچ کس را به دلیل داشتن عقیده نمی‌توان مجازات کرد، منتها ابراز عقیده به صورت مطلقاً آزاد مجاز نیست» و بعد به عنوان نمونه از عملکرد کشورهای اروپایی در قضیه هلوکاست مثال آورده‌اند! باید از این نمایندگان پرسید ملاک عمل شما غربیان هستند؟ پس شما هم «غرب زده» و حتی «غرب گدا» هستید! شما باید قانون را بر اساس اسلام و معیارهای اسلامی بنویسید و نه معیارهای کشورهای غربی. اگر ملاک غربیان هستند، پس مجازات اعدام و محاربه را نیز لغو کنید، نه اینکه آنجا که به نفعتان است ادعای اسلام کنید که آن هم بیشتر با قرائت اسلام طالبانی همخوانی دارد و آنجا که به ضررتان است به دنبال قوانین غربی باشید. آیا متوجه شده‌اید که با این نحوه استدلال، مجازات مخالفان و شکاکان هلوکاست را تأیید کرده‌اید؟

با این استدلال آقایان، به زودی شاهد محاکمه و مجازات خدا توسط نمایندگان مجلس هم خواهیم بود، چراکه آقایان معتقدند: «برخی از این اشخاص که دارای موقعیت سیاسی، اجتماعی، علمی، فرهنگی و … در فضای مجازی ابراز عقیده می‌کنند، اینگونه نیست که کسی نشنود، وقتی کسی ۴۰۰ یا ۵۰۰ هزار نفر دنبال کننده دارد، مجاز نیست هر ابراز عقیده‌ای داشته باشد چرا که ابراز عقیده او در جامعه بازخورد دارد و اگر حرفی بزند که ذهن مردم مشوش شود، مسئولیت دارد». لذا خداوند که در قرآن عقاید کافران مبنی بر ساحر یا مجنون بودن پیامبر (ص) را آن هم نه یک بار، بلکه بارها و بارها مطرح کرده، ذهن مردم را مشوش نموده و طبق قانون آقایان باید مجازات شود! و یا اینکه بیان استدلال کافران مبنی بر انکار خداوند در قرآن، خلاف واقع است و باید خداوند را بابت انتشار این مطالب محاکمه نمود!

واقعاً باید به حال اسلام و انقلاب گریه نمود که چنین نمایندگانی در مجلس دارد که تفکراتشان نسبتی با اسلام و انقلاب ندارد و آیا می‌توان از نسل‌های جدید خواست پیرو چنین اسلام و انقلابی باشند؟

انتهای پیام