چرا این دختر هندی به اعدام های انجام شده در پی جنبش مهسا اعتراض می کند؟ | عمادالدین باقی

عمادالدین باقی طی یادداشتی در کانال خود نوشت: این ویدئو چندی پیش در دویچه‌وله و شبکه های اجتماعی پخش شد. این دختر هندی دست به یک کار نمادین در اعتراض به اعدام های اخیر در ایران زده است. ممکن است موافقان این احکام بگویند او از جرم اعدام شدگان خبر نداشته و تحت تاثیر موج رسانه ای ضد انقلاب بوده است ولی به دو نکته مهم باید توجه کرد.
♦️ یکی اینکه این نوع حرکت ها در کشوری متخاصم و یا حتی جوامع غربی نیست که بگویند متاثر از القائات خصمانه یا شکاف های فرهنگی و….است بلکه در #هند است‌، جایی که در حوزه فرهنگی و تمدنی خود ما قرار دارد و اگر ایران […] وجهه رحمانی داشت می توانست عمق استراتژیک ایران به شمار برود.
♦️ دوم اینکه می دانید چرا در هند از این اعدام ها شگفت زده می شوند؟
چون گرچه دوسوم‌‌کشورهای جهان اعدام را اجرا نمی کنند ولی هند جزو آن یک سومی است که هنوز مجازات اعدام را اجرا می کند و «از سال ۱۹۴۷ که هند استقلال خود را از بریتانیا به دست آورده، حدود ۷۵۰ نفر به دار آویخته شده‌اند؛ هرچند دولت هند ادعا می‌کند که این تعداد، تنها کمی بیش از ۵۰ مورد است». و اگر در ۲۰ سال گذشته در ایران سالیانه از ۲۵۰ تا بالای۵۰۰ اعدام‌ هم داشته ایم در هند که بخاطر تنوع مذاهب به کشور هفتاد و‌ دو ملت معروف شده، با جمعیت یک‌میلیارد و چهارصد میلیون نفر یعنی بیش از ۱۶ برابر جمعیت ایران، در سال۲۰۱۱م (۱۳۹۰ش) ۱۱۰ حکم اعدام اجرا شد یعنی کمتر از یک سوم اعدام‌ در ایران در یکسال‌و آنهم برای جرایم بسیار خشن و‌ سنگین و بعد بسوی تعلیق تدریجی این مجازات رفت. آخرین اعدام در هند در سال ۲۰۱۵ ( ۸ مرداد ۱۳۹۴) اجرا شد که میمن (ممون) به جرم طراحی، تأمین مالی و اجرای مرگبارترین حمله در بمبگذاری های سال ۱۹۹۳ مومبای هند به اعدام محکوم شده بود.
درحالی که در طول یک دهه تنها سه مورد اعدام در هند انجام شد، پس از چند سال که هیچ‌حکم اعدامی اجرا نشد در سحرگاه جمعه ۱فروردین ۱۳۹۹ برابر با ۲۰ مارس، چهار مرد هندی به جرم تجاوز جنسی و قتل در دهلی اعدام شدند که در سال ۲۰۱۲ یک دختر دانشجوی ۲۳ ساله را که دانشجوی فیزیوتراپی بود در یک اتوبوس در حال حرکت مورد تجاوز جنسی گروهی قراردادند و در اثر جراحات وارد شده در گذشت. خبر این تجاوز خشم شدید مردم هند و جهان را برانگیخت.
به عبارت دیگر این اعدام های نادر و نزدیک به الغا شدن در هند با جمعیتی۱۶ برابر ایران، صرفا برای جرایم بسیار خشن و بزرگ و عمدی و برنامه ریزی شده است نه قربانیان هیجان های اتفاقی در حوادث ناشی از خشم توده ای بخاطر فشارهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و در نزاعی نابرابر.
بنابراین پر روشن است که اعدام امثال #محسن_شکاری و… به دلایلی که بطور رسمی اعلام شد، حیرت و‌ خشم این دختر را برانگیزد.

انتهای پیام