این پیاده، آن وزیر،… انتهایِ بازی است!
«حسین دهباشی»، عضو اولیه ی تیم اطلاع رسانی ستاد انتخاباتی روحانی در سال 92 که پس از حدود دو سال فعالیت در دولت او از این تیم جدا شده، درباره ی استعفای وزیر ارشاد در یادداشتی تلگرامی نوشت:
1. دیر نمی‌شد اگر خبرِ برکناریِ آقای متکی در سفرِ آفریقا یا گمانهء استعفای آقای جنتی در سفرِ شرقِ دور اعلام و ابلاغ نمی‌شد. این شتابزدگی‌ها یعنی بی‌مروّتی.
۲. خزانه ارشاد خالی است. امید و اعتماد هنرمندان وِ فرهنگیان به تدبیر و امید به کف و اعتراضِ همه جهت به سقف رسیده. وزیر بعدی بی‌گمان یا تشنهء خدمت است یا دیوانهء قدرت!
۳. سخنگویِ فعلی ارشاد، حرف‌زدن نمی‌دانست، حرف‌نزدن هم. ناجورترین غضنفرِ دولت بود. با گل‌های بی‌شمار به خودی. دو چیز طیره عقل داشت دم فروبستن به وقتِ گفتن و گفتن به وقتِ خاموشی!
۴. کمتر کسی بود که در ملاقات نخست خوشحال و امیدوار نباشد و در دیدارِ دوّم، دل‌زده و عصبانی! در احوالات معاونتِ سینمایی تقریر شد!
۵. بازگشایی انجمن صنفی مطبوعات که از مواعید نخستین بود، پاسکاری و بالمرّه فراموش گشته و سخت‌ترین لایحه تاریخ مطبوعات شد دستپخت این دوره از معاونت مطبوعاتی. از قضا سرکنگبین صفرا فُزود!
۶. بیچاره پیرمردهایِ محترمی چون محمود دولت‌آبادی، که چه تحقیر و زینت‌المجالسِ شدند به امید صدورِ مجوز داستان‌هایشان. که البته عاقبت به زیور طبع آراسته شدند، زیرا کسی و غیرقانونی و در پس‌کوچه‌های خیابانِ انقلاب و بی‌هیچ حق التالیف! ممنون معاونتِ فرهنگی!
۷. حالا شاید برخی یادشان نیاید اما والا و به پیروپیغمبر قسم که تا خود خط مقدم هم گُلِ صدبرگ و ترانه اندک اندکِ شهرام ناظری پخش می‌شد برای رزمندگانِ اسلام و مدافعان تمامیتِ ارضیِ ایران! حالا موسیقی سنتی هم حرمت‌شکنِ دین شده و بیرقِ خودمختاری‌های ایالتی و ولایتی؟ دست مریزاد معاونِ هنری!
۸. وزارتِ مظلومهء ارشاد وزیری می‌خواهد، حالا هنرمند هم نبود فدایِ سرش! دستِ‌کم حسابی فیلم دیده و کلّی کتاب خوانده باشد و فرق نی و فلوت و طبل و تُنبک و اسم چهارتا تئاتر را بداند بالاغیرتا و… باقی بقایش!
۹. اصلا عرصه فرهنگ و هنرِ ایرانِ اسلامی، مدیرانی لازم دارد که دیر بیایند و زود بروند! و نه بودجه‌ای بدهند و نه راهبردی! فقط نباشند و دست به ترکیبش نزنند. ما اگر بخواهیم این مس طلا نشود باید که را ببینیم؟ اگر استدعا کنیم این فرهنگِ عالی بیش از این متعالی نشود، باید به کجا عارض شویم؟ تو رو خدا! یعنی می‌شه؟!
۱۰. از حق نگذریم که آقای علی جنتی نیز زحمت کشیده و گاهی مقاومت‌هایی هم کردند. عاق والدین نیز لابد شدند! مطرودِ دوستانشان هم! و زیرآب خوردهء زیردستانِ طمع کرده به میزِ ایشان! به هرحال انتخاباتِ آتی قربانی می‌خواست و شترِ قُدرت که عن قریب بر درِ خانهء وزارتِ جوانان و ورزش نیز می‌نشیند، نیازی داشت به تجدیدِ قوا. خسته نباشند به هرحال و خاطراتشان را هم بنویسند لطفا! از بابِ فاعتبرو یا اولی الابصار!
انتهای پیام
احسنت جناب دهباشى، طعم آزادگى دارد نوشته هايتان، جنتى مظلوم واقع شده است