فرق گاندو با تمساح و کروکودیل

سایت نم نمک نوشت:

گاندو یا تمساح پوزه کوتاه (Crocodylus palustris) نوعی کروکودیل بومی شبه قاره هند و مناطق اطراف است که در کشورهای هند ، بنگلادش ، پاکستان ، ایران ، سریلانکا و برمه زندگی می کند. گاندو تنها کروکودیل بومی پاکستان و ایران و بزرگ ترین خزنده این دو کشور ، و همچنین پرشمارترین کروکودیل در هندوستان است.

فرق گاندو با تمساح و کروکودیل چیست؟

در زبان بلوچی گاندو به معنی کوتاه و کوچک جثه است و گوندو یعنی «کوتاهه» که به پوزه کوتاه این جاندار اشاره دارد.پس تفاوت گاندو و تمساح و کروکدیل در طول پوزه آنهاست که گاندو کوچک تر است.

خوراک گاندو

گاندو گوشتخوار و شکارچی کمین گر است و رژیم غذایی متنوعی شامل انواع ماهی ها ، خزندگان و پستانداران و انسان ها و… دارد. گاندوهای کوچک بیشتر از حشرات ، دوزیستان ، سخت پوستان ، ماهی های کوچک و گاندوهای بالغ هم از پرندگان ، خزندگان ، ماهی ها و انواع پستانداران تغذیه می کنند.

گاندو ، در مرکز تحقیقات ریکوکش ، چابهار ، استان سیستان و بلوچستان

در واقع بیشتر مهره دارانی که به آب های محل زندگی گاندو نزدیک می شوند ممکن است به درون آب رفته و خوراک این تمساح شوند. گاندوهای هندی حتی گاهی گوزن سمبر 225 کیلویی و گاومیش اهلی 450 کیلویی را شکار کرده اند. آن ها حتی توانایی نبرد با ببر بر سر شکار را دارند و پیروزی هر یک از دو گونه دیده شده است. گاه نیز گاندوها طعمه ببر شده اند.

شکار انسان!

اما عادت آدمخواری در این کروکودیل منحصر یک مورد شکار یک کودک 6 ساله در ایران می شود. به ندرت حمله های خفیفی نیز در حد گاز گرفتن دست و پا مشاهده شده که با توجه به تعداد بسیار کم احتمال می رود نوعی اشتباه در تشخیص شکار باشد. در کل وجود گاندو در برکه ها و استخرها تهدیدی برای مردم محلی نمی باشد به طوری که حتی بچه ها در این برکه ها شنا کرده و زنان با آسودگی خاطر در کنار برکه ها به شستن ظرف و لباس می پردازند.

مشخصات

این تمساح دارای پوزه ای پهن است که فک بالایی 19 دندان و فک پایینی 15 دندان دارد. در قسمت پشت سر و در ناحیه گردن دو جفت صفحه شاخی بزرگ دیده می شود. دارای پاهای کوتاه بوده و پنج انگشت منتهی به ناخن های بلند در پاهای جلوئی و چهار انگشت منتهی به ناخنهای کوتاه تر در پاهای عقبی دیده می شود. رنگ عمومی بدنش زیتونی تا قهوه ای بوده و شکمی بدون فلس و به رنگ سفید متمایل به زرد دارد.

طول گاندو

میانگین اندازه این کروکودیل در نرها 3 متر و ماده ها 2٫45 متر است. البته نرهای مسن ممکن است بسیار بزرگتر شده و به 4 تا 5٫5 متر طول و 550 کیلوگرم وزن برسند. البته گاندوهای ایران به ندرت به 3 متر می رسند و بزرگترین گاندو مشاهده شده 3٫6 متر طول داشته است. دم این حیوان که نیمی از طول بدن آن را تشکیل می دهد ، آن قدر قدرتمند است که می تواند استخوان بدن پستاندار بزرگ جثه ای را با ضربه ای قوی خرد کند و آرواره های وی آن چنان محکم است که می تواند بزرگترین استخوان ها را به راحتی خرد کند.

معده قوی گاندو

از ویژگی های دیگر گاندو اسید معده بسیار قوی است که این جانور را قادر به هضم اشیاء سخت و سفت می کند و همچنین وجود پرده ای بنام Veium Pahatinum در بدن این تمساح که راه ورود آب به معده را حتی در زمانی که دهان حیوان باز است ، می بندد.

گاندوها در حال آفتاب گرفتن در هند

گاندو حیوانی کاملا اجتماعی است. با توجه به تحرک پائین و خونسرد بودن مصرف غذایی گاندوی بالغ به طور متوسط روزانه 1٫5 تا 2 کیلوگرم گوشت است.

از رفتارهای جالب این حیوان حفر کانال های عمیق در کنار رودخانه ها و آبگیرهای محل زندگی خود است. گاندوها با حفر این کانال ها که چندین متر عمق داشته و طول آن ها تا 15 متر می رسد ، هم پناهگاهی برای زندگی و استراحت خود در ساعت های گرم روز تهیه می کنند و هم از تبخیر آب جلوگیری کرده و با ذخیره آب در کانال ها به حفظ آب برکه ها و تالاب ها در فصل های گرم و ایام خشکسالی کمک می کنند. همین دلیل بلوچ ها علاقه زیادی به این حیوان دارند و معتقدند که «هر جا گاندو باشد آب فراوان است».

ترفند شکار پرندگان

یکی از رفتارهای مستندشده گاندوها استفاده از حیله هایی برای شکار پرندگان است. این امر گاندو را به نخستین خزندگان شناخته شده ای تبدیل می کند که از ابزار استفاده می کنند. گاندو برای تطمیع پرندگانی که به دنبال مصالح ساخت آشیانه اند تکه های چوب و شاخه را روی سر خود نگه می دارد. این استراتژی مخصوصا در فصل تخم گذاری موثر است.

جفت گیری و تخم گذاری

فصل جفت گیری گاندو در اسفندماه و تخم گذاری آن در ماه خرداد است. گاندو با کندن گودال عمیقی در مکانی که از رطوبت کافی برخوردار باشد ، حدود 20 تا 35 تخم می گذارد. 60% تخم ها پس از 65 روز تبدیل به نوزاد می شوند. توله ها با طولی برابر 20 تا 25 سانتیمتر به دنیا می آیند. تغذیه نوزادان از حشرات و لارو آنها ، دوزیستان و لارو آن ها و بچه ماهی ها است ، تنها 5% تا 10% نوزادان به سن بلوغ در 5 تا 10 سالگی می رسند و بقیه خوراک پرندگان شکاری و ماهی خوار ، روباه ، شغال ، سگ ، و بزمجه و … می شوند.

انتهای پیام