کوبیدن آخرین میخ بر تابوت اصفهان/ گفت و گو با محمد درویش
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی انتخاب، محمد درویش، کارشناس محیط زیست گفت: اگر آب به این صنایع برسند دیگر اصفهان جایی برای نفس کشیدن ندارد. آوردن آب دریای عمان به اصفهان مثل کوبیدن آخرین میخ به تابوت دیاری است که به دیار نصف‌جهان معروف بود و مهمانپذیر درجه یک ایران بود و با تکیه بر جذابیت های منحصر به فرد می‌توانست پول پایدار تولید کند و ارزش‌های معنوی و تاریخی از جمله نقش جهان و … درون آن است که از دست می‌رود. جاییکه آلوده شدید باید دیگر کسی در آن سرمایه‌گذاری نمی‌کند. شهرک سلامت اصفهان هم از منطق کاری خارج می شود.
وزیر صمت در سفر اخیر خود به اصفهان مدعی شد آب دریای عمان یکسال دیگر به اصفهان می‌رسد. برخی از این خبر خرسند شدند و رسانه‌های نزدیک به صنایع آن را تا حد قابل توجهی پررنگ کردند، اما به واقع مشکل اصفهان با آب عمان حل خواهد شد یا مشکل بسیار عظیم‌تری به آن اضافه می‌شود؟ گسترش صنایع با آب دریای عمان و آلوده‌تر کردن اصفهان می‌تواند در یک روند ده سال این شهر را درگیر مهاجرت‌های اقلیمی کند که خطرات بسیاری برای کشور به دنبال دارد.
محمد درویش، کارشناس محیط زیست، درباره نتایج انتقال آب دریای عمان به اصفهان گفت: مسئله‌ای که امروز اصفهان دارد و هفته گذشته هم کاملا مشهود بود، افزایش شاخص آلودگی به 345 یعنی 3 برابر حد مجاز رسید. وقتی شاخص ها از 100 عبور کند، یعنی آن نقطه ناسالم است و اگر از 200 عبور کند برای همه خطرناک است و بالاتر از 250 باید بخش‌های آسیب‌پذیر جامعه از جمله کودکان باید از شهر خارج شوند. اصفهان در سال گذشته نه تنها شهر ایران بلکه آلوده‌ترین شهر جهان شد. دلیل این آلایندگی به این برمی‌گردد که ما با بی‌سابقه‌ترین تراکم واحدهای صنعتی در استان اصفهان رو به رو هستیم. استان اصفهان رکورددار واحدهای صنعتی آب‌بر و آلاینده و مشتقات صنایع گندله سازی، آهن، پتروشیمی، نیروگاه‌های حرارتی و کلکسیونی از این صنایع است. اگر هنوز نتوانسته‌اند آنگونه که دلشان می‌خواست صنایع را گسترش دهند به علت محدودیت آب است.
وی در ادامه افزود: اگر آب به این صنایع برسند دیگر اصفهان جایی برای نفس کشیدن ندارد. آوردن آب دریای عمان به اصفهان مثل کوبیدن آخرین میخ به تابوت دیاری است که به دیار نصف‌جهان معروف بود و مهمانپذیر درجه یک ایران بود و با تکیه بر جذابیت های منحصر به فرد می‌توانست پول پایدار تولید کند و ارزش‌های معنوی و تاریخی از جمله نقش جهان و … درون آن است که از دست می‌رود. جاییکه آلوده شدید باید دیگر کسی در آن سرمایه‌گذاری نمی‌کند. شهرک سلامت اصفهان هم از منطق کاری خارج می شود.
او درباره بی توجهی به پتانسیل‌های غیرآب‌بر اصفهان اشاره کرد: زمانی می‌توانیم به فکر انتقال آب از دریای عمان باشیم که فکر کنیم اصفهان در حال تبدیل شدن به یک الگو درجه یک گردشگری در منطقه است و می‌خواهیم چند میلیون نفر را پذیرایی کنیم، آنوقت برای آب با کیفیت آب را از عمان بیاوریم. آوردن آب برای صنایع یعنی آلودگی بیشتر! این اتفاق اصلا خبر خوبی برای اصفهان نیست. اصفهان این پتانسیل را دارد که بدون افزایش بارگذاری روی منابع آب و هوا پول تولید کند. این شهر بالاترین سرمایه انسانی متخصص را دارد. شهرک سلامت اصفهان بر طبق صحبت مدیرانش می‌تواند 4 میلیارد دلار در سال درآمد به وجود بیاورد، چرا این نقطه را تقویت نکنیم؟اتفاقا به افتخارات کشور اضافه می‌کند اما متاسفانه شاهد این هستیم که سنگ‌اندازی‌های زیادی برای آن‌ها ایجاد می‌شود. اصفهان تنها کلانشهر ایران است که بعد از انقلاب اجازه ندادند هتل 5 ستاره در آن ساخته شود و شگفت‌انگیز است که بهترین هتل این شهر هنوز هتل عباسی است. یک اراده‌ای فکر می‌کند تقویت گردشگری در اصفهان می‌تواند برای فرهنگ این شهر خطرناک باشد.
این فعال محیط زیست درباره تاثیر آوردن آب عمان بر میزان مصرف شرب اصفهان بیان کرد: آب عمان با وعده‌ی بخش صنعت آورده می‌شود. اگر فرض کنیم در اصفهان 5 میلیون هم جمعیت داریم آب قابل دسترس برای این تعداد وجود دارد. اگر به بیلان منابع آب استان اصفهان که شرکت مدیریت آب استان منتشر می‌کند نگاه کنید، همین الان 2 میلیارد از سفره های زیرزمینی برداشت می‌شود و یک چهارم آن آب شرب شهر را تامین می‌کند. اینکه بخواهیم به بهانه آب شرب دست به چنین طرح های گران قیمتی بزنیم، بهانه پذیرفته شدنی نیست. صنایع بسیار ثروتمند قوانین را دور می‌زنند و برای منافع خود آب را شیرین می‌کنند و به اصفهان می‌رسانند.
درویش درباره بحرانی شدن شرایط اصفهان در ده سال آینده و احتمال مهاجرت اقلیمی از این شهر گفت: اگر این روند ادامه پیدا کند یا مردم اصفهان از آلودگی هوا خفه می شوند و یا از کمبود آب! زمین هم در زیر پایشان دچار فرونشست می شود و اصفهان توانایی زیستی خود را با شیبی بسیار نگران کننده از دست می دهد.
انتهای پیام
