راه سومی هست: «بازانديشی سيستمی»
«پیام برازجانی»، روزنامه نگار در یادداشتی تلگرامی نوشت:
هر امری در يك جامعه ابتدا به صورت يك ارزش ظاهر مي شود كه مي تواند برگرفته از تفكرات غالب و يا ايدئولوژيك افراد، نخبگان و رهبران ان جامعه باشد.
ارزشها در يك جامعه روند تكاملي را طي خواهند كرد از ارزش تبديل به هنجار مي شوند و پس از آن بواسطه يك و يا چند نماد بروز مي كنند و دست اخر نيز داراي يك نهاد مي شوند كه كارويژه ان همان پيگيري ارزش اوليه است. در اصل هر نهاد كارويژه خاص خود را دارد.
نهادها ممكن است در سطوح متفاوت عمل كنند. اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي
اما آنچه مسلم است اگر نهادها دچار بدكاركردي و يا ناكاركردي شوند باعث اعتراض جامعه ي هدف خود خواهند شد و در اصل اعتراض افراد به بدكاركردي ها و ناكاركردي هاست.
حكومتها غالبا در برخورد با اين اعتراض دو راه بيشتر ندارند يا سركوب كنند و يا تغييرات انجام دهند.
پيش بيني مي شود در هر دو حالت حكومتها موفق نباشند چرا كه در سركوب مشروعيت خود را از دست مي دهند و با تغييرات قدرت خود را. يعني آخرين پرده تغيير، تغيير شكل و ماهيت حكومت است.
حال آيا راه سومي هست؟ بايد به ريشه نارضايتي ها توجه كرد. همه چيز از ارزش شروع شد. آيا ارزشها هنوز هستند و هنوز جامعه باور به همان ارزشها دارد؟ آيا هنجارهاي جامعه همان است؟ نمادها و نهادها برقرارند؟ بجاي سركوب و تغييرات اينها بايد بررسي شود!
من نامش را مي گذارم بازانديشي سيستمي يعني بجاي تمركز بر مشكل بر ريشه و علت مشكل توجه شود.
انتهای پیام
کنیز بد هیبتی بچه ای را بغل کرده بود ، بچه شیون میکرد و کنیز سعی در آرام کردن او داشت ، عاقلی گفت بچه را زمین بگذار آرام میگیرد .
برخورد ریشه ای این است که بچه ای را که در بغل گرفته ایم به زمین بگذاریم !