نگرانی همشهری برای مجری «ایران اینترنشنال»، سکوت در قبال یک مسئله در داخل

کانال امتداد، ارگان رسانه ای حزب اتحاد ملت نوشت: ابتدا این متن را بخوانید: «مسائل غیراخلاقی در این شبکه‌ها تبدیل به بحران‌ها و دست‌اندازهای بزرگ در مقابل جذب مخاطبان این شبکه‌ها شده است. واقعیت این است که متولیان این شبکه‌های تلویزیونی با طرح شعارهای ‌پوچ و بی‌مایه از فرهنگ اصیل ایرانی – اسلامی و سرمنشأ اخلاقیات ایرانی فاصله دارند.»

🔹این بخشی از ابراز همدردی روزنامه همشهری است که تیتر یک خود را هم در روز یکشنبه 19 شهریور 1402 به مساله خروج یکی از مجریان شبکه ایران اینترنشنال اختصاص داده است.

🔹این ابراز همدردی را می توان در قالب یک بگومگوی رسانه ای با یک رسانه خارج از ایران که آرزویش براندازی بود فهمید و تحلیل کرد. می توان درک کرد که حتی اگر امروز این مجری از آمریکا به ایران بازگردد، روزنامه همشهری آغوشش را برای پذیرایی از او باز می کند تا به حساب خود ضربه ای دیگر به فرد زده باشد. اما سئوال این است که چگونه نویسندگان و دغدغه مندان روزنامه همشهری نسبت به شنیع ترین افعال در زیرمجموعه یک ارگان دولت سکوت کردند؟

🔹چرا تاکنون حتی یک خط راجع به افتضاحی که در اداره ارشاد گیلان رخ داد حرف نزدند؟ چرا فکر می کنند با سکوت کردن مردم فراموش می کنند و وقتی در این طور مواقع ژست نگرانی برای «اخلاق» در یک شبکه خارجی می گیرند، مردم آن را باور می کنند؟ چرا فکر می کنند مردم از آنها می پذیرند که نگران فرهنگ ایرانی هستند اما در مورد شنیع ترین رفتار که فیلم آن با جزئیات منتشر شده که قابل انکار نیست، دچار انسدادگلو شدند؟

🔹چرا فکر می کنند مردم از آنها می پذیرند که نگران مسائل غیراخلاقی فلان شبکه ای که در آمریکاست باشند اما وقتی بیخ گوش خودشان و کسانی که در جبهه و جناح آنها به حساب می آیند سکوت می کنند، انگار اصلا در این کشور زندگی نمی کنند. گویی چشم بینای آنها در آن سوی کره زمین رد و بدل شدن یک کامنت میان دو مجری ایران اینترنشنال را می بینند اما ارتباط نزدیک از نوع همجنسگرایی در اداره ای که کارش ارشاد مردم بود را نمی بینند. کسانی که اتفاقا به لحاظ ظاهری تلاش می کردند همچون خود روزنامه همشهری خودشان را نسبت به حجاب زنان بسیار حساس نشان دهند. همین افراد اما در مورد شنیع ترین اعمال هیچ حساسیتی ندارند.

🔹سئوال این است: چرا این افراد نسبت به رفتارهای همجنسگرایانه در داخل ایران همواره سکوت کردند و هیچ وقت احساس نگرانی از اخلاقیات جامعه ندارند؟

انتهای پیام