55آنلاین نوشت:

محمد شعبانپور بازیگر، مجری و طنز پرداز که به تازگی در شب های مافیا بازی کرده است را چقد می‌شناسید. در ادامه با محمد شعبانپور آشنا شوید.

محمد شعبانپور

محمد شعبانپور بازیگر، مجری و طنز پرداز که به تازگی در شب های مافیا بازی کرده است را چقد می‌شناسید. در ادامه با محمد شعبانپور آشنا شوید.

بیوگرافی محمد شعبانپور

محمد شعبانپور, بازیگر و طنزپرداز و اسـتندآپ کمدی متولد دهه ۶۰ در رودبار و اصالتا شمالی است. او یک خواهر دارد و در خانواده ۴ نفره به دنیا آمده و مادربزرگ و برخی اقوامش را در زلزله رودبار از دست داده است.

ازدواج و همسر محمد شعبانپور

وی هنوز ازدواج و مجرد می باشد.

فعالیت های هنری از استندآپ تا بازیگری و اجرا محمد شعبانپور

شعبانپور از دهه ۸۰ بطور حرفه ای وارد عرصه استندآپ کمدی و طنزپردازی شده و علاوه بر طنزپردازی، بازیگر تئاتر و سینما نیز می باشدو سجاد داغستانی را استاد خود میداند که در همه سالها کنارش بوده است.

در کارنامه هنری او ،بازی در فیلم های سینمایی عزیز میلیون دلاری و همسر دات کام به کارگردانی امید نیاز و بازی در جشنواره تئاتر دانشجویی اصفهان و کسب رتبه ی برتر جشنواره نفر اول استنداپ کمدی در بزرگترین ویژه برنامه ی کمدی شهروندی در استان اصفهان به داوری امیرکربلایی زاده و رضا ساکی و نفر اول استنداپ کمدی کشور در مسابقه ی زمانی برای خندیدن از شبکه ی ۳ سیما به داوری ( سحرزکریا. بیژن امکانیان. شقایق دهقان. محمدرضا هدایتی ) و سابقه ی صدها اجرای صحنه ای در زمینه ی کمدی و … دیده می شود.

شعبانپور همچنین در کارگاه مونوایگو ۲ فعالیت دارد و در نمایش خانه نبود و نمایش پس از برخورد جسم سخت به سر و نمایشنامه خوانی آپارتمان لاله

و .. بازی کرده است.

اجرای آیتم طنز در سلام تهران محمد شعبانپور

شعبانپور در برنامه سلام تهران شبکه پنج آیتمی طنز را هر روز اجرا می کرد که حواشی مربوط به استقلال و فرهاد مجیدی حاشیه ساز شد.

نویسندگی نمایش باعث به یاد جانباختگان زلزله رودبار

محمد شعبانپور علاوه بر بازیگری و طنزپرداری، نویسندگی نمایش باعث را بر عهده داشته و درباره این نمایش در صفحه اینستاگرامش نوشته: روزی که شروع شد برای من بسیار گنگ بود، اما رفته رفته مرا در خودش فرو برد… باعث شد بیشتر نسبت به خودم شناخت پیدا کنم.

روز اولی که باید قلم به روی کاغذ می‌آوردم برای توصیف یک مکان، بی درنگ فقط تصویر ایوان خانه ی چوبی پدربزرگ در ییلاقِ دارستان به ذهنم آمد و بدون این که من اراده ای داشته باشم مرا با خود برد به گیلان…

همیشه در ذهنم این موضوع بود که با کارم (بازیگری) باید یک ادایِ دِینی به وطنم، اصالتم، شهرم (رودبارِ زیتون) داشته باشم و “باعث” باعث شد که این بار از روی دوشم تا حدی برداشته شود…

دَه اجرای بیست دقیقه ای در فاصله‌ی کمتر از شِش ساعت کار دشواری به نظر می‌آید. دَه اجرا که در آن برخلاف چیزی که خیلی ها از من انتظار دارند (یعنی اجرای کمدی و خنداندنشان) در آن باید

از مرگ عزیزان بگویی

از سردی سنگ

از سنگینی آوار

از شبی که برای خیلی ها هرگز صبح نشد…

و چه مجنونانه روی صحنه از خود بیخود بودم و گریه امانم نمی‌داد..

این یکی از بهترین روزهای زندگی من بود…

(دوازده خرداد هزار و چهارصد)

“باعثِ” من ادای دِینی بود به درگذشتگان حادثه ی دلخراش زلزله‌ی ۳۱ خرداد سال ۱۳۶۹ رودبار و منجیل…

باشد که مقبول افتد…