نظر احمد زیدآبادی درباره حکم نیلوفر حامدی و الهه محمدی
احمد زیدآبادی در کانال خود با سه یادداشت به حکم صادر شده برای دو خبرنگاری که از سال پیش بازداشت شده واکنش نشان داد.
کدام فرد و نهاد؟
خبرگزاری قوۀ قضائیه در بارۀ رأی بدوی دادگاه الهه محمدی و نیلوفر حامدی دو همکار مطبوعاتی در بند، توضیح داده است: “در پرونده هر دو فرد مذکور، مستندات اثبات‌شده‌ای از ارتباط با برخی نهادها و افراد مرتبط با دولت آمریکا وجود دارد.”
جامعۀ مطبوعاتی کشور بسیار مایل است بداند که آن نهادها و افراد مرتبط با دولت آمریکا، مشخصاً چه نهادها و افرادی بوده‌اند؟ تا آنجا که من می‌دانم، دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی، عموم نهادهای آموزشی و رسانه‌ای و حرفه‌ای و حقوق بشری بین‌المللی و تمام خارجی‌ها و ایرانیان فعال در خارج از کشور را، نهادها و افراد مرتبط با دولت آمریکا می‌دانند!
در دادگاه‌های سال 88 هابرماس را هم به عنوان جاسوس آمریکا معرفی کردند!
جرم‌انگاری بوی خارج!
همۀ آنچه رسانه‌های اصولگرا در بارۀ ارتباط الهۀ محمدی و نیلوفر حامدی با افراد و نهادهای مرتبط با دولت آمریکا انتشار داده‌اند، در بدترین وضعیت، مستحق یک تذکر است نه شش سال و هفت سال زندان!
با این چیزهایی که در این کشور جرم‌انگاری شده است، ایرانی جماعت باید خود را در داخل مرزهای ایران محبوس کند و فکر کوچکترین ارتباط با هر آنچه بوی خارجی می‌دهد، به خود راه ندهد وگرنه گذارش به دباغ‌خانه می‌افتد!
تصورتان از کار روزنامه‌نگاری چیست؟
فیلمی که خبرگزاری میزان به منظور اثبات مجرمانه بودن فعالیت‌های الهۀ محمدی و نیلوفر حامدی منتشر کرده است، از جهت افشای طرزفکری که در پشت تهیۀ این فیلم پنهان شده است، واقعاً نگران‌کننده و عذاب‌آور است.
در واقع، معنای این فیلم این است که در کشور ما هیچ مشکلی در هیچ زمینه‌ای وجود ندارد و اگر روزنامه‌نگاری به قصد تغییر رفتارها و سیاست‌های حاکم در هر زمینه‌ای بکوشد و ارتباطی بگیرد و یا برای کمک به افشای ابعاد یک اتفاق ناخوشایند، اقدام به پرس و جو و تحقیق از افراد مختلف کند، تلاشش جز همکاری با آمریکا به منظور سرنگونی نظام تفسیر دیگری ندارد.
با این حساب، همۀ ایرانیان ناراضی و خواهان بهبود یا تغییر شرایط، مجرم محسوب می‌شوند و لازم است برای همۀ آنان پرونده تشکیل داد و به زندان محکوم‌شان کرد.
فیلم مذکور جرمی از دو خبرنگار را اثبات نمی‌کند، اما از نوع نگاه دستگاه‌های رسمی نسبت به پدیدۀ آزادی مطبوعات پرده برمی‌دارد. مگر کار روزنامه‌نگاران در دیگر کشورها چیست؟ تهیه‌کنندگان این نوع فیلم‌ها چطور تا این اندازه با آزادی فعالیت رسانه و حرفۀ روزنامه‌نگاری در دنیای امروز ناآشنا و بیگانه‌اند؟ آیا انتظارشان این است که عموم رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران کاملاً در خدمت حکومت و سیاست‌های آن باشند؟
انتهای پیام
مگر خبرنگاران خود صدا و سیما با نهادهای خارجی ارتباط نمی گیرند ؟! مگر خبرنگاران خارجی و آمریکایی با نهادهای کشور ما ارتباط نمی گیرند ؟! تفکر دولت بی تخصص ها در هر سه قوه نشت کرده ظاهرا
دقیقا . آزادی در نظرشون همون چیزیه که در فیلم تذکر حجاب با تشخیص چهره گشت ارشاد اخیرا پخش شد که تذکردهنده میگه اگه معتقد به آزادی هستی ما اوباش رو آزاد میکنیم که بلا سرتون بیارن . یادشون رفته سرود جمهوری اسلامی می‌گفت پیامت ای امام استقلال آزادی و یادشون رفته قانون و یادشون رفته انسان باشند