نسبت‌دادن مکر و حیله به خدا در قرآن به چه معناست؟
مکر خداوند همان کیفر او به اهل مکر است، بگذریم بر خلاف اصطلاح که ما مکر را به معنای حیله می دانیم، مکر به معنای تدبیر است و تدبیر می تواند خوب باشد و می تواند بد باشد.
به گزارش خبرگزاری حوزه، به نقل از پایگاه درس هایی از قرآن، استاد قرائتی در توضیح این پرسش که «نسبت‌دادن مکر و حیله به خدا در قرآن به چه معناست؟» این‌گونه پاسخ داده است:
امام رضا علیه السلام می فرماید: مکر خداوند همان کیفر او به اهل مکر است، بگذریم بر خلاف اصطلاح که ما مکر را به معنای حیله می دانیم، مکر به معنای تدبیر است و تدبیر می تواند خوب باشد و می تواند بد باشد و لذا می فرماید: «و لایحیق المکر السیّ‌ء الاّ بأهله» یعنی تدبیر به جز تدبیر کننده اش را در بر نمی گیرد، بنابراین معنای «و اللّه خیر الماکرین» (آل‌عمران، ۵۴ ؛ انفال ۳۰) آن است که خداوند بهترین تدبیر کننده است و امّا این‌که چگونه مکر انسان به خودش ضربه می زند.
به یک مثال توجه کنید:
اگر پزشکی به بیمارش دارو داد و بیمار مصرف نکرد و به دروغ گفت: مصرف کرده ام، او در حقیقت خود را فریب داده و به خود خدعه کرده است. «یخادعون اللّه والّذین آمنوا و ما یخدعون الاّ أنفسهم و ما یشعرون»(بقره، ۹.)
انتهای پیام
