بیژن عبدالکریمی، اندیشمند و پژوهشگر علوم انسانی در صفحه‌ی تلگرامی‌اش نوشت:

«دین و دینداری آگاهی‌ای است زاینده‌ی جملگی خوبی‌ها و زیبایی‌ها و خوشایندی‌ها برای دیگران:
صفا و صمیمت، صداقت، محبت، سخاوت، عدالت، امنیت، اعتماد، ایثار و فداکاری و از خودگذشتگی و از جان‌گذشتگی.

دیندار واقعی در همه‌ی عرصه‌ها دیگران را بر خود مقدم و مُرَجًَح می‌شمارد و خود را فدای آنان می‌سازد:
پذیرای گرسنگی می‌شود برای نان دیگران.
خود را به رنج و دشواری می‌افکند برای آرامش و آسایش دیگران.
خود را به خطر می‌افکند برای امنیت دیگران.
خود را به اسارت می‌افکند برای آزادی دیگران.
خود را قربانی می‌کند برای حیات و نجات دیگران.
او با بیکرانگی و ابدیت و منبع و مصدرِ جملگی خوبی‌ها و زیبایی‌ها و توانایی‌ها پیوند خورده است.

در جامعه‌ی فاقدِ هر یک از اوصاف و چگونگی‌های یادشده، بی‌ هیچ تردیدی پدیدارِ دین متحقَّق نشده است.

درباره ایثار و از خودگذشتگی:

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ [سوره آل عمران : ۹۲]
هرگز به نيكوكارى نخواهيد رسيد تا از آنچه دوست داريد انفاق كنيد
وَ يُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ [سوره الحشر : ۹]
‏و هر چند در خودشان احتياجى [مبرم ]باشد، آنها را بر خودشان مقدّم مى‌دارند

دین همان گونه آگاهی ای است که عین صفا، صمیمت، ایجاد امنیت برای دیگری، ایثار و فداکاری برای دیگران، از خودگذشتگی و از جان گذشتگی برای دیگری و پذیرش گرسنگی برای نان دیگران و قربانی ساختن آزادی خویشتن برای نجات دیگران از اسارت، عشق و برگزیدن دیگری بر خویشتن و هر آن چیزی است که با بیکرانگی و ابدیت پیوند برقرار می‌کند. لذا هر آنجا که هر یک از این اوصاف دیده نشد، بی تردید پدیدار دین متحقق نشده است.»

انتهای پیام