انعکاس اعتراضات زن، زندگی، آزادی در لیست‌های انتخاباتی

علی نیلی، انصاف نیوز: زنان به شکلی آشکار در لیست‌های انتخاباتی این دوره حضوری پررنگ دارند و این را می‌توان دستاورد جامعه در پی اعتراضات سال گذشته دانست و از انعکاس اعتراضات زن، زندگی، آزادی در لیست‌های انتخاباتی سخن گفت.

نگاهی به لیست‌های انتخاباتی در پایتخت نشان می‌دهد حتی سنتی‌ترین و محافظه‌کارترین نیروهای سیاسی جناح راست، موسوم به اصول‌گرایان هم جای بیشتری برای زنان در فهرست 30 نفره کاندیداهای ورود به پارلمان از حوزه انتخابیه تهران باز کرده‌اند.

لیست «شورای وحدت»، نزدیک به جامعه روحانیت مبارز تهران با سرلیستی منوچهر متکی، 7 زن را در فهرست خود گنجانده است. در واقع فهرست وحدت در تهران، رکورددار معرفی زنان برای ورود به پارلمان است که با توجه به پایگاه اجتماعی و رویکردهای سیاسی و فرهنگی این گروه قابل توجه است.

لیست نهایی و مشترک «شورای ائتلاف» و «جبهه پایداری» به سرلیستی محمدباقر قالیباف، 6 زن را به رای‌دهندگان تهرانی معرفی کرده است.

در لیست صدای ملت، لیست مشترک میانه‌روهای اصول‌گرا، اصلاح‌طلب و اعتدال‌گرا، 6 زن به مردم معرفی شده‌اند.

لیست‌های فرعی، ائتلاف‌ها و جریان‌های تازه‌رسیده هم تعداد زنان حاضر در لیست‌هایشان را به شکل محسوسی از دوره‌های قبل بیشتر کرده‌اند. برای نمونه ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب اسلامی موسوم به «امنا» که از تندترین چهره‌های اصول‌گرا تشکیل شده است، 5 زن را در لیست قرار داده‌اند.

لیست فرعی دیگر در اردوگاه اصول‌گرایان، «ائتلاف فراگیر نیروهای مردمی جبهه انقلاب» نام دارد که در این لیست هم 5 زن حضور دارند. خانم‌ها سمیه رفیعی و ریحانه اخلاقی بین دو این لیست فرعی اصول‌گرایان مشترک هستند.

برای درک تفاوت، کافی است به یاد بیاوریم که لیست صدای ملت به سرلیستی علی مطهری در انتخابات دوره دهم مجلس تنها 3 زن را معرفی کرده بود.

نگاهی به فهرست‌های انتخاباتی از افزایش چشم‌گیر حضور زنان، حتی در فهرست‌های متعلق به جریان سیاسی تندرو حکایت دارد. این وضعیت در نخستین انتخابات پس از مرگ مهسا امینی و فعل و انفعالات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ناشی از آن، در چارچوب تاثیرات غیرمحسوس تحرکات اجتماعی بر فضای سیاسی قابل تفسیر است. به بیان دیگر، ناآرامی‌های سال گذشته که برخی آن را جنبش، برخی خیزش، برخی شورش، عده‌ای انقلاب و عده دیگری اعتراضات زن، زندگی، آزادی می‌خوانندش فارغ از هر ماهیتی که برای آن قائل باشیم، روی زمین و بر واقعیت‌های جاری اجتماعی و سیاسی ایران تاثیر خود را گذاشته است و افزایش حضور زنان در لیست‌های انتخاباتی را می‌توان از این منظر توضیح داد.

پس از حوادث سال گذشته، بسیاری از تحلیل‌ها بر این پایه استوار بود که انتخابات مجلس دوازدهم سردترین رقابت‌ها را رقم می‌زند و در نتیجه، نتیجه انتخابات از پیش معلوم است اما حضور پررنگ زنان در عرصه رقابت، تشکیل ائتلافی نانوشته از میانه‌روها، دعوت نخبگان از مردم برای روزنه‌گشایی و طرح ایده رای اعتراضی، همگی انتخاباتی متفاوت را رقم زده است. در همین چارچوب ایده‌ دیگری هم مطرح شده است که در جای خود قابل تامل است و در صورت استقبال جامعه، می‌تواند هم پیام بسیار روشنی را مخابره کند و هم نتایج بسیار جالبی را به ارمغان بیاورد؛ ایده این است که در چارچوب رای اعتراضی، فارغ از گرایش سیاسی و دیگر ملاک‌های انتخاب، زنان بیشتری را وارد مجلس دوازدهم کنیم.

اگر تعداد نمایندگان زن در مجلس دوازدهم از اعداد معمول، بیشتر از 10 نفر و کمتر از 20 نفر، آشکارا بیشتر باشد، خواه‌ناخواه شیوه‌های حکم‌رانی تغییر خواهد کرد؛ از تغییرات شکلی مرتبط با تفاوت‌های فیزیولوژیک تا نوع قانون‌گذاری و تصویب طرح‌ها و لوایح.

کمتر از 80 ساعت به روز انتخابات مجلس دوازدهم مانده است و چه ایده رای اعتراضی بگیرد یا نگیرد و چه فراکسیون میانه‌روهای دوره آتی بزرگ باشد و چه کوچک، نمی‌توان از تاثیرات مطالباتی که در چارچوب اعتراضات زن زندگی آزادی مطرح شد، بر فضای سیاسی کشور چشم پوشید.

انتهای پیام