علی باقری: بالاتر از سیاهی رنگی هست | انتخابات محل بیعت با کسی نیست | موفقیت ما شکست خفیف است

سرویس سیاسی انصاف نیوز: علی باقری، دبیر پیشین جبهه اصلاحات ایران با بیان اینکه تجربه‌ی زیسته‌ی ما نشانگر آن است که همواره بالاتر از سیاهی هم رنگی هست، گفت: انتخابات محل بیعت با کسی نیست بلکه برای رقم زدن آینده‌ای‌ست که ولو به شکل نسبی بهتر از امروز باشد.

این فعال سیاسی میانه‌رو با تاکید بر اینکه موفقیت این جریان در انتخابات ۱۱ اسفند با توجه به شرایط حاکم بر آن شکست خفیف است، پنجشنبه شب به انصاف نیوز گفت: پیروزی به این مفهوم که 146 کرسی مجلس (نصف به علاوه یک) را بتوانیم کسب کنیم عملا برای ما امکان تحقق آن فراهم نیست. هم خودمان می‌دانیم هم مردم؛ ادعایی هم در اینباره نداریم؛ لذا هدف‌گذاری ما از ابتدا در این انتخابات با توجه به بسترهایی که در آن در حال برگزاری است چنین چیزی نبوده‌ است.

آقای باقری در گفت‌وگو با انصاف نیوز با اشاره به لیست میانه‌روها به سرلیستی علی مطهری درباره‌ی مواضع و دیدگاه‌های او گفت: آقای مطهری شخصیت ویژه خود را دارد و مردم به همه‌ی ابعاد مختلف او وقوف دارند. او چند دوره نماینده‌ی مردم تهران در مجلس بوده است.

سیاست‌ورزی و میزان استحکام و پافشاری که مطهری بر مواضع خود دارد آشکار است. ممکن است بنده هم در بعضی مسائل نظرات متفاوتی از او داشته باشم اما مطهری در سیاست داخلی و خارجی و دفاع از حقوق مردم و خواسته‌های مردم کارنامه کاملا روشنی دارد.

او در دورانی که در مجلس حضور داشت یکی از نمایندگانی بود که مواضع و عملکرد درخشانی در دفاع از حق مردم داشت. در شرایط انتخابات فعلی در برابر گزینه‌های محدودی که در چنین انتخاباتی هستند آقای مطهری را گزینه‌ی کاملا قابل قبول و حتی در شرایط انتخابات با سازوکار استانداردتری نسبت به حالت فعلی هم آقای مطهری می‌تواند یکی از گزینه‌های منتخب باشد که جامعه به ایشان فکر کند.

گفتن اهداف دور دست ایرادی ندارد اما بحث فعلی ما بحث در چارچوب مقدورات جامعه است. می‌توانیم از همه‌پرسی حرف بزنیم که فقط روی کاغذ ‌می‌ماند و در فهرست آرزوهای ما باقی خواهد ماند.

اما در حال حاضر انتخابات مجلس دوازدهم موضوع امروز ما است. بدیهی است که اگر شرایط برگزاری رفراندوم برقرار شود حتما از طرفداران آن هستیم و حتی حاضر به کار کردن و سیاست‌ورزی برای ایجاد زمینه تحقق رفراندوم هم هستیم. اما الان که آن شرایط فراهم نیست. در شرایط فعلی ما هستیم و این انتخابات و باید از ظرفیت‌های موجود این انتخابات استفاده‌ی بهتری کنیم و اینها مقابل هم نیستند.

این فعال سیاسی میانه‌رو درباره‌ی استاندارد نبودن انتخابات 11 اسفند گفت: بسیاری از ایرادات به انتخابات فعلی که دوستان منتقد مطرح می‌کنند وارد است و من هم با آن همراه هستم و معتقدم این انتخابات، استاندارد و آزاد نیست؛ حرف ما در اینباره با بسیاری از دوستان دیگرمان در جبهه اصلاحات و بطن جامعه و مردم یکی است اما بحث ما که توصیف وضعیت انتخابات نیست.

در توصیف انتخابات با این دوستان هم‌نظر هستیم. اما بحث بر سر این است با انتخاباتی با این مختصات روبرو هستیم که قطعا استاندارد و آزاد نیست. در برابر این انتخابات چه باید کرد؟! آیا از این امکان نسبی پیش‌روی ما استفاده نکنیم و از آن بگذریم؟! محل نزاع این‌جاست.

بنده معتقدم برای رسیدن به انتخابات آزاد و استاندارد باید شرایط آن را محقق کنیم. ابتدا انتخابات آزاد ایجاد نمی‌شود که بعد ما مطالبه‌گران چنین انتخاباتی در آن حضور پیدا کنیم. با سیاست‌ورزی باید شرایط انتخابات آزاد را فراهم کرد. انتخابات آزاد با مبارزه و اکت سیاسی امکان پذیر است.

بنابراین ضمن تایید این موضوع که انتخابات فعلی انتخابات آزاد نیست اما ضروری است که از ظرفیت های این انتخابات غیر آزاد و غیر استاندارد استفاده کنیم تا انتخابات به این نقطه برسد.

تجربه ثابت کرده‌است با پشت کردن به انتخابات نیمه آزاد و استفاده نکردن از حداقلی از امکان سیاست‌ورزی به سمت آزادتر شدن انتخابات پیش نخواهیم رفت. آیا عدم استفاده از فرصت انتخابات مجلس یازدهم باعث شد در انتخابات مجلس دوازدهم با شرایط برگزاری آزادتری روبرو شویم؟!

مجلس یازدهم نظارت استصوابی و امکان اعمال دخالت و تاثیر فراقانونی آن را مستحکم‌تر از قبل کرد. این سیکل معیوب باید در جایی شکسته شود. حداقل نباید اجازه داد که این سیر قهقرایی ادامه پیدا کند و تثبیت شود.

علی باقری درباره‌ی پیش‌بینی‌اش از نتیجه‌ی انتخابات گفت: انتخابات پیش‌بینی‌ناپذیر است. نتیجه‌ی انتخابات به چند معیار بستگی دارد. اول، میزان مشارکت. اگر درصد مشارکت در تهران از 40 درصد بالاتر برود به هر میزانی که به سمت مشارکت 50 درصدی برود نتیجه‌ی آن حرکت اصلاح‌طلبان از پیروزی نسبی به سمت پیروزی مطلق است. این موضوع در انتخابات مجلس دهم و انتخابات مجلس ششم و مجلس پنجم دیده شد.

بنا بر آنچه از نظرسنجی ایسپا منتشر شده مشارکت در تهران 22 تا 23 درصد است. لذا روشن است که نباید انتظار پیروزی مطلق لیست صدای ملت را در تهران داشت. اما از آن طرف اتفاقی که در این انتخابات افتاده و می‌توان گفت اولین بار هم چنین اتفاقی را شاهدیم این است که حداقل چهار یا پنج لیست اصولگرا ارائه شده که همین موضوع می‌تواند آرا دوستان اصولگرای ما را بشکند.

حدس من این است که تعداد منتخبانی که درصد مورد نیاز برای پیروزی در انتخابات را کسب کنند در تهران در مرحله اول خیلی زیاد نباشد. پراکندگی آرا جناح اصولگرا و وحدت آرا در این انتخابات حائز اهمیت است. البته وحدت این طرف قهری هم پیش آمده و ما کاری برای تحقق آن نکردیم و توفیق اجباری شده که لیست واحد است.

در یکی دو هفته‌ی اخیر به نظر می‌آید که میزان مشارکت پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان هم بهبود پیدا کرده باشد مجموع اینها باعث می‌شود که تعداد کامل سی نفر در مرحله‌ی اول انتخاب نشوند.

ممکن است شخص علی مطهری به عنوان سرلیست صدای ملت با توجه به آرا فردی که دارد در بین 5 نفر اول قرار بگیرد و در آستانه‌ی انتخاب در مرحله‌ی اول باشد. اگر فرض اول محقق شود در مرحله دوم انتخابات فکر می‌کنم تعداد قابل توجهی از لیست صدای ملت حضور خواهند داشت.

حضور نسبی چهره‌های توسعه‌گرا و مدافع حقوق ملت در این انتخاباتی که بخش اقتدارگرای حاکمیت شرایط رقابت آزاد را به وجود نیاورده بود و چه بسا با حرکات ایذایی به دنبال کاهش مشارکت بود و می‌خواست صحنه را از حضور یک جریان توسعه‌خواه و اصلاح‌جو و دموکراسی‌خواه خالی کند تا همین جا یک پیروزی است.

همین حد از مشارکت سیاسی در شرایط عسرت کاملی که جریان اقتدارگرا به گونه‌ای آن را آرایش داده که این جریان توسعه‌گرا حضوری نداشته باشد بنا بر مقدوراتی که به صفر میل می‌کرد نوعی موفقیت است. خیلی از دوستان ناامید شده بودند که کمترین تحرکی را بتوان ایجاد کرد؛ از این شرایط میل‌کننده به صفر و شرایط غالب که جریان اقتدارگرا برای انتخابات ایجاد کرده بود، با نوعی سیاست‌ورزی لیستی از 165 کاندیدا که به‌طور کلی و در مجموع می‌توان آنها را کاندیداهای توسعه‌گرا نامید که دلشان برای توسعه ایران می‌تپد و بر سر دفاع از حقوق ملت عزمی دارند، در این فضا چنین کمپینی در مقابل رقیب تا دندان مسلح ایجاد شده و همین موفقیتی است که رخ داده و توانسته‌اید عرصه‌ی سیاست ورزی را احیا کنید.

هر چه تعداد افراد بیشتری از فهرست صدای ملت رای بیاورند به آن موفقیت اولیه که عرض کردم افزوده خواهد شد. همانطور که توضیح داده‌شد همین حالا هم به یک معنا پیروزی را کسب کرده‌ایم و امیدوارم با هوشیاری اقشار مختلف جامعه یک فراکسیون اقلیت قوی در مجلس بعدی ایجاد شود. واقعیت این است که در این انتخابات تهران از ابتدا هم صحنه‌ی اصلی رقابت جریان توسعه‌خواه نبوده‌است و دوستان با تردید شروع به کار کردند. آنچه در تهران شکل گرفته تا همین جا هم موفقیت بوده. البته وضعیت لیست نیروهای توسعه‌خواه و میانه‌رو که به دنبال حقوق ملت هستند در بعضی حوزه‌های انتخابیه بهتر است.

آقای باقری در پاسخ به این سوال یکی از مخاطبان انصاف نیوز که تا چه زمانی باید بین بد و بدتر انتخاب کنیم، گفت: در عرصه سیاسی و سیاست‌ورزی انتخاب بین گزینه‌های نسبی است. خوب مطلق و بد مطلق روی کاغذ است اما در عمل در عرصه‌ی سیاسی اینطور نیست که بین گزینه‌های که به نسبت یکدیگر وضعیت بهتر یا بدتری دارند انتخاب می‌کنیم. در عرصه‌ی سیاسی همیشه ناگزیر هستیم با این مختصات انتخاب کنیم که بین چند گزینه‌ی نسبی گزینه‌ای که بین گزینه‌های ممکن واجد خیر عمومی بیشتری‌ست انتخاب کنیم.

عرصه‌ی سیاست عرصه‌ی نسبیت‌هاست. از نظر من این انتخاب بین گزینه‌های نسبی تا همیشه ادامه خواهد داشت البته برخی اوقات بهترین گزینه‌های روی میز واجد خیر بالاتری هستند و درصدهای بالاتری از خیر عمومی را تامین می‌کنند؛ در این شرایط قاعدتا انتخاب او راحت‌تر خواهد بود. وقتی در انتخابات به کسی که 70 درصد خیر عمومی را تامین می‌کند رای دهید در معرض طعن و لعن و انتقاد خیلی قرار نمی‌گیرید و میزان خیر او می‌تواند همگان را متقاعد کند اما گاهی بین گزینه‌های روی میز در بهترین حالت هم میزان خیر عمومی برای مردم آنچنان آشکار نیست که قابل لمس باشد. ممکن است گزینه‌ای فقط واجد 20 درصد خیر عمومی باشد در این مواقع هم باید از آن گزینه نسبتا بهتر ولو اینکه ده تا بیست درصد خیر عمومی را تامین کند دفاع کرد.

منطق دفاع از چنین گزینه‌ای همان منطق گزینه واجد 70 درصد خیر عمومی است. این همان منطق است این بار شرایط شما را در مقابل گزینه‌هایی قرار داده است که بهترین آن 20 درصد اهداف را تامین می‌کند. یک رفتار هوشمندانه و دوراندیشانه و مبتنی بر کسب خیر تدریجی به شما حکم می‌کند که مطلقا از خیرهای اندک عبور نکنید و از سر شکم سیری با آن مواجه نشوید.

با این توضیحات در عرصه‌ی سیاست به ویژه در ایران که دست‌اندازهای سیاست‌ورزی آن زیاد است امکان انتخاب گزینه‌ای که با اتقان و اطمینان انتخابش کنید و 80 درصد خیرعمومی را داشته باشد نیست و تا اطلاع ثانوی همین وضعیت است که باید بین گزینه های با خیر نسبی انتخاب کنیم.

عرصه سیاست و انتخاب سیاسی و فراتر از آن عرصه انتخاب در زندگی انسان‌ها همیشه نسبی است. همه جای دنیا اینطور است البته با انتخابات استاندارد درصد خیر بالاتر خواهد رفت اما مکانیسم انتخاب همان است. در انتخابات مجلس ششم یا پنجم که میزان خیر در سیاست‌ورزی که به مردم پیشنهاد شده بود خیلی آشکار بود و مردم اقبال هفتاد درصدی کردند. چه کسی می تواند بگوید آن خیر پیشنهادی مطلق بوده و وجوهی از بدی را نداشته و همه‌اش خوب بوده است؟!

افراد مطلق‌اندیش که می‌خواهند زود به نتیجه برسند دچار واکنش سلبی می‌شوند و می‌گویند «ده درصد خیر را نخواستیم و بالاتر از سیاهی رنگی نیست». در حالی که همه باید متوجه باشیم در عالم واقع همیشه بالاتر از سیاسی رنگی هست و تجربه زیسته مردم ایران بهترین موید این ادعاست.

علی باقری در پایان گفت: واقعیت این است که در این رقابت ما پیروزی به این مفهوم که 146 کرسی مجلس (نصف به علاوه یک) را بتوانیم کسب کنیم عملا برای ما امکان تحقق آن فراهم نیست. هم خودمان می دانیم هم مردم؛ ادعایی هم در این باره نداریم لذا هدف‌گذاری ما از ابتدا در این انتخابات با توجه به بسترهایی که در آن در حال برگزاری است چنین چیزی نبوده‌ است.

موفقیت مطلق ما شکست خفیف است. البته باید توجه داشت که مجلس هم در چنان جایگاهی نیست که بتواند حل‌کننده‌ی همه‌ی مشکلات در دوره‌ی چهار ساله باشد. باید سطح موفقیت را صادقانه مطرح کنیم و ما نمی‌خواهم به با رویافروشی تبلیغ کنیم.

بی عملی و قهر نسبت به وضعیتی که اکنون بر کشور حاکم است، قابل درک است. با توجه به شرایط کشور قهر و ناامیدی طبیعی است اما با وجود طبیعی و قابل دفاع بودن این احساس برای عبور کردن از این وضعیت نامناسب حاکم بر جامعه و حق دادن به مردم که قهر باشند برای عبور از این وضعیت به سمت وضعیت بهتر نباید منفعل بود. همانطور که ناراحتی و قهر قابل درک است از این سمت هم برای گذار از این وضعیت ما راهی جز این که به دنبال کسب موفقیت‌های نسبی و احتمالا کوچک باشیم نداریم که این شرایط را به سمت بهبود حرکت دهد.

همانطور که به آنها که قهر کردند حق دادم می گویم که ماندن در قهر و رسیدن به بی عملی مشکلی را حل نخواهد کرد و شرایط بدتر می‌شود. امیدوارم که مردم با وجود مشکلات و قهرشان، با رویکرد حل مسئله و ایجاد بهبود ولو اندک و نسبی پای صندوق بیایند و به کاندیداهای توسعه‌گرا که مطالبات مردم برایشان مهم است رای دهند تا اقلیتی که در مجلس شکل می‌گیرد از نمایندگانی با این مختصات باشد و بتواند خیر بیشتری برای 4 سال آینده از آنها انتظار داشت و یا حداقل از پیشرفت شر جلوگیری کنند.

نگذاریم وضعیت بدتر از این شود. همیشه بالاتر از سیاهی رنگی هست. تجربه زیسته نشان داد که فردایی می‌آید که می‌تواند شرایط بدتر شود. صحنه‌ی انتخابات برای بیعت با کسی نیست؛ انتخابات محل بیعت نیست بلکه برای رقم زدن آینده‌ای‌ست که ولو به شکل نسبی بهتر از امروز باشد. هر چه اقلیت منسجم‌تری شکل بگیرد از حقوق مردم بهتر می‌تواند دفاع کند.

انتهای پیام