بهترین داستا‌ن‌های مرتبط با بحران آب و هوا

جمعی از نویسندگان مطلبی درباره داستان‌‌های مرتبط با بحران آب و هوا در گاردین نوشته‌‌اند که با ترجمه‌ی نگار فیروزخرمی در سایت آوانگارد منتشر شده‌است. متن کامل را در ادامه بخوانید.

«آیا می‌توانید برخی از داستا‌ن‌های مرتبط با بحران آب و هوا را به من توصیه کنید؟ کتاب‌های غیرداستانی بیش از حد افسرده‌کننده هستند و داستان‌ها اغلب به قلب کمک می‌کنند تا با دنیا کنار بیاید.»

سوال از پگی دوزنبری[1]، شصت‌و‌یک ساله، از ماساچوست، ایالات متحده

ملیسا هریسون [2] بهترین داستان‌های کلی-فای[3] را توصیه می‌کند.

پاسخ از ملیسا هریسون Melissa Harrison یک رمان‌نویس و نویسنده‌ی طبیعت که کتاب‌هایش شامل در زمان زالزالک[4] و همه‌ در جست‌و‌جوی بارلی[5] می‌شوند. او نوشت: «در رمان‌های کلی‌-فایی دیستوپیایی[6] زیادی وجود دارد که هدف از طراحی آن‌ها این است که ما را از رضایت فعلی‌مان بیرون بیاورند؛ اما به نظر می‌رسد این چیزی نیست که شما به آن نیاز دارید. شاعر آمریکایی و فعال آب و هوا، کیت شاپیرا[7]، معتقد است که ما باید تصور کنیم و در مورد آن بیاموزیم. سوابق وجود دارند، ساختارهایی که به ما اجازه می‌دهند بدون آسیب رساندن به خود و یکدیگر و بدون کمک به افرادی که در حال حاضر به ما آسیب می‌رسانند، خوب زندگی کنیم. داستان می‌تواند به ما در انجام آن کار تخیلی کمک کند.

رمان جدید و درخشان جنی آفیل[8] به نام آب و هوا[9] نمونه‌ای عالی برای شروع است؛ زیرا به بررسی چگونگی حرکت افراد عادی از ترس و انکار به عمل ملموس می‌پردازد. ایستگاه یازده[10] اثر شگفت‌انگیز امیلی سنت جان ماندل[11] ما را به آینده‌ای نزدیک می‌برد که در آن یک بیماری منجر به فروپاشی جامعه شده است؛ اما نه دنیایی خالی از امید، زیرا نمایشنامه‌های شکسپیر[12] زنده می‌مانند و هنر و عشق محوری برای تجربه‌ی انسانی باقی می‌مانند. اثر کتاب قو[13] نوشته‌ی الکسیس رایت[14] درباره‌ی استرالیای ویران‌شده به دلیل تغییرات اقلیمی بوده و یادآور این است که فرهنگ‌های قدیمی‌تر ممکن است نسبت به سرمایه‌داری مخرب غربی که در حال حاضر در جهان است، روابط سالم‌تر و مرتبط‌‌‌تری با جهان طبیعی داشته باشند.

اورسولا کی لو گین[15] از زمان نوشتن کتاب خلع شدگان[16] به این نتیجه رسیده است که یک جامعه‌ی ایده‌آل‌گرای آنارشیستی[17] مانند آن‌چه که او توصیف می‌کند، سرانجام خود را نابود خواهد کرد؛ اما به‌عنوان راهی برای تصور جامعه‌ای که براساس اصول متفاوتی نسبت به جامعه‌ی ما سازمان یافته، همچنان الهام‌بخش است. در نهایت، اثر زیبا و درخشان تو جنسون[18] به نام کتاب تابستان[19] که در آن یک دختر کوچک و مادربزرگش فصلی را در یک جزیره در فنلاند می‌گذرانند، دو درس حیاتی برای امروز دارد: چگونه یک زندگی غنی و خلاقانه با امکانات بسیار کم داشته باشیم و چگونه در برابر غم و اندوه، درکی روشن و شجاعانه کسب کنیم.

کاری که اکنون باید انجام دهیم به همان اندازه‌ای که عملی است، اخلاقی و تخیلی نیز هست. این‌ها رمان‌هایی هستند که می‌توانند ارزش‌ها و اولویت‌های ما را تغییر دهند، اگر به آنها اجازه دهیم.»

منبع: گاردین

نویسندگان: امیلی سنت جان مندل، اورسلا کی لوگوین، تووه یانسون

[1]- Peggy Duesenberry

[2]- Melissa Harrison

[3]- Cli-fi (یک ژانر داستانی که به تأثیرات تغییرات آب و هوا و گرم شدن کره‌ی زمین می‌پردازد.)

[4]- At Hawthorn Time

[5]- All Among the Barley

[6]- Dystopia (یک دولت یا جامعه‌ی خیالی که در آن رنج یا بی‌عدالتی بزرگی وجود دارد؛ معمولاً جامعه‌ای تمامیت‌خواه یا پسا آخرالزمانی.)

[7]- Kate Schapira

[8]- Jenny Offill

[9]- Weather

[10]- Station Eleven (2014)

[11]- Emily St John Mandel

[12]- Shakespeare

[13]- The Swan Book (2016)

[14]- Alexis Wright

[15]- Ursula K Le Guin

[16]- The Dispossessed (1975)

[17]- anarchist (فردی که به هرج‌و‌مرج اعتقاد دارد یا سعی در ایجاد آن دارد.)

[18]- Tove Jansson

[19]- The Summer Book (1972)

انتهای پیام