پاسخ به صهیونیست‌ها و قاعده تزاحم عقلانیت و عزت!

غلامرضا بنی اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی با عنوان «پاسخ به صهیونیست‌ها و قاعده تزاحم عقلانیت و عزت!» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

حمله رژیم جعلی و موقت صهیونیستی به بخش کنسولی سفارت ایران در سوریه، یک دعوت به جنگ آشکار است. نه از سر قدرت بلکه برای فرار از باتلاقی که در آن دست و پا می زند. می خواهد با پهن کردن جبهه جنگی که گرفتار است، زمینه جمع کردن آن را فراهم کند. به گونه ای که بقای خودش تضمین شود.

با این ضربه به دنبالِ جواب متقابل ما است. می خواهد ما را به بازی بکشاند که زمین و زمان و هندسه اش را خود تعیین کرده است. اگر بندِ پوتین هامان را ببندیم باید پا در زمینی مین گذاری شده بگذاریم که او مهیا کرده است. عقل البته رفتاری چنین را منع می کند. پا در پوتین نکنیم هم عزت و عظمت نام ایران، به چالش مبتلا می شود. اصلا این میدان عرصه تزاحم عقلانیت و عزتمداری است.

این که چه باید کرد؟ همان پرسشی است که دو پاسخ می گیرد. اولی از سوی کسانی که با حساب و کتاب، به قاعده عقلِ محاسبه گر همه چیز را با ماشین حساب می سنجند. اینان با تحلیل شرایط کشور و منطقه و اشراف به خواستِ دشمن، پاسخ را به زمان و مکان و با هندسه ای حواله می دهند که از سوی خود ما مهندسی شود.

می گویند حتما باید این ضربه را به ضربتی دو چندان پاسخ گفت اما در وقتِ مقتضی. سویه عزت طلبی اما، تاخیر را روانمی دارد. پاسخِ ضربه را همزمان با ضربه می پسندد. حرف اش هم برای همه ما قابل فهم است که جواب را در میدان دعوا باید داد. یکی را که زدند حتما باید دومی پُر صدا بر گونه شان بنشیند. به فردا نمی شود حواله داد جواب امروز را.

این قبیله می گویند، هزینه رفتار فوری متقابل اگر چه می تواند سنگین باشد اما فایده ای که بر جواب سریع و صریح مترتب است، از هزینه بیشتر است. هر دو نگاه، جوابِ قاطع و پشیمان کننده را واجب می شمارند اما تفاوت در امروز و فردای ماجراست.

انتخاب روز پاسخ را – به نظر- باید به قوه عاقله و تصمیم گیر نظام واگذاشت. این درست که خوی عزتمند ایرانی، مشت را در برابر مشت، فوری و محکم، حُکم می کند. اما متولیان باید به شرایط داخلی و منطقه ای و بین المللی اشراف تمام داشته باشند تا بهترین تصمیم را بگیرند.

باید با اعتماد به آنان فرصت داد که بهترین زمین و زمان را برای سهمگین ترین پاسخ، به گونه ای انتخاب کنند که کفه هزینه برای ما سبک و برای دشمن سنگین باشد. در فایده اما عکس ماجرا محقق شود. سنگینی فایده برای ما و بی فایدگی برای دشمن جعلی رقم خورد.

مهمتر از روز اقدام، اراده بر انجام حتمی آن است. امروز باشد بهتر، مصلحت آن را به فردا موکول کرد هم قبول است. باید خود را آماده کنیم تا” عملیات ایذایی” صهیونیست ها را با عملیات درهم شکننده و صهیونیست کش، جواب دهیم. این هم خواست عزتمندانه هر ایرانی است…..

انتهای پیام