کنایه «حسین زمان» به مواضع مشابه «ترانه علیدوستی»

«حسین زمان»، خواننده ی معترض در یادداشتی تلگرامی، ضمن همراهی با موضع «ترانه علیدوستی» بازیگر سینما در تحریم حضور در مراسم اسکار به خاطر سیاست جدید آمریکا در قبال سفر به ایران، انتقادهایی را به برخی محدودیت ها در داخل کشور مطرح کرده است.

بخشی از نوشته ی حسین زمان در پی می آید:

به دستور رییس جمهور آمریکا ورود اتباع هفت کشور مسلمان به آمریکا به طور موقت به تعلیق در آمد. این دستور برای بسیاری از مسلمانان و ایرانیان ظالمانه قلمداد شده است و اکثر ایشان به ترامپ بعنوان یک نژادپرست نگاه می کنند. عکس العمل های زیادی در مدت زمانی کوتاه بعد از صدور این فرمان نشان داده شده و در این میان تصمیم ترانه علیدوستی هنرمند خوب کشورمان مبنی بر شرکت نکردن در مراسم اسکار قابل تقدیر است. حداقل پیام خانم علیدوستی بیان اعتراض به دستوری است که از نگاه ما غیر انسانی و غیر عادلانه و مغایر با آزادی است.

اما نگاهی به اطرافمان بیاندازیم. این ممنوعیت های ناعادلانه برای ایرانیان در داخل ایران وجود ندارد؟ مگر نه اینکه تعدادی از مردم و هموطنانمان، از اقشار مختلف، از حقوق اولیه خود محرومند؟ مگر نه اینکه در همین مملکت خودمان درها به روی بسیاری از هنرمندان، خبرنگاران، نویسندگان، دانشجویان و… بسته است؟ شاید در این ارتباط بتوانیم به ترامپ بیشتر حق بدهیم. او می تواند بگوید من نگران نفوذ تروریسم به کشورم هستم و چون [از نظر او] کشورهای اسلامی خطر محسوب می شوند لذا می خواهم ورودشان را محدود کنم. اما اتهام ما چیست؟ جعفر پناهی چه خطری دارد؟ استاد شجریان چه تهدیدی است؟ جرم دانشجویان محروم از تحصیل چیست؟ مدتهاست که در همین مملکت خودمان درها را به روی بسیار ی از هموطنانمان بسته اند و ما نظاره گر بوده ایم.

ای کاش هنرمندان، فرهیختگان، روشنفکران و دانشگاهیان ما همان اندازه که نسبت به منع ورود ایرانیان به آمریکا حساسیت نشان می دهند به سلب حقوق هموطنانشان نیز حساس بودند. ترانه علیدوستی حضور در اسکار را بهانه ای برای اعتراض می بیند و تحریم حضورش در اسکار تصمیمی تاثیر گذار می شود ولی ما در کشور خودمان این همه اجحاف در حق هنرمندان میهن را می بینیم و بدون توجه به همه ی آنها در جشنواره ی فجر شرکت می کنیم. گویی هیچ نبوده. ای کاش چشمانمان را بشوییم و جور دیگری نگاه کنیم. ای کاش تنها به منافع خود نگاه نکنیم و پایمال شدن انسانیت و حقوق از دست رفته بشر نگرانمان کند و سکوتمان را بشکند.

انتهای پیام