مشکلات کارگران کرمانی | از مشکلات معیشتی تا خطر جانی
محبوبه امامی صدر در سایت کرمان امروز نوشت: «تورم افسار گسیخته و معضلات معیشتی کارگران تمامی ندارد. قراردادهای سفید، قراردادهای موقت و کار در محیط‌های پرخطر نظیر معدن با کم‌ترین تجهیزات، اجبار به کار بدون بیمه تامین اجتماعی و بیش‌از هشت ساعت در روز سال‌هاست که باعث عذاب کارگران است. درحال حاضر بسیاری از کارگران کرمانی دو شغل دارند و اوضاع معیشتی ایشان به قدری ضعیف است که حتی در ایام استراحت نیز باید به مسافرکشی و کار در اسنپ روی بیاورند. همه اینها درحالی است که هرسال به دلیل ناکارآمد بودن برنامه‌های اقتصادی دولت‌ها تورم و افزایش هزینه‌ها به گونه‌ای است که متاسفانه همواره کارگران در مرز فقر زندگی می‌کنند و…
روز کارگر را در حالی پشت سر می گذاریم که این روزها حرف و حدیث از کارگران و حقوق آنها بیش از هر زمان دیگر بر زبان ها جاری است. با توجه به تورم افسار گسیخته ای که در جامعه وجود دارد و شرایط اقتصادی سخت که زندگی را برای این قشر شریف بسیار سخت کرده است اما حقوق کارگران کفاف زندگی آنها را نمی دهد.
کافی است یک خانواده متوسط چهار نفره را در نظر بگیرید و در کنار مخارج مربوط به خوراک و پوشاک و هزینه های تحصیل و درمان، رفت و آمد و… هزینه های مربوط به اجاره خانه را هم اضافه کنید تا دیگر نکته ای باقی نماند. در همین زمینه گزارشی تهیه شده که در ادامه قابل مطالعه است.
کارگران سرمایه های ارزشمند این سرزمین هستند که اگر تلاش دست های پر توان آن ها و اندیشه های خلاق و نوآورانه شان نباشد، به شمار معضلات مختلفی چون گرانی، تورم، ناامیدی و ناامنی اجتماعی افزوده خواهد شد.
قراردادهای سفید، قراردادهای موقت کار، کار در محیط معدن باکم ترین تجهیزات، کار بدون بیمه تامین اجتماعی و بیش از هشت ساعت کار که سال هاست کارگران جهان از آن برخوردارند، بخشی از واقعیت های جامعه کارگری است. در حال حاضر بسیاری از کارگران کرمانی دو تا شغل دارند و آن ها در زمان های آزاد یا کرایه کشی یا در اسنپ فعالیت می کنند و این قشر در کرمان به هیچ وجه نمی توانند با درآمد و حقوق کارگران اموراتشان را بگذرانند.
مجید افضلی، کارگر زحمت کشی است که برای انجام امور ساختمان سازی، هر روز صبح به میدان های شهر می رود. وی درباره شغل خود اینگونه گفت: “من سال هاست که کارگری ساده هستم و در اموری مثل گچکاری و جوشکاری ماهر شده ام، هر روز صبح پیاده به میدان های شهر می آیم تا شخصی که به دنبال کارگر ساختمانی است بیاید و من برای انجام کار به همراه او بروم، اما هر روز اینگونه نیست خیلی اوقات فقط یک روز در هفته سر کار می رویم و با دستمزدی کم، خرج خانواده خود را می دهیم، اما یقین دارم که شغل من شریف است چون با زور بازوی خود کار می کنم و شب لقمه ای نان حلال سر سفره می گذارم. من خدا را شاکر هستم برای سلامتی ام که می توانم با تلاش خودم به دنبال روزی حلال بروم. اما به هر حال زندگی بر ما سخت می گذرد.
شرایط فعلی معیشت و اقتصاد مردم ایجاب می کند که مسئولان بیشترین تمرکز خود را بر رفع مشکلات پیش روی مردم و به ویژه کارگران قرار دهند و دستور العمل های رهبر معظم انقلاب را جهت بهبود شرایط زندگی و افزایش رفاه عمومی جامعه اجرایی کنند.»
انتهای پیام
