پلاسکو و اطلسی که هست، اما نیست
«احمد مسجدجامعی»، عضو اصلاح طلب شورای شهر تهران در یادداشتی در خبرآنلاین نوشت: در جلسۀ یکشنبۀ شورای اسلامی شهر تهران که به حضور و توضیحات شهردار تهران درباره‌ی فاجعۀ پلاسکو اختصاص یافته بود، در فرصت صحبت خود بحثی را درباره‌ی «اطلس آسیب‌پذیری شهر تهران از آتش‌سوزی» طرح کردم و گفتم: «شورا خواسته اطلس آسیب‌پذیری شهر تهران از آتش‌سوزی را شهرداری ارائه کند. این اطلس [را] تا الان که خدمت شما هستیم که ما ندیده‌ایم. حالا سه سال هم گذشته. شورا هم دوره‌اش دارد تمام می‌شود و این نرسیده. با این که حد اکثر ظرف یک سال باید داده می‌شد.»
در همان جلسه دکتر قالیباف در بخش بعدی صحبتش چنین گفت: «عزیزمان اگر می‌گویند اطلس مربوط به آتش‌نشانی را بدهید، اطلس رفته، کار شده، آمده، به شورا هم ارسال شده؛ حد اقل دو ماه قبل. اطلس زلزله‌ی شهر تهران؛ با بهترین متخصصین جهانی در شهر تهران این اطلس تهیه شده.»
چند ثانیه بعد در پاسخ به اعتراضی مبنی بر عدم وصول اطلس، شهردار گفت: «آقا! من 11/9 امضا کرده‌ام. 13/9 در شورا ثبت شده. تاریخ هم هست. اسناد هم هست. حالا کجای شورای شهر هست؟ دیگه من [خبر ندارم].»
به نظر جواب محکم و قانع‌کننده و متینی می‌رسد؛ با ذکر تاریخ دقیق و جزئیات. کار درست در چنین موقعی چیست؟ بررسی همین جزئیات. وقت گذاشتن. رسیدن به جواب‌هایی که دست کم اندکی از جواب‌های موجود بیشتر وقت صرفشان کرده باشیم. بیایید همین پاسخ را به‌عنوان نمونه بررسی کنیم.
۱. در خود متن پاسخ هم با اندکی دقت می‌توان دید که صحبت من دربارۀ اطلسی است که آسیب‌پذیری در برابر آتش‌سوزی را نشان می‌دهد. دکتر قالیباف در پاسخ با «اطلس مربوط به آتش‌نشانی» آغاز می‌کند و بلافاصله به «اطلس زلزله» تغییر مبحث می‌دهد. مشخص نیست که او بحث اول را تمام شده انگاشته و سراغ دومی رفته یا هر دو را یکی می‌داند یا سهواً سراغ زلزله می‌رود.
۲. از جستجو در مکاتبات شهردار با شورای شهر تنها نامه‌ی مربوط به این مبحث که یافت می‌شود نامه‌ای است با موضوع «لایحه پیشگیری از وقوع آتش‌سوزی و برنامه عملیاتی ایمنی شهر». تاریخ صدور نامه نه 11/9 که 13/9 است. امضای شهردار پایین نامه است و شماره‌ی نامه 1128787/10 است.
در تاریخ ۲۹/۹/۹۵ یعنی ۱۶ روز بعد نامه‌ای به دکترحافظی، عضو شورا و رئیس کمیسیون سلامت رسیده که نام مهندس چمران رئیس شورا پایین نامه است، اما آقای طلایی نایب رئیس متن را از طرف او امضا کرده است. نامه در واقع متنی کوتاه است که «لایحه‌ی پیشگیری…» به ضمیمه‌اش برای دکترحافظی ارسال شده است. رونوشت و ضمائم نامه برای کسانی از جمله آقای سروری، رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی نیز ارسال شده است. در تاریخ ۲۹/۱۰/۹۵ یعنی درست روز قبل از فاجعۀ پلاسکو، آقای سروری طی نامه‌ای به مهندس چمران پاسخی داده است که در آن آمده: «مقرر بوده در راستای تهیه طرح مذکور، اطلس آسیب‌پذیری شهر از وقوع آتش‌سوزی نیز توسط شهرداری تهیه گردد که با توجه به گذشت بیش از 2 سال از زمان تصویب و اجرای برنامه پنج ساله دوم، شهرداری تهران بدون ارائه اطلس آسیب‌پذیری با تأخیر قابل تأمل صرفاً اقدام به ارسال لایحه صدرالذکر به شورای اسلامی شهر نموده است.»
یعنی آقای سروری گواهی می‌کند که تا 18 روز پیش از جلسه همچنان اطلس تهیه و ارسال نشده است. خوب است یادمان باشد که آقای سروری از منتقدان شهردار در شورای شهر نیست.
در نهایت، آنچه در بررسی واقعه‌ی بزرگی مانند فاجعه‌ی پلاسکو به آن نیاز داریم، نه موافقت یا مخالفت بی دلیل با افراد یا متهم کردن یا بری دانستن آن‌ها است. بر عکس، نیاز داریم تک تک چنین جزئیاتی را بشکافیم تا شواهد را به زبان بیاوریم و ببینیم آخر کار شواهد به ما چه می‌گویند. طرح کمیتۀ حقیقت‌یاب نیز بر همین مبنا استوار بود.
انتهای پیام
