ناگفتهای از تهدید صداوسیما علیه روحانی در شب پایانی دولت!
علیرضا معزی، معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئیسجمهوری در دولت حسن روحانی در شبکهی اجتماعی ایکس نوشت:
اینکه صداوسیما برای تشریح و تبلیغ دستاورد دولتها، حتی پس از پایان کارشان همچنان تریبون در اختیار وزرای سابق بگذارد نه تنها مشکلی ندارد که اتفاقا رفتار رسانهای قابل دفاعی است اما امان و فغان از استانداردهای دوگانهی رسانهی ملی!
شاید بد نباشد یک خاطره را مرور کنم؛ طبق یک سنت همیشگی، رؤسای جمهور در شب پایان کار خود در یک مصاحبهی تلویزیونی، گزارش عملکرد میدهند و برای آخرین بار در قامت رئیسجمهور با مردم سخن میگویند. طبق همین رویه هم برای مصاحبهی آخر روحانی در ۱۱ مرداد ۱۴۰۰ برنامهریزی شد.
نیم ساعت به شروع برنامه، از دفتر رئیس صداوسیما اعلام کردند که ٢٠ دقیقه بیشتر آنتن نخواهند داد! در پاسخ ما که چرا فقط 20 دقیقه؟ گفتند همین را هم از سر لطف بدانید وگرنه اصلا نباید اجازه میدادیم!
راستش این را صرفاً تهدیدی تلقی کردم در ادامه نامهربانیهای ۸ سالهی صداوسیما اما واقعا بعد از ۲۰ دقیقه، کارگردان اعلام کرد پخش فشار میآورد که جمعش کنیم و میخواهند آنتن را بگیرند. تماسها با دفتر رئیس سازمان بیپاسخ ماند.
با اصرار به پخش که مجری حتی سه تا سوال هم نپرسیده، ۵ دقیقه وقت گرفتیم و به همین شکل و با اصرار چندباره، چند ۵ دقیقهی دیگر هم تمدید کردیم تا اینکه تهدید کردند «یا قطع کنید یا خودمان قطع میکنیم». در حالیکه بسیاری از سخنان روحانی باقی مانده بود ناگزیر مصاحبه را متوقف کردیم.
در مناظرات ١۴٠٠ و ١۴٠٣ روحانی و وزاریش از سوی پوششیهایی که صرفاً برای تاختن و تخریب آورده شده بودند، آماج تهمتها و اتهامات قرار گرفتند چراکه پوششیها خیالشان آسوده بود که به طرف مقابل مجال پاسخ داده نخواهد شد.
در روزگار وفاق و همدلی، بازگویی ناملایمات و تندخوییها شاید چندان مناسب نباشد اما یادکرد از رویدادهای اینچنین جدای از ثبت در تاریخ میتواند مانع از تکرار آن و اصلاح رویه به قصد ترمیم و احیای سرمایه اجتماعی رسانه ملی باشد.
انتهای پیام
رسانه ملی واقعا هم ملی!
اول اینکه یکی از پرهزینه ترین و بی خاصیت ترین بخش های حکومت و نظام است به خاطر همین مخاطب های مثلا تلگرام یا یه سایت خبری از کل این رسانه بیشتر است
و دوم اینکه رسانه ای که یک صدا باشد به چه دردی می خورد فقط در حال مغزشویی است
سوم رسانه ملی که با رئیس جمهور یک کشور چنین می کند دیگر با مردم چه می کند و این نشانه غیرملی بودن این رسانه است
چهارم این کارها مانند محدود کردن رئیس جمهور نشان دهند قدرت های پشت پرده هست که رئیس جمهور یک کشور را هیچی حساب نمی کنند و نشان دهنده غیرملی و خصوصی بودن این رسانه است
در این که رفتارصداوسیما غیرحرفه ای می شود درموارد این طوری تردیدی نیست اما این را هم می دانم که اگر یک دولتمرد خوب کارکند و دغدغه واقعی مردم را داشته باشد در پایان دوره اش به این ۲۰دقیقه ها هم نیازی نخواهد داشت…