تهدیدهای امینت و حیات مردم ایران

صلاح اسمعیلی، روانشناس، در کانال تلگرامی خود نوشت:

«بخش اول: صورت‌بندی و اولویت‌بندی در مدیریت ریسک

صورت‌بندی بقا و بالندگی

دو مفهوم بنیادی درباره هر سیستم، از سیستمهای طبیعی (مثل گیاهان و حیوانات) و سیست‌مهای صناعی (مثل ماشین‌ها و ابزارآلات) تا سیستمهای اجتماعی (مثل خانواده، شهر و کشور)، بقا و بالندگی است. یعنی برای فهم و پیش‌بینی سرنوشت آنها هر حرفی به میان بیاوریم باید مبنا و محور صحبت را بر بقا و بالندگی (در دو شکل امنیت و توسعه) بگذاریم.

بقا و بالندگی در چرخه‌های بازخوردی

سیستم‌ها ذاتا به دنبال حفظ بقا هستند. برای محافظت بهتر از بقا در مسیر امنیت بیشتر پیش میروند، آن را می‌یابند و می‌سازند. سپس با بهبود امنیت، مراتب توسعه را طی میکنند. برای تضمین بقای یک نوزاد مراقبان محیط امنی فراهم میکنند، و با ارائه امکانات به رشد بهتر او کمک میکنند. مردم یک شهر باید به ضروریاتی مثل آب، غذا،جا، هوا و بهداشت دسترسی داشته باشند، و با دسترسی مناسبتر و تسهیلات بهتر به امنیت و رفاه بیشتری برسند.

در ادامه با شکلگیری چرخه‌های بازخوردی، توسعه به امنیت بیشتر میانجامد و امنیت بیشتر شانس بقا را افزایش میدهد. هر گروه اجتماعی از خانواده تا شهر و کشور با توسعه و انباشت ثروت میتوانند از لوازم نگهدارنده و بهبوددهنده حیات بیشتر بهره ببرند.

اولویت‌بندی در مدیریت ریسک

در مدیریت ریسک، منطقا ترتیب اولویت به صورت بقا، امنیت و توسعه است. برای سیستم، بقا یک ضرورت زیستی و توسعه یک امکان بهزیستی است و امنیت مابین این دو. سیستم بدون بالندگی هنوز میتواند بقا داشته باشد ولی بدون بقا هر نوع بالندگی معنا ندارد. بقا نسبت به امنیت و توسعه همیشه با فوریت در اولویت است. امنیت هم نسبت به توسعه به لحاظ اهمیت در اولویت است. توسعه به صورت غیرمستقیم و امنیت به صورت مستقیم با اختلال، آشفتگی، خرابی و بیماری در سیستم در ارتباط است. بقا لفظا خود حیات سیستم است.

درک و مدیریت ریسک در طرح‌های سیاسی

اگر بخواهید یک خودرو بخرید قاعدتا اول ضمانت جانی و ایمنی در حفظ سلامت را بررسی میکنید بعد قابلیت رفاهی.
درباره مواضع و جبهه‌های مختلف سیاسی هم ارزیابی دقیق ریسکهای هر کدام با اولویت درست بقا، امنیت و توسعه ضروری است، چه در پوزیسیون چه در اپوزیسیون، هم در طرحهای محافظان وضع موجود هم در طرحهای مخالفان وضع موجود.

باید دید هر کدام در توصیف، تبیین، پیشبینی و برنامه‌ریزی چه صورت‌بندی ارائه میدهند. در صورت‌بندی خود چه وزنی به مقولات ریسک میدهند، برآوردهایشان از احتمالات و پیامدهای ریسک چیست، با خطاهای احتمالی در برآورد ریسک چه مقدار آشنایی دارند و اساسا چه مقدار درک درست از مدیریت ریسک دارند.»

انتهای پیام