صد روز گذشت و دانشگاه همچنان منتظر…! | بشیر معتمدی

بشیر معتمدی، پژوهشگر مطالعات فرهنگی، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

از انتخاب دکتر پزشکیان نزدیک صد روز می گذرد و جامعه همچنان منتظر تغییراتی در روندهای ناصواب گذشته است. از جمله روندهای غلط گذشته که در سه سال دولت قبل وجود داشت، تخریب دانشگاه و نهاد علم بود. شاید در طول تاریخ آموزش عالی هیچ گاه اینچنین دشمنی با دانشگاه صورت نگرفته بود. از اخراج دانشجو تا اخراج اساتید و از پر رنگ شدن شبه علم تا وارد نمودن نیروهای بدون صلاحیت در دانشگاه به عنوان استاد و مدرس.

یکی از دلایلی که دانشگاه (اعم از اساتید و دانشجویان) برای پیروزی دکتر پزشکیان بیشترین تلاش را نمودند تا جامعه را راضی به رأی دادن کنند، همین روزنه ای بود که باز شده بود تا شاید از فشارها و خفقان های حاکم بر دانشگاهها کاسته شود.

اکنون سؤال این است که آیا دانشگاه در این صد روز در مسیر اصلاح قرار گرفته است؟ از شواهد چنین بر می آید که روندهایی آغاز شده، اما این روندها کُند و آهسته است و همین باعث شده که جریان های تندرو و مخالفِ گشایش در فضای دانشگاه، عزم خود را جزم کنند که به هر طریقی بر سر اصلاحات در محیط های دانشگاهی و پژوهشی سنگ اندازی کنند. اگرچه بازگشت دانشجویان آغاز شده و در حال تکمیل است، اما بازگشت اساتید همچنان دچار دست اندازهای متعدد است و اگر تعدادی هم به محیط دانشگاه برگشته اند، خارج از روندهای حاکم بر آموزش عالی بوده است.

دکتر پزشکیان و وزرای علوم و بهداشت باید متوجه باشند که حداقل نیمی از سرمایه اجتماعی دولت چهاردهم برخاسته از دانشگاهیان است و اگر آنان از اصلاحات در این نهاد مأیوس گردند، این یأس و ناامیدی به کل جامعه تسری می یابد و آنگاه دولت چهاردهم در مسیر دشواری که برای اداره کشور در پیش رو دارد و به اعتراف خود دکتر پزشکیان برای حل این مسائل دست نیاز به سوی متخصصان دراز کرده است، با جواب منفی مواجه می شود، چراکه سرمایه اجتماعی خود را به تاراج گذاشته و دیگر متخصصان تمایلی به این همکاری نخواهند داشت.

از جمله مسائل پیش روی دانشگاهیان و پژوهشگران، تغییر رؤسای مراکز علمی و دانشگاهی است، چراکه بسیاری از این افراد که از دولت سابق مانده اند، جز تخریب و خفقان و تزریق ناامیدی در محیط علمی ثمری نداشته اند، اما همچنان شاهد هستیم که وزیر علوم می فرمایند تعداد انتصاب رؤسای دانشگاه‌ها از تعداد انگشتان دو دست هم کمتر است و این یعنی ادامه روندهای گذشته! چرا باید وزیر علوم اینچنین کُند و فرسایشی تغییرات نهادهای علمی را پیش ببرد و در نهایت از دست رفتن سرمایه اجتماعی دولت را نظاره کند؟

در این میان شنیدها حاکی از آن است که نهادهای خارج از دانشگاه که مسئولیتی در این زمینه ندارند، برای عدم تغییر تعدادی از رؤسای دانشگاهی و پژوهشی توصیه می نمایند و در بعضی موارد تلاش در جهت حفظ افرادی داشته اند. برخی از این نهادها منسوب به مقامات باید متوجه باشند که این دست اقدامات به غلط به پای مقامات نوشته می شود و در نتیجه جایگاه آنها را تضعیف می کند و بهتر است دست از این اقدامات بردارند و صریحاً عدم دخالت خود را اعلام کنند.

در هر صورت باید اذعان داشت که علی رغم گذشت صد روز از دولت آقای پزشکیان، دانشگاهیان به عنوان بزرگترین پشتوانه ایشان همچنان منتظرند تا شاید اتفاقات خوبی در محیط های علمی و دانشگاهی بیفتد و روندهای غلط گذشته اصلاح شود.

انتهای پیام