چرا نسل زد به ترامپ رأی داد؟
نسل زد دیگر نه نماد ترقی‌خواهی، بلکه نمایندۀ واقعیت‌های تلخ است
فِیت هیل، ژورنالیست، مطلبی با عنوان «The Not-So-Woke Generation Z» در سایت آتلانتیک نوشته است که متن آن با ترجمه‌ی بهناز دهکردی در سایت ترجمان منتشر شده است. متن کامل را در ادامه بخوانید.
«نسل زد، برخلاف شهرت ترقی‌خواهانه‌اش، در انتخابات اخیر آمریکا گرایشی به جناح راست نشان داده است. این نسل که زمانی برای عدالت اجتماعی و تغییرات محیط‌‌زیستی می‌جنگید اکنون به‌دنبال امنیت و ثبات است. این تغییر نگرش، چهره‌ای متفاوت از این نسل ترسیم می‌کند، چهره‌ای که شاید دیگر پیام‌آور تغییر نباشد.
فِیت هیل، آتلانتیک— سال‌هاست که نسل زد را به‌دلیل خصلت «بیداری»1 آن‌ها نسبت به مسائل اجتماعی تمسخر یا تحسین می‌کنند. آن‌ها را «بلور برف»2 یا «چریک‌های زیر پتو» می‌نامند، به‌دلیل هشدارهایی که در آغاز محتواهای ناخوشایند می‌گذارند مسخره‌شان می‌کنند و (به تحسین یا سرزنش) به آن‌ها جنگجویان تغییرات اقلیمی و فعالان منع حمل اسلحه می‌گویند. برخی مفسران قدیمی‌تر آن‌ها را آخرین امید ملت می‌دانند (کم نیستند کسانی که می‌گویند نسل زد می‌تواند «جهان را نجات دهد»).
اما هفتهٔ پیش که دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شد -و این پیروزی تاحدی به‌لطف نسل زد بود، یعنی رأی‌دهندگان هجده تا بیست‌وهفت‌ساله- شهرت ترقی‌خواهانهٔ آن‌ها زیر سؤال رفت. نظرسنجی از رأی‌دهندگان و تحلیل نتایج آن در شهرستان‌های مختلف، هرچند چندان دقیق نیست، نشان می‌دهد رأی‌دهندگان از سال ۲۰۲۰ به جناح راست متمایل شده‌اند. این امر به‌ویژه در مورد مردان جوان و غالباً مردان سفیدپوستِ جوان، که بزرگ‌ترین گروه حامیان ترامپ هستند، صادق است. البته دمکرات‌ها جایگاهشان را در میان زنان جوان نیز از دست داده‌اند.
طبق داده‌های بارخی نظرسنجی‌های انتخاباتی در سطح ملی، محبوبیت این حزب در میان جوانان هجده تا بیست‌ونه‌ساله تقریباً نصف شده است. و داده‌های شهرستان‌ها (که قابل اعتمادترند، هرچند همچنان ناقص‌اند) نشان می‌دهند که پس از انتخابات سال ۲۰۲۰، شهرستان‌هایی که جمعیت هجده تا سی‌وچهارساله‌شان زیاد است ۵.۶ درجه به‌سمت جناح راست متمایل شده‌اند.
مردم فکر می‌کردند جوانان بیشتر به کامیلا هریس رأی بدهند. نظرسنجی‌ها نشان می‌داد این گروه به مسائل حیاتی، مثل محیط‌زیست، خطرات حمل اسلحه، تنوع اجتماعی و فرصت‌های برابر، بیشتر اهمیت می‌دهند. یکی از نظرسنجی‌های انتخاباتی سال ۲۰۲۳ نشان داد که نسل زِد، نسبت به نسل پرنوزاد3 و نسل ایکس، بیشتر به فکر اصلاح نظام عدالت کیفری و برابری نژادی است. طبق نظرسنجی سال ۲۰۲۰، نسل زد بیشتر مایل بود به دولت بگویند «باید برای حل مشکلات بیشتر تلاش کند» و کارها را به کسب‌وکارها و افراد وانگذارد.
اما، به قول پژوهشگرها، اولویت‌ها تغییر می‌کنند. جوانان ممکن است به اهداف ترقی‌خواهانه اهمیت دهند، اما پیامی که بازتاب نارضایتی و عدم اطمینان آن‌ها باشد تحت‌تأثیرشان قرار دهد. بسیاری از آن‌ها احساس امنیت مالی و روانی نمی‌کنند و ناامیدند. ترامپ در کارزار انتخاباتی خود موفق شد حس بسیاری از جوانان را منعکس کند: جهان جایی ترسناک است و قرار نیست بهتر شود.
هر نسلی چندوجهی‌تر از کلیشه‌هایی است که دربارهٔ آن ساخته می‌شود. گرایش سیاسی نسل زد، حتی پیش از این انتخابات، پیچیده‌تر از چیزی بود که نسل‌های پیش تصور می‌کردند. فعالان جوان و مشهوری چون گرتا تونبرگ و ملاله یوسف‌زی هرگز نمایندهٔ دو میلیارد نفری نیستند که بین سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۱۲ به دنیا آمده‌اند. اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که جوانان، به‌ویژه در سال‌های اخیر، دیگر «شدیداً لیبرال» نیستند. این عبارت توصیف کوری سمیلر است، که خودش متعلق به نسل زد و محقق و استاد دانشگاه ایالتی رایت است.
او و همکارش، مگان گریس، در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ از هزاران نفر نظرسنجی کردند و به این نتیجه رسیدند که «تفاوت زیادی بین زنان و مردان وجود دارد» و زنان تقریباً دو برابر بیشتر از مردان به جناح چپ متمایل هستند. بااینحال، کمتر از نیمی از زنان گفتند چپی هستند، بیست درصد گفتند راستی‌اند و بیست درصد گفتند «بین این دو» هستند. نتایج این نظرسنجی در آن زمان عجیب به نظر نمی‌رسید، اما سمیلر می‌گوید اکنون که به گذشته بازمی‌گردیم، می‌بینیم با این آمار هیچ بعید نبود که در آینده بسیاری از جوانان به ترامپ رأی بدهند.
درست است که برخی اهداف ترقی‌خواهانه، مانند تغییرات اقلیمی و کنترل حمل اسلحه، اغلب برای نسل زد، چه زن چه مرد، جذاب بوده‌اند، اما گویا در چند سال گذشته این اولویت‌ها تغییر کرده‌اند. اکنون بیشتر افراد نگران وضعیت اقتصادی‌اند، موضوعی که محور کارزار انتخاباتی ترامپ بود. گریس می‌گفت «نسل زد بسیار نگران مسائل مالی است». آن‌ها نسبت به بزرگ‌ترهای خود زودتر پساندازکردن را آغاز می‌کنند و «از‌نظر مالی محتاط‌ترند». همچنین، پژوهشی که در اوایل پاییز امسال در دانشگاه شیکاگو انجام شد نشان داد جوانان از نژادها و با وابستگی‌های حزبی مختلفْ تورم را مهم‌ترین موضوع مربوط به انتخابات ۲۰۲۴ می‌دانند.
رشد اقتصادی نیز برای آن‌ها عامل مهمی بود. این بدان معنا نیست که جوانان دیگر به اهداف چپ‌گرا توجهی ندارند، اما نظرگاه ایدئولوژیک آن‌ها بیشتر از آنچه گمان می‌رفت تغییر کرده است. سمیلر و گریس در تحقیقات سال ۲۰۲۱ خود به این نتیجه رسیدند که جوانان، در مقایسه با سایر افرادی که در مسائل گوناگون موضع میانه را برمی‌گزینند، دو برابر بیشتر خود را «مرکزگرای ترکیبی» می‌دانند -یعنی در برخی مسائل بسیار لیبرال و در برخی مسائل بسیار محافظه‌کار هستند. سمیلر می‌گوید «اگر روی نقطه‌ای که بسیار برای آن‌ها مهم است دست بگذارید، به شما رأی خواهند داد».
اما ترامپ روی چه نقطه‌ای دست گذاشت؟ گریس به من گفت یکی از موضوعاتی که بسیاری از جوانان را به خود مشغول کرده است نیاز به امنیت است. او گفت «توجه شدید آن‌ها به مسائل مربوط به محیط‌زیست، امنیت در مدارس، موفقیت مالی و مسکن مقرون‌به‌صرفه نشان می‌دهد که همهٔ این مسائل بر آن‌ها تأثیری مشابه دارند و نیازشان به امنیت را نشان می‌دهند». آن‌ها عموماً می‌خواهند بتوانند بدون نگرانی از تیراندازی به مدرسه و دانشگاه بروند، در طول عمر خود نابودی زمین را نبینند، با دستمزدشان بتوانند اجاره بدهند و بدانند که می‌توانند زندگی‌شان را تأمین کنند.
اساس کارزار انتخاباتی ترامپ ترس مردم بود. او هشدار می‌داد که بستر اقتصاد ما کاملاً متزلزل است، تبهکاری و خطر همه‌جا در کمین است و مهاجران غیرقانونی «زنان و مردان فراموش‌شده» را بیکار کرده‌اند. بیشتر این حرف‌ها واقعیت ندارد. مثلاً نرخ تبهکاری در ایالات متحده پایین آمده است و مهاجران غیرقانونی اغلب شغل‌هایی را می‌گیرند که کارگران آمریکایی آن‌ها را نمی‌خواهند. بااینحال، ترس فراگیر شد.
گروه‌های دیگری که هفتهٔ پیش به قرمزها رأی دادند نیز آشکارا جذب همین پیام‌ها شدند، اما محققان به من گفته‌اند نسل زد بیشتر تحت‌تأثیر این پیام‌ها قرار گرفت. جوانی مرحلهٔ ترسناکی از زندگی است و بسیاری‌ها در این مرحله کارکردن را آغاز می‌کنند و می‌خواهند پول پس‌انداز کنند. آن‌ها هم به منابع محدودتری دسترسی دارند هم قدرتشان کم است. احتمالاً آینده برای بسیاری از آن‌ها شدیداً نامطمئن است. جنیفر تانر محقق حوزهٔ رشد است و به من می‌گفت این جوانان بستر پیشین زندگی خود -یعنی خانواده، دانشگاه و باورهای سیاسی و دینی والدین و اطرافیان- را کنار گذاشته‌اند و با وظیفهٔ دلهره‌آور یافتن جامعه‌ای جدید و روش زندگی در آن مواجه‌اند (او اشاره کرد جوانان بیشتر ممکن است در دام فرقه‌ها بیفتند، چون به آن‌ها حس هدفمندی و تعلق می‌دهد).
ورود به بزرگ‌سالی، از بسیاری جهات، در سال‌های اخیر دشوارتر شده است. شهریهٔ دانشگاه‌ها همواره درحال افزایش است و باعث می‌شود بسیاری افراد بدهی خیلی زیادی داشته باشند. اجاره‌بهای سنگین باعث شده پساندازکردن دشوارتر شود. و دیگر جوانان به شیوه‌های سنتی برای خود اهداف جدید انتخاب نمی‌کنند.
یعنی آن‌ها خیلی دیرتر ازدواج می‌کنند و بچه‌دار می‌شوند یا اصلاً این کارها را نمی‌کنند و مشارکت در مسائل دینی نیز دیگر چندان رایج نیست. مردان جوانی که گرایش جدیدشان به جناح راست در این انتخابات کاملاً مشهود بود، با چالش‌های خاصی روبه‌رو هستند. اکنون درصد احتمال اخذ مدرک دانشگاهی توسط آن‌ها کمتر از زنان است. و بااینکه ارتش قبلاً برای بسیاری از کسانی که دانشگاه نمی‌رفتند مسیر جایگزین بود و به آن‌ها حس غرور می‌داد و در رسیدن به انضباط کمک می‌کرد، تعداد کسانی که در دو نسل اخیر در ارتش ثبت‌نام کرده‌اند کاهش یافته است. تنر به من می‌گفت اکنون این افراد در این فکر هستند که «من به کجا تعلق دارم؟».
چیزهای زیادی به ترامپ کمک کرد تا نسل زد را متقاعد کند در جناح راست به آرامش خواهد رسید. مجریان پادکست‌ها، مانند جو روگان و اندرو تیت، پیام او را به میلیون‌ها مرد جوانی که طرد شده بودند و باید توانمندی خود را باز می‌یافتند منتقل کردند. زنان اینفلوئنسر خانه‌دار، لابه‌لایِ تهیۀ دسرهای خوشمزه، دیدگاه‌های محافظه‌کارانۀ آرمانی‌شده را برای تعداد زیادی از زنان جوان تبلیغ کردند. ترامپ‌گرایی ازطریق والدین نیز به بسیاری از جوانان منتقل شد. بیشتر این والدین از نسل ایکس هستند، که نسلی واقعاً محافظه‌کار است (و اگر نظرسنجی‌های انتخاباتی درست باشند، هفتهٔ گذشته آن‌ها بیشتر از هر نسلی به ترامپ رأی دادند).
والدین همیشه بر باورهای فرزندان اثرگذارند و مطالعات نشان می‌دهند که آن‌ها غیرمستقیم بر رأی فرزندان بالغ خود تأثیر می‌گذارند. اما جوانان امروز به‌طور متوسط روابط مستمر و قوی‌تری با والدین خود دارند. در نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو که در سال گذشته انجام شد اکثر افراد بین هجده تا سی‌وچهار سال گفتند از والدین خود مشورت می‌گیرند. و تقریباً شصت درصد والدین در آن نظرسنجی گفتند که در سال گذشته به فرزندان خود کمک مالی کرده‌اند. همچنین، در نظرسنجی ماه ژانویه پنجاه‌وهفت درصد جوانان هجده تا بیست‌وچهار‌ساله گفتند هنوز با والدین خود زندگی می‌کنند. کسی که برای پول یا سرپناه به والدین خود وابسته است خودآگاه یا ناخودآگاه بیشتر حس می‌کند باید با سیاست‌های خانواده هم‌سو باشد.
اما فرد دیگری که نسل زد را به‌سمت جناح راست هل داد کامیلا هریس بود. معاون رئیس‌جمهور در کارزار خود هیچ اشاره‌ای به تغییرات اقلیمی یا محدودیت استفاده از اسلحه نکرد. گریس و سمیلر به من گفتند اگرچه اخیراً اهمیت این مسائل برای رأی‌دهندگان جوان کمتر شده، اگر بر آن‌ها تأکید می‌شد، باعث «همبستگی» نژادها و جنسیت‌های مختلف می‌شد. هریس دربارهٔ برخی سیاست‌های اقتصادی، مثل کاهش هزینهٔ مسکن و ممنوعیت افزایش شدید قیمت‌ها، صحبت کرد. اما در عین حال گفت می‌خواهد آمریکا -و دمکراسی- را از شر ترامپ نجات دهد و هنجارهایی را که شکسته است دوباره بازگرداند.
پژوهشگرانی که با آن‌ها صحبت کردم می‌گفتند این حرف لزوماً به مذاق نسل زد خوش نمی‌آید. زمانی که ترامپ در سال ۲۰۱۶ برای اولین بار به ریاست‌جمهوری رسید، مسن‌ترین افراد این نسل فقط بیست‌ویک سال داشتند. تنها دنیایی که آن‌ها در بزرگ‌سالی تجربه کرده بودند دنیای ترامپ بود. نظرسنجی سمیلر و گریس در سال ۲۰۲۱ نشان داد «امکان رأی‌دادن» و «اختلال سیاسی» جزء اولویت‌های اصلی‌شان نبود. گریس به من گفت «آن‌ها می‌دیدند که هریس دربارهٔ موضوعاتی که برایشان مهم است چیزی نمی‌گوید و در نتیجه شکل سادهٔ مسئله برای آن‌ها این بود که آیا برای من اقتصاد مهم است یا چیز دیگری که دربارهٔ آن صحبت می‌شود؟».
طنز تلخ ماجرا این است که به احتمال زیاد ریاست‌جمهوری ترامپ مخصوصاً برای جوانان گران‌تر تمام خواهد شد. اقتصاددانان هشدار داده‌اند که اگر برنامه‌های ترامپ عملی شوند، تورم بیشتر خواهد شد. ترامپ احتمالاً بدهی‌های وام دانشجویی را لغو نخواهد کرد.
و بسیار پیش از پنج نوامبر، خطر خودکشی جوانان دارای گرایش‌های جنسی غیرمعمول بسیار بالا بود؛ حال، آن‌ها می‌بینند مردمشان فردی را رئیس‌جمهور کرده‌اند که میلیون‌ها دلار برای تبلیغات ضد آن‌ها پول خرج می‌کند و انتظار می‌رود سیاست‌هایی را که مانع از تبعیض براساس گرایش یا هویت جنسی می‌شوند کنار بگذارد. پروژهٔ تروِر، که سازمانی غیرانتفاعی برای پیشگیری از خودکشی جوانان دارای گرایش‌های جنسی غیرمعمول است، گزارش داده است که تماس‌های تلفنی مرکز ارتباطات مردمی آن در ششم نوامبر نزدیک به هفتصد درصد افزایش یافت.
البته اتفاقات آینده بر همهٔ جوانان اثر یکسان نخواهد گذاشت -و در نهایت بیشتر رأی‌دهندگان زیر سی سال هریس را به ترامپ ترجیح دادند. اما کسانی که هفتهٔ پیش از رأی نسل زد شگفت‌زده شدند، نباید مطمئن باشند جوانانِ جهان را درک می‌کنند و در عوض باید پای حرف‌هایشان بنشینند.»
پاورقی
فِیت هیل (Faith Hill) نویسنده و منتقد آمریکایی است. او ویراستار ارشد آتلانتیک است. از او تاکنون مطالب متعددی در این نشریه منتشر شده است.
1 Woke: در برخی مطالب وب‌سایت ترجمان این واژه، به فراخور متن، «ووک» ترجمه شده است [ویراستار].
2 اصطلاحی تحقیرآمیز به معنای فردی متوقع که احساس برحق‌بودن دارد [مترجم].
3 Baby Boomers
انتهای پیام
