سالار معمولی یا کودک غیر معمولی؟

رضا صائمی، منتقد سینما، در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشت:

به او لقب «قند پایتخت» داده‌اند….کودکی که حالا در نقش «سالار معمولی» در مرکز توجه قرار گرفته و به کاراکتری کانونی بدل شده….شاید شیرینی این شهرت و محبوبت تا مدت‌ها طعم کامیابی را برای او و خانواده‌اش ممکن کند….شهرتی که او را از کودکان اطرافش متمایز می‌سازد….این تمایز اما همیشه امتیاز نیست….اگر مراقب آسیب‌های شهرت در این سن و سال نباشند، سلبریتی‌شدگی زودرس می‌تواند امکان و فرصت کودکی را از او سلب کند…بعد از مدتی که بزرگتر شد و از دایره شهرت و شعف‌اش بیرون رفت، طعم گزنده فراموش شدن، جانش را نیش می‌زند و تداوم کودکی‌اش با تعارض‌های کُشنده همراه می‌شود…شنیده‌ام که «مهد یار کلایی» پیش از این «کودک بلاگر» بوده که این خود بلای دیگریست بر سر کودکان عصر مجازی….حالا بازیگری هم به بلاگری اضافه شده و این می‌تواند تلنگری برای خانواده‌اش باشد تا مراقب باشند کودکی کودکشان قربانی هیاهوی این روزها نشود…گاهی زنگ‌های خوشاهنگی که دیگران به افتخار کسی می‌زنند به زنجیرهای خراشنده‌ای بدل می‌شود که ذهن و ضمیر آدمی را زخمی می‌کند…

سالار شیرین و دلنشین است، با نمک است اما شور این شورانگیزی اگر درآید، این تماشایی شدن به حاشای کودکانگی‌اش منجر می‌شود…چه بسیار کودک بازیگرانی که روزگاری بر مدار توجه بودند و بعد درگیر مدارای زخم بی توجهی شدند…قربانی کودکی‌های نزیسته….گاهی هزینه وایرال شدن، هجمه ویران شدن است….مهدیار هم از این زخم مبرا نیست….ممکن است نقش «سالار معمولی» از او کودکی غیر معمولی بسازد….کودکان اما برای بزرگ شدن بیش از هر چیزی به کودکی کردن محتاجند…کودکی که کودکی را از جان و جهانش بگیرند، سالار که هیچ، سپهسالار هم شود، رستگار نمی‌شود….بزرگترها خوب می‌دانند که زخم‌های کودکی نکردن چه بد زخمیست!

انتهای پیام