چرا باید جراحان مانند خلبانان بخوابند؟
روزنامه کرمان امروز نوشت: «کمبود خواب در میان جراحان، یکی از چالش‌های عمده سیستم بهداشتی جهانی است که تأثیر مستقیمی بر عملکرد آنها و ایمنی بیماران دارد. مطالعه‌ای از دانشگاه ترینیتی در ایرلند نشان می‌دهد که جراحان قبل و بعد از نوبت‌های کشیک با وضعیت خواب ناکافی رو به رو هستند، که این موضوع به طور قابل توجهی بر کیفیت خدمات پزشکی آنها تأثیر می‌گذارد.
کمبود خواب در میان جراحان، یکی از چالش‌های عمده سیستم بهداشتی جهانی است که تأثیر مستقیمی بر عملکرد آنها و ایمنی بیماران دارد. مطالعه‌ای از دانشگاه ترینیتی در ایرلند نشان می‌دهد که جراحان قبل و بعد از نوبت‌های کشیک با وضعیت خواب ناکافی رو به رو هستند، که این موضوع به طور قابل توجهی بر کیفیت خدمات پزشکی آنها تأثیر می‌گذارد.
این تحقیق بر تأثیر «نوبت‌های کشیک – on-call» – که یکی از وضعیت‌های متداول در حرفه جراحی است – تمرکز دارد. مطالعه دانشگاه ترینیتی جراحان آموزش‌دیده و مشاوران در منطقه دوبلین را مورد پژووهش قرار داده و با استفاده از معیار‌های ذهنی و فیزیولوژیکی، تأثیر نوبت‌های کشیک بر خواب و عملکرد آنها را بررسی کرد.
صنعت جراحی یک حوزه پرفشار است و متخصصان ماهر غالباً ۲۴ ساعت یا بیشتر بدون استراحت کار می‌کنند، که این موضوع به طور غیرقابل اجتنابی باعث اختلال در خواب می‌شود. دلایل این موضوع شامل ارتباطات تاریخی دوران «هالستد» در جراحی است که بر این باور بوده که برای یادگیری صحیح باید در بیمارستان زندگی کرد، همچنین این موضوع به نحوه جاری تخصیص نیرو‌ها نیز نزدیک است که الزام می‌کند جراحان به طور منظم نوبت‌های کشیک انجام دهند.
برای بررسی خواب جراحان، از دستگاه EEG و آزمون سطح خواب چندگانه استفاده شد. این آزمون‌ها نشان داد که جراحان حتی قبل از نوبت‌های کشیک خسته بودند و پس از نوبت خستگی آنها افزایش یافت.
عملکرد جراحان نیز با استفاده از شبیه‌ساز جراحی و آزمون‌های روان‌حرکتی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که کمبود خواب تأثیر منفی بر عملکرد شناختی جراحان دارد، اما مهارت‌های فنی آنها نسبتاً حفظ می‌شود.
این مطالعه که تحت رهبری دیل ویلهان، پژوهشگر دکتری در علوم رفتاری در دانشکده پزشکی انجام شده، منحصر‌به‌فرد است، زیرا اولین تلاش برای کنترل متغیر‌هایی از قبیل تجربه، کیفیت و مقدار خواب، تأثیر کافئین و تأثیرات ریتم شبانه‌روزی است.
جراحان دارای کیفیت خواب ضعیف و از لحاظ علمی تحت تأثیر کمبود خواب بودند، حتی قبل از نوبت‌های کشیک که باید در حالت «استراحت» باشند.
سطح خواب زودرس در تمام شرکت‌کنندگان قبل از نوبت مشاهده شد و پس از نوبت بدتر شد.
سطح خواب زودرس در دانشجویان آموزش‌دیده نسبت به مشاوران بدتر بود، اما هر دو گروه بعد از نوبت سطح خواب زودرس داشتند.
با افزایش کمبود خواب، کاهش عملکرد در وظایف شناختی و جراحی با اجزای شناختی بیشتر مشاهده شد.
سطح خستگی ذهنی و خواب‌آلودگی روزانه پس از نوبت افزایش یافت.
جراحان دارای کیفیت خواب ضعیف و از لحاظ علمی تحت تأثیر کمبود خواب بودند، حتی قبل از نوبت‌های کشیک که باید در حالت «استراحت» باشند.
سطح خواب زودرس در تمام شرکت‌کنندگان قبل از نوبت مشاهده شد و پس از نوبت بدتر شد.
سطح خواب زودرس در دانشجویان آموزش‌دیده نسبت به مشاوران بدتر بود، اما هر دو گروه بعد از نوبت سطح خواب زودرس داشتند.
با افزایش کمبود خواب، کاهش عملکرد در وظایف شناختی و جراحی با اجزای شناختی بیشتر مشاهده شد.
سطح خستگی ذهنی و خواب‌آلودگی روزانه پس از نوبت افزایش یافت.»
انتهای پیام
