تریدینگ فایندر

نقدی بر رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز

امیررضا منعمی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

در روزهای گذشته، سفر سعید جلیلی به فارس و سخنرانی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز، با بحث‌های جنجالی همراه بود. در آن برنامه، سعید جلیلی تقریباً هر بغض و کینه‌ای از پزشکیان و اصلاح‌طلبان داشت یک‌جا مطرح کرد: از دعوت به مناظره حسن روحانی، رئیس‌جمهور سابق با «بچه دبستانی» تا ادعاهای تکراری که در مذاکرات او با طرف‌های غربی، ما «استدلال‌های قوی‌تری داشتیم» و …!

این در حالی است که حضور سید بصیر هاشمی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز، و نزدیکانش در صندلی‌های ردیف اولِ این مراسم آنقدر ناراحت‌کننده بود که برای بسیاری از حامیان دولت در شیراز، سخنان سعید جلیلی را به حاشیه برد! شاید برای آنکه از سعید جلیلی چندان توقع نمی‌رود که سیاستمداری اخلاق‌مدار باشد؛ او عادت دارد سخنانی را به صورت مونولوگ مطرح کند و از زیر بار پاسخگویی در برود؛ شاهدش آنکه هربار بحث مناظره و گفت‌وگو به میان می‌آید، با لبخندی هیستریک و فرار به جلو، طرف مقابل را برای انجامش ضعیف می‌خوانَد.

اینجا روی سخنم با آقای دکتر سید بصیر هاشمی است.

آقای دکتر هاشمی!
شما در انتخابات سال قبل، در ستاد سلامت دکتر پزشکیان در فارس فعالیت کردید؛ آیا رفتارهای اخیر شما و در کنارِ آن، انتصابِ پرشمار نیروهای نزدیک به جبهه پایداری در دانشگاه، این شائبه را به وجود نمی‌آورد که فعالیت‌های سابق شما، از باب عقیده نبوده است؟!

آقای دکتر هاشمی!
در روزهایی که قطعنامه‌های دست‌پرورده آقای جلیلی و همفکران ایشان، بار دیگر بر سر کشور آوار شده است، حضور شما در این مراسم چه پیامی به جامعه منتقل می‌کند؟
آیا می‌دانید این قطعنامه‌ها چه بلایی بر سر معیشت و امنیت روانی مردم آورده است؟

ممکن است پاسخ بدهید که رسمِ نزاکت و مهمان‌نوازی را به جا آورده‌اید و در آن مراسم حضور پیدا کرده‌اید؛ آیا نمی‌توانستید پس از سلام و خوش‌آمدگویی، سالن را ترک کنید تا لااقل ما بیش از این، شرمنده‌ی آنهایی که برای جلوگیری از تکرار خطر افتادنِ کشور به دست پایداری‌ها، به صندوق رای دعوتشان کردیم، نشویم؟!

آقای دکتر هاشمی!
آن ساعاتی که در سکوت به صدای سعید جلیلی گوش می‌کردید، به یاد شاگردان و همکارانتان که در تمام مدتِ مدیریت همفکران آقای جلیلی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز، با انواع پرونده‌سازی‌ها، مشمول گرفتاری و ممنوعیت شدند، نبودید؟!

آقای دکتر هاشمی!
به پدران و مادرانی که در اطراف بیمارستان‌های تحت مدیریت شما، از پیدا کردن داروهای فرزندشان به‌خاطر تحریم‌هایی که همفکرانِ سخنران آن مراسم، با ماجراجویی بر کشور تحمیل کرده‌اند، فکر نکردید؟!

آقای دکتر هاشمی!
شاید توقع زیادی باشد که از شما بخواهیم به حرمت زحمات ما برای تشکیل دولتی که شما و برادرانتان در آن صدارت و مقام گرفتید، به سخنان بیرون از نزاکت سخنران برنامه، پاسخی بدهید.

اگر گمان می‌کنید در چند سال آینده، دولت سایه به آفتاب بیاید و سعید جلیلی رئیس‌جمهور شود، شما در یکی از مناصب مدیریتی دولت آنها جایی خواهید داشت! سخت اشتباه می‌کنید! آن‌ها کوچک‌ترین اهمیتی به شما نخواهند داد.

آقای دکتر هاشمی!
بهتر نیست حالا که به لطف دولت پزشکیان و حامیان او، ریاست دانشگاه علوم پزشکی شیراز را به دست آورده‌اید، به فکر جبران ضعف‌های متعدد مجموعه خود و اصلاح عملکرد نامطلوبتان در همین مدت ریاست باشید؟ آیا می‌دانید در بیمارستان‌های شیراز چه می‌گذرد؟ از حال و روز کادر درمانی خود باخبرید؟ هیچ پای صحبت دانشجویان نشسته‌اید؟

انتهای پیام

بانک صادرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا