حاشیه‌های مراسم ۱۶ آذر انجمن اسلامی دانشگاه تهران

مراسم انجمن اسلامی دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو در سالن فردوسی دانشکده ادبیات و با سخنرانی علیرضا بهشتی برگزار شد؛ نشستی ساده و صمیمی اما کم رونق.

به گزارش انصاف نیوز، در سالن فردوسی دانشکده ادبیات کمتر از نیمی از سالن پر شده بود و قبل از آغاز رسمی مراسم، ترانه هایی مثل «ایران ای سرای امید» محمدرضا شجریان پخش می شد. انجمن اسلامی برای این مراسم ویژه نامه ای با عنوان «برای ایران فردا» تهیه کرده بود که به همراه دستبندی با طرح نقشه ایران در بدو ورود به میهمانان داده می شد.

مراسم با اندکی تاخیر و با قرائت آیه الکرسی آغاز شد. مجری مراسم که از اعضای انجمن اسلامی بود در سخن آغازین، از ناامیدی ها و امیدواری هایی می گفت که در فضای این روز های دانشگاه در جریان بود. از نا امیدی های خشکسالی و آلودگی و نا کارآمدی گفت و از امید به تغییر و اصلاح و البته رفع حصر.

در ادامه گروه موسیقی وطن قطعات ماندگاری مثل از خون جوانان وطن لاله دمیده و ایران ای سرای امید را اجرا کردند که با استقبال و تشویق حضار همراه بود؛ دانشجویانی که همچنان موسیقی مراسم برایشان نقطه عطف و خوشایند مراسم بود.

سخنران مراسم روز دانشجوی انجمن اسلامی، علیرضا بهشتی، فرزند شهید بهشتی بود که در جریان انتخابات سال 1388 نیز، مشاور میرحسین موسوی بود.

آقای بهشتی سخنرانی را با یادی از «شهیدان راه آزادی» از انقلاب مشروطه تا جنبش های اجتماعی قبل و بعد از انقلاب و شهدای جنگ 12 روزه آغاز کرد؛ موضوع سخنرانی امید بود و از فرصت ها و چالش های امید به آینده ایران می گفت.

او معتقد است که بازتولید استبداد در ایران سابقه‌ای تاریخی داشته و با نقل قولی از میرحسین موسوی که می گفت «امید بذر هویت ماست»، از فعالیت جامعه مدنی و تشکل های دانشجویی به عنوان ضلعی از توسعه برای آینده ایران نام برد.

بهشتی می‌گوید که جامعه مدنی افقی و مردم پایه ایران، عامل اصلی دوام و بقای ایران در تندباد حوادث معاصر بوده است و اگر تاثیرگذاری جامعه مدنی با امید به آینده تلفیق شود، حتما می‌توان به آینده خوش بین بود.

مراسم انجمن گرچه ساده و صمیمی بود و سخنرانی دکتر بهشتی هم از جنس امید بود اما کم رونقی حضور دانشجویان در این مراسم ها و نشست هایی که با رنگ و بوی سیاسی برگزار می شود، نشان می دهد که زخم هایی هست که گاه در قالب محدودیت های انجمن اسلامی در تدارک مراسم و گاه در بی علاقگی و بی انگیزگی دانشجویان برای شرکت در مراسم تشکل های سیاسی تجلی دارد.

انتهای پیام