چند نکته درباره دو عملیات تروریستی در تهران

«محسن جلال پور»، فعال اقتصادی در یادداشتی تلگرامی درباره‌ی دو عملیات تروریستی روز چهارشنبه نوشت:

1 – حمله به مجلس شورای اسلامی و حرم امام (ره) حمله‌ای نمادین بود. تروریست‌ها می‌توانستند در محل‌های پرتردد یا دیگر اماکن عمومی که تیم حفاظتی هم ندارند نقشه خود را عملی کنند. چرا اماکن دیگر انتخاب نشد؟

2 – به خانواده‌های داغ دیده و آسیب دیده تسلیت می‌گوییم. هرکدام از ما ممکن بود در هنگام وقوع عملیات تروریستی آن جا بودیم. مجلس و حرم امام، خانه محرومان هستند.

۳ – خیلی‌ها معتقدند این حادثه اگر در دیگر کشورهای جهان رخ می‌داد، تلفات بیشتری داشت. قرار بود این‌جا هم تعداد کشته‌ها خیلی بیشتر از این حرف‌ها باشد. اگر کشته‌ها بیش از این بود، تروریست‌ها بیشتر به اهداف خود نزدیک می‌شدند. فکرش را بکنید، هیچ‌کدام از جلیقه‌های انفجاری میان جمعیت منفجر نشد. آن‌چه باعث شد دو عملیات تروریستی چهارشنبه به یک عملیات ناموفق (به نسبت آن‌چه تروریست‌ها در ذهن داشتند) تبدیل شود، آمادگی و واکنش سریع نیروهای امنیتی ایران بود. دستشان را می‌بوسیم.

۴ – مردم انتظار دارند صدا و سیما به این حوادث واکنش حرفه‌ای نشان دهد. حبس اخبار دیگر امکان‌پذیر نیست و مردم به سهولت متوجه هر اتفاقی می‌شوند. چگونه است که تیراندازی در یک مدرسه در آمریکا به فوریت پوشش خبری داده می‌شود اما چنین حادثه‌ای در قلب پایتخت از چشم مدیران صدا و سیما دور می‌ماند؟

۵ – زمانی که فراگیرترین رسانه کشور در برابر این اتفاق سکوت می‌کند، بازار شایعات داغ می‌شود. اثر تروریسم دروغ، کم‌تر از تروریسم انفجاری و انتحاری نیست. آیا صدا و سیما مردم را نامحرم می‌داند؟

۶ – واکنش برخی از افراد به این حوادث، منطقی و عاقلانه نیست. معمولاً در کشورهای اروپایی، مردم ازمحل اصلی این حوادث دور می‌شوند اما در ایران، مردم بیشتر تجمع می‌کنند. تجمع بیشتر می‌تواند حادثه دردناک دیگری خلق کند. اگر تروریست‌ها با علم به این رفتار مردم، بمبی میان جمعیت نظاره‌گر منفجر می‌کردند، تعداد کشته‌ها چقدر می‌شد؟

۷ -دشمن پشت در است. مرزها را در نوردیده و به حساس‌ترین اماکن کشور رسوخ کرده. زمان کنار گذاشتن اختلافات است. ما یک ساختاریم و سفید و سیاه نداریم. دو پاره و چندپاره نیستیم. ما ملت ایران هستیم. اما چهارشنبه صداهایی هم شنیده شد که از این پیکره و این ملت نبود. آیا وقت آن نرسیده که قبل از هر چیز به همبستگی و منافع ملی بیندیشیم؟

۸ – منطقه خاور میانه به یک جنگ تمام عیار نزدیک شده است. سران بیشتر کشورهای همسایه ما، کم تجربه‌اند و بعضاً ماجراجو. مثل همیشه مراقب باشیم و آماده. همدل باشیم و هم‌صدا. متحد باشیم و نگذاریم سگ‌های پوشالی امنیت خانه ما را تهدید کنند.

انتهای پیام