گلایه محمدرضا بهشتی از رواج اتهام زنی

فرزند شهید بهشتی گفت: این چه میل و شهوت و هوس افشاگری است که در لوای خدمت به جامعه از سوی عده‌ای اتفاق می‌افتد؟ اتهام‌زنی و برچسب زدن در یک جامعه مایه فتور و اضمحلال است.

به گزارش ایسنا، محمدرضا بهشتی در مراسم شب قدر «مجمع دینی احیا فضیلت» با بیان این که وحدت افراد در جامعه یکی از ویژگی‌های مهم آن است، اظهار کرد: منظور از وحدت در جامعه وحدت عددی نیست بلکه نوعی از وحدت است که در موجود زنده و ارگانیک وجود دارد که در اینجا افراد به منزله افراد به مثابه یک کل نیستند بلکه پیوند میان افراد در جامعه مورد نظر است.

وی افزود: اگر ما جامعه را به مثابه یک موجود اندام‌وار و ارگانیک دیدیم، آن وقت به پیوندها و همبستگی‌های اجتماعی اهمیت می‌دهیم که یکی از این موارد پیوند، آموزه‌های دینی است که شاید دو، سوم این دستورالعمل‌های دینی مربوط به پیوندها و همبستگی‌ها و محکم کردن آن است که اگر به مشکل بربخورد، ما با گسست جامعه رو به رو خواهیم شد.

بهشتی با اشاره به این که از میان رفتن همبستگی‌ها موجب اضمحلال جامعه می‌شود، گفت: آموزه‌های دینی می‌کوشند افراد را طوری تربیت کنند که خود را عضوی از یک جامعه ببیند نه صرف یک فرد و آن قدر این موضوع مهم است که پیامبر می‌فرماید اگر کسی اهتمام به زندگی سایر مسلمانان نداشته باشد پا را از اسلام بیرون نهاده است.

این استاد دانشگاه با تاکید بر این که صلابت جامعه و کارهای بزرگی که از یک جامعه برمی‌آید، باید با پیوند و همبستگی همراه باشد، گفت: در ماجرای برگزاری نماز عید فطر در سال ۵۷، جامعه‌ای که در آن افراد نسبت به همدیگر فاصله و حتی واهمه داشتند، یخ‌هایش باز شد و افراد به هم نزدیک‌تر شدند و همان افرادی که نسبت به هم واهمه داشتند و از یکدیگر دور بودند، با یک همبستگی که در جریان برگزاری نماز پیش آمد، در کنار هم قرار گرفتند.

فرزند شهید بهشتی با بیان این که جامعه ما در یک همبستگی چیزهایی را می‌پذیرد و چیزهایی را نه، گفت: نمی‌دانم چرا عده‌ای به دنبال سست کردن همان چیزهایی هستند که جامعه ما را به هم متصل می‌کرد؟ این کار با هر نیتی که انجام شود، نادرست است. جامعه ما می‌خواهد خود را با ارزش‌هایی که دارد، به افرادش متصل و همبسته نگاه دارد، پس این مفصل‌بندی اجتماعی از سوی هر کس یا چیزی که بخواهد نفی شود، غلط است. از هر نردبانی نمی‌توان به هر پشت‌ بامی رسید.

وی افزود: کسانی که به دنبال دور کردن افراد و جدا کردن آنان در جامعه از یکدیگر هستند، با هر نیتی این کار را می‌کنند و در واقع افرادی‌اند که با ایجاد کشمکش‌های بی‌فایده و بی‌سود و مضر به حال جامعه که دور از حقایق دین است، مردم را به سمت شکل‌گیری خصومت‌ها در جامعه می‌کنند که این بسیار ناپسند و غلط است.

بهشتی تاکید کرد: پرده‌دری و ولنگاری اگر در جامعه‌ای رشد کرد و پا گرفت و مقبول واقع شد، هیچ‌گاه روی سعادت را نخواهد دید، چه جامعه‌ای مذهبی باشد چه نباشد. سعی کنیم جلوی پیشرفت این خلقیات را در جامعه بگیریم و یکی از فرصت‌ها برای این کار همین ماه رمضان است.

وی افزود: اگر ما به دنبال این افتادیم که به جای کمک کردن و دست کسی را گرفتن به دنبال مچ‌گیری برویم، کی روی سعادت را خواهد دید؟ وقتی کسی در جست‌وجوی عیب برادر مومن خود باشد، تمام پرده‌های ستر عیب از روی خودش برداشته خواهد شد.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: این چه میل و شهوت و هوس افشاگری است که در لوای خدمت به جامعه از سوی عده‌ای اتفاق می‌افتد؟ اتهام‌زنی و برچسب زدن در یک جامعه مایه فتور و اضمحلال است. اگر به دنبال مبارزه هستیم، ادب این مبارزه کجاست؟ اگر به دنبال استفاده از سلاح زبان در انتقادات و مبارزه‌های خود هستیم، وقتی آن با بدزبانی و بددهانی همراه شود، دور از ارزش‌های دینی است. می‌شود کسی مومن باشد و بدخواه دیگران باشد؟ می‌شود که کسی با هر نیتی به دنبال جا انداختن موضوعی در جامعه باشد اما بخواهد به هر قیمتی و با چرخاندن زبان به هر کلامی به خودمان اجازه بدهیم بیانش کنیم، دیگر جامعه‌مان را جامعه دینی نمی‌توان دانست.

فرزند شهید بهشتی با بیان این که فحش و تفحص از اسلام نیست، اظهار کرد: این کلام امیرالمومنین است که کسی که کوشش کند زشتی و بدی دیگران را افشا کند تا او را در جامعه خوار سازد، از ولایت خدا خارج شده است. اگر کسی یا کسانی بخواهند از مردم پیشی بگیرند در حالی که در جامعه از آنان شایسته‌تر هستند و این کار را با عیب‌جویی از دیگران انجام دهند، پا روی حقوق آنان گذاشته‌اند. کجا ما می‌توانیم با پای نهادن بر حق، آن چه را فکر می‌کنیم حق است اجرا کنیم؟

وی در پایان گفت: این خط‌کشی‌های مدام که تا امروز یک نفر خودی و دیگری ناخودی است، کجا با آموزه‌های دینی ما سازگار است؟ خداوند نماز را قرار داد که ما را از کبر دور کند. حال جالب نیست که گاهی این نماز خواندن برای برخی عاملی جهت فخرفروشی می‌شود؟

انتهای پیام