خطراتی که اصلاحطلبان را تهدید می‌کند
یک فعال اصلاح‌طلب گفت: به نظر من انحصار درون مجموعه‌ای آن چیزی است که اصلاحطلبان به آن دچار هستند و موجب شده آینده سیاسی این جریان را در معرض خطر قرار گیرد. اینکه برخی اجازه حضور عده‌ای دیگر را در جایگاهی که استحقاقش را دارند و برای آن تحصیل و تجربه کسب کرده‌اند، نمی دهند و متقابلا آن را برای اقوام و نزدیکان خود کنار می‌گذارند، موجب می‌شود که ما باز هم شاهد آغاز انشعاب در جریان اصلاح‌طلبی باشیم و اگر جلوی این انحصارطلبی و ویژه خواری گرفته نشود، قطعا اصلاحطلبان با مشکلات بزرگ از جمله بی‌اعتمادی عمومی مواجه خواهند شد.
محمد صادق جوادی حصار تحلیلگر مسائل سیاسی طی گفت‌وگو با فرارو، در واکنش به اظهارات برخی چهره‌های اصلاح طلب که در هفته گذشته هشدار داده بودند اصلاحطلبان دچار غرور سیاسی نشوند، گفت: در خصوص غرور سیاسی که این روزها به آن اشاره می‌شود باید در نظر داشت که آیا نمونه‌های از رفتارهای اصلاحطلبان که در دوره مجلس ششم شاهدشان بودیم، در رفتار فعلی اصلاحطلبان وجود دارد یا خیر؟ زیرا به عنوان نمونه به خوبی یادم می‌آید که آن روزها برخی دوستان اصلاح‌طلب معتقد بودند که هر لیستی برای انتخابات بدهند ولو اینکه در آن چوب گذاشته باشند هم مردم رای می‌دهند. ولی بعدش دیدیم که با وجود تائید آقای خاتمی، اصلاحطلبان نتوانستند موفقیتی کسب کنند. یا مسئله اصرار آنها برای حضور آقای معین در انتخابات و رقابت با مرحوم هاشمی رفسنجانی و آقای کروبی بود. آن دوره با وجود اینکه بسیاری از اصلاحطلبان تاکید داشتند که این کار صحیح نیست اما بخشی از این جریان ساز خود را می‌زدند و معتقد بودند که آنها می توانند نتیجه انتخابات را به نفع اصلاحطلبان تغییر دهند و باقی اشتباه می کنند.
وی ادامه داد: بنابراین اگر الان در رفتار اصلاحطلبان نمونه‌های مشابه‌ای دیده شود به این معنی است که مسئله غرور سیاسی بار دیگر در این جریان ایجاد شده و ادامه آن بسیار خطرناک است. اما اگر این صرفا یک ادعای بی‌اساس از سوی برخی چهره‌های اصلاح‌طلب باشد باید گفت که پررنگ کردن آنچه که صحت ندارد هم جریان اصلاح‌طلبی را دچار بحران می‌کند و خودش یک خطر جدی محسوب می‌شود. به عقیده من باید میانهروی یا همان اعتدال اصلاح‌طلبانه مد نظر قرار گیرد و این دقیقا اصل غیرقابل تغییر و به معنی عدالت است و این عدالت عین اصلاح‌طلبی است. تنها در این صورت است که اصلاحطلبان می‌توانند امیدوار باشند که در ادامه راهی که آغاز کرده‌اند با پیروزی‌های بیشتری مواجه خواهند شد. در غیر این صورت باید از همین الان قبول کنیم که انتخابات 96 پایان پیروزی ها بوده است.
او در خصوص مسئله ویژه خواری که این روزها در خصوص اصلاحطلبان مطرح می‌شود گفت: اگر کسی با رانت وارد مجلس شود یا به واسطه لابی دیگران از حضور در لیست شورای شهر بیرون مانده باشد یا به حاشیه رانده شده باشد، فرقی ندارد و این انحصار طلبی و ویژه‌خواری برخی افراد یا تشکل‌ها و احزاب سیاسی از یک جایی علنی می‌شود به عبارت ساده تر خورشید از پشت ابر بیرون می‌آید و باعث می‌شود عواقب بدی برای اصلاحطلبان داشته باشد که یکی از این عواقب ناامیدی مردم و کاهش پایگاه اجتماعی است.
وی تصریح کرد: به نظر من انحصار درون مجموعه‌ای است که اصلاحطلبان به آن دچار هستند و موجب شده آینده سیاسی این جریان را در معرض خطر قرار دهد. اینکه برخی اجازه حضور عده‌ای دیگر را در جایگاهی که استحقاقش را دارند برای آن تحصیل و تجربه کسب کرده‌اند، نمی دهند و متقابلا آن را برای اقوام و نزدیکان خود کنار می‌گذارد، موجب می‌شود که ما بازهم شاهد آغاز انشعاب در جریان اصلاح‌طلبی باشیم. اصلاحطلبان اگر جلوی این انحصارطلبی و ویژه خواری را نگیرند قطعا با مشکلات بزرگ و بی اعتمادی عمومی مواجه خواهند شد.
او در واکنش به این مسئله که امروز هم نشانه‌های از انشعاب در جریان اصلاح‌طلبی دیده می‌شود و نوعی دودستگی در خصوص انتخابات 1400 مطرح است که برخی معتقدند محمدرضا عارف بهترین گزینه است و برخی دیگر اسحاق جهانگیری را برای ان کارزار سیاسی آماده می‌کنند، گفت: من این مسئله را نه رد و نه تکذیب می‌کنم. یعنی نمی توانم با قطعیت بگویم صحت دارد یا ندارد اما باید در نظر داشت که ساختار مدیریتی اصلاحطلبان جامع و مانع باشد و عقلانیت جمعی بر آن حکومت کند. اینکه شرایط در درون جریان به گونه‌ای باشد که فرد یا حزب قدرتمندی به جای دیگران تصمیم‌گیری و دیگران را تابع خود کند، منجر به انشعاب‌های کوچک خواهد شد. اما با این وجود من فکر نمی‌کنم عقلانیت اصلاح‌طلبی این اجازه را بدهد که دوباره اتفاق‌های 84 یا 88 رخ دهد.
این عضو حزب اعتماد ملی در خصوص اینکه اصلاح طلبان چگونه باید حدود خود را با حسن روحانی مشخص کنند که عملکرد یا تصمیمات اشتباه وی تاثیری در پایگاه اجتماعی آنها نداشته باشد، گفت: ما نسبت مان را با آقای روحانی کاملا شفاف مشخص کرده‌ایم. ما از از بُعد حقوق آحاد جامعه که متشکل از افراد، تشکل‌ها، احزاب و…. است تا جایی که ایشان به این حقوق پایبندی نشان دهند، مورد حمایت اصلاحطلبان خواهند بود. علاوه بر این مسئله دیگری که موجب می‌شود اصلاحطلبان به حمایت از روحانی ادامه دهند، تلاش وی در راستای تحقق وعده‌های انتخاباتی است. این مانند تورم یا رشد اقتصاد نیست که عدد داشته باشد ما صرفا رونق سیاسی و اقتصادی مد نظرمان است و اگر ایشان در این راستا تلاش کنند، مورد حمایت ما خواهند بود.
وی تصریح کرد: به عنوان مثال یکی از وعده‌های ایشان رفع حصر خارجی و داخلی بود که موفق شدند شرایط بین‌المللی برای ایران را تا حدود زیادی بهبود دهند و حالا هم درباره حصر داخلی اخباری شنیده می‌شود که بسیار امیدوار کننده است. خب وقتی ایشان در تلاش هستند لزومی ندارد مورد حمایت اصلاحطلبان قرار نگیرند. اما این به معنی آن نیست که هر اتفاقی طی چهارسال ایشان رخ داد، اصلاحطلبان پای آن را امضا کنند. زیرا این موجب می‌شود که نتوانیم از عملکرد‌ها و تصمیمات ضعیف دولت انتقاد کنیم.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تاکید کرد: نکته‌ای که باید در نظر داشته باشیم این است که اعتدال مرامی مساوی با اصلاح‌طلبی است اما آنچه که مد نظر آقای روحانی است و سرلوحه خود قرار داده است، اعتدال سلوکی است. یعنی صرفا یک روش است. به این معنی که ایشان سعی در آرام کردن اوضاع و ایجاد رضایت در هر دو جریان سیاسی دارند. به همین دلیل هم اگر مدتی بعد جریان سومی در کشور ایجاد شود که بتواند موازنه را برهم بزند، به آنها هم امتیاز می‌دهد تا آرامش فراهم شود و این روند همینطور ادامه دارد، حتی اگر جریان های تاثیر گذار در کشور به چهار یا بیشتر برسد.
جوادی حصار در پایان گفت: بنابراین نمی‌توانیم با ایشان قراردادی بیندیم. ما صرفا تا زمانی که ایشان به مطالبات پاسخ می‌دهند و در راستای اهداف و وعده‌های انتخاباتی خود گام برمی‌دارند می توانیم از ایشان حمایت کنیم. در غیر اینصورت ممکن است عملکرد ضعیف یا تصمیمات اشتباه آنها به حساب اصلاحطلبان نوشته شود و این در سال 98 و 1400 ما را با مشکلات جدی مواجه می کند.
انتهای پیام
بزرگترین خطری که اصلاح طلبان رو تهدید میکنه اصلاح نطلبی است. یعنی بعد از ورود به عرصه تصمیم گیری اصلاح طلبی خود رو تا کنند بگذارند توی کمد و «سکوت» پیشه کنند و فرامش کنند مردم با چه امیدی به اونها رای دادند.