در غیبت مرد اعتدال کُردی چه بر سر اقلیم می‌آید؟
با درگذشت طالبانی جبهه اعتدال در عراق در وضعیت دشواری قرار می‌گیرد.
سیدمحسن مصطفوی در خبرآنلاین نوشت: «چهار کودک…ترک و فارس و عرب و کرد مردی را به تصویرکشیدند اولی: سرش را کشید دومی: دستان‌اش سومی: اعضاء و پاهایش و چهارمی: اسلحه‌ای به شانه‌اش آویخت»
شعر بالا شعری از شیر کوه بیکس شاعر معروف کرد و اهل سلیمانیه، تصویر واقعی از مردمان کرد در حداقل یکصد سال اخیر است، درگیری و جنگ و فرار و گریز با حکومت های مرکزی در خاورمیانه.
جلال طالبانی از جمله مردان نیک نام سیاسی کرد بود که خسته از زندگی چریکی و پر چالش کردها و جلای وطن ها، به دنبال حداقل هایی بود که کردها بتواند به آرامش نسبی در محیط پرآشوب خاورمیانه برسند و جای اغراق نیست که حکومت خودمختار اقلیم کردستان عراق که در حال حاضر هم چیزی کمتر از یک کشور مستقل ندارد (با داشتن پرچم مستقل، سیاست خارجه مستقل و نیروی نظامی مستقل که در دیگر کشورهای فدرال زمینه پیوستگی بین ایالت هاست)، مرهون زحمات او و دیگر همفکران کردش بود که توانستند هم اقلیم کردستان و خودمختاری آن در قالب قانون اساسی عراق جای دهند و هم با روابط خوبی که شخصا با همه همسایگان عراق و اقلیم کردستان داشتند، موضوع اقلیم کردستان و خودمختاری آن به آنها بقبولاند و حتی قدرتهای بزرگ فرا منطقه ای را ترغیب به حمایت از این ناحیه خودمختار کند.
طالبانی بعد از اینکه خیالش از بابت اقلیم کردستان آسوده گشت و هم به دلیل اینکه نمیخواست مانند دهه 90 میلادی درگیری برادرکشی دیگری بین کردها و حزب متبوع اش اتحادیه میهنی و حزب دموکرات بارزانی رخ دهد، عازم بغداد شد و به عنوان اولین رئیس جمهور کرد عراق آغاز به کار کرد و در مسند ریاست جمهوری نیز با وجود تمام اختلاف میان احزاب شیعه و سنی و حتی کردها، با رویه اعتدال گرایانه و خط مشی میانه روی و با اینکه پست ریاست جمهوری عراق بیشتر جنبه تشریفاتی داشت توانست آرامش نسبی را در عراق حاکم نماید، تا جایی که آیت‌الله سیستانی او را عامل ثبات و امنیت عراق می‌دانست، طالبانی در مسند ریاست جمهوری حتی از امضا حکم اعدام صدام حسین که بیشترین جنایات در حق کردها حتی در مقام مقایسه با سایر گروههای قومی، مذهبی کرده بود، خودداری کرد.
تا سال 2012 و قبل از سکته مغزی طالبانی، نه داعش در عراق چندان قدرتی گرفته بود و نه در اقلیم کردستان عراق صحبتی از استقلال بود و طالبانی به معنای واقعی مرد اعتدال و ایجاد تعادل در عراق و کردستان عراق و حتی بین سایر گروههای کردی منطقه بود، مردی که حتی مرگش هم باعث شد بعد از مدتها که اقلیم کردستان در مظان اتهام تجزیه طلبی و تفرقه افکنی در منطقه قرار گرفته و مورد هجمه همه همسایگان خود قرار گیرد، پالس ها و پیام مثبتی به سویش روانه شود .
با مرگ مام جلال طالبانی و قبل از او در ماه اردیبهشت نوشیروان مصطفی رهبر حزب گوران (جنبش تغییر) و یار قدیمی جلال طالبانی، جبهه اعتدال گرا و سلیمانیه اقلیم کردستان در موضع ضعف قرار گرفته است و این راه برای جبهه بارزانی که عقاید رادیکال تری نسبت به موضوع استقلال کردستان است بیشتر هموار خواهد کرد و باید دید در روزهای آینده جبهه احزاب سلیمانیه و دیگر نخبگان سیاسی میانه رو منطقه کردستان عراق چگونه به ترمیم خود و مقابله با تمامیت خواهی حزب دموکرات عمل خواهند کرد.
انتهای پیام
