چرا وقتی تنها هستم باید رادیو – تلویزیون روشن باشد؟

متن یادداشت مجید ابهری، متخصص علوم رفتاری که در خبرآنلاین منتشر شده است در پی می‌آید:

به محض اینکه به خانه میرسم؛اولین کارم روشن کردن تلویزیون یا رادیو ست حتی اگر درحال درست کردن شام عوض کردن لباسها یا دوش گرفتن ؛مطالعه تلفن یا کارکردن درخانه باشم به هر حال آن (صدا) باید وجود داشته باشد؛مهم نیست چه برنامه یا فیلم وچه صداوتصویری باشد.دلیلش چیست؟؟

شما نیاز دارید تا حواستان پرت شودو از خودتان دور باشید.نمی خواهید مجبور شوید تا با آنچه که هستید روبرو شوید؛ویا اینکه از تنها ماندن با خودتان وحشت دارید.شما بدنبال عوامل خارجی هستید تا صداها وسئوالات درونتان را خاموش کنید.برای پیدا کردن آرامش باید حواستان را پرت کنید.

کسی که درگیر چنین عادتی است در مکالمات غالب است و میتوند بیست دقیقه بی وقفه صحبت کندبدون اینکه به کسی اجازه حرف زدن بدهد.اما راهکار رفتاری برای غلبه بر این سندروم؛1-مهارتهای برقرارکردن ارتباط با دیگران را تمرین کنید؛تنهایی وگوشه گیری مولودضعف مهارتهای ارتباطی است.وقتی با دیگران ارتباط بیشتری برقرار میکنید نیاز کمتری دارید که تنهایتان را با رادیو و امثال آن پر کنید.یک مکالمه موفق ودلچسب میتواند ساعتها موجب گفتگو وبرقراری ارتباط شود.برای کسب مهارتهای ارتباطی میتوانید از کتب وجزوات وکلاسهای واقعی (نه دکانهای کاسبی) استفاده کنید.

مهارتهای زندگی به تدریج در همین کانال برایتان منعکس میگردد. البته خیلی زود متوجه خواهید شد که یکی از مهمترین اصول یک ارتباط موثر وموفق”یک شنونده خوب بودن”میباشد.اگر تنها شما برای مدتی طولانی صحبت کنید دیگر این مکالمه یا دیالوگ نیست بلکه مونو لوگ یا سخنرانی است.وقتی کسی حرف میزند اگر مرتب فکر کنید چه وقت حرفش تمام میشود؟اگر حرفش تمام شد من چه بگویم؟نمی توانید ازتباط موثر برقرار کنید.

بیایید درست گوش کردن را یاد بگیریم.بسیاری از مشگلات واختلافات ما ناشی از غلط گوش کردن است.2-طفره رفتن وانکار را کنار بگذاریدوانرژی تان را بر روی یک کار خاص متمرکزکنید تا آن را درست وکامل تمام کنید.بسیاری از ما خودرا در حواشی زندگی غرق میکنیم وبه همین دلیل موقعییتهای ارزشمند را برای انجام دادن کارهای مهم مان ازدست میدهیم.

در همین هفته گذشته چند ساعت را با نگرانی و دلواپسی درمورد کارهایی که باید انجام میدادیداما نتوانستیدآنها را بانجام برسانیدبه بطالت گذرانید؟؟اگر تمام آن پنج؛ده؛پانزده دقیقه را بیهوده تلف کردیدباهم جمع کنید؛به این نتیجه میرسیدکه میتوانستیدیک یا دو یا چندین ساعت از وقت خودراصرف کاری مفید ولازم نمایید.

اشتباه نکنید من نمیگویم باید دائما کارکنید وبکار معتاد شویدبلکه منظورم این است که از عمر ووقت خودبه نحو احسن استفاده کنید.فعالیتهایی مثل نقاشی هندبال جمع کردن تمبر وسکه نه تنها استرسهای جسمی را ازبین میبرندبلکه فواید روحی وروانی با ارزشی در اختیارتان میگذارند.3-افکارمنفی را از ذهنتان بیرون کنید:نگرانی هاومشگلات ودغدغه های خودتان را یادداشت و بطور هفتگی آنهارا مرور کنید.

اینکه موضوعی از اهمییت برخورداراست به معنای آن نیست که باید دائما درموردش فکر کنید.شماعادت کرده اید که خودرادرگیر مسائل مختلف کنید.این تمرین به شما کمک میکندتاچرخه ی نجواهای ذهنی تان راخاموش کرده و به افکارتان سر وسامان دهید.

انتهای پیام