سندهای سوخته و پرسشهای بیپاسخ
علی نیلی، روزنامهنگار، در یادداشتی کوتاه با عنوان «سندهای سوخته و پرسشهای بیپاسخ» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
گفته شده است در آتشسوزی چند روز پیش میدان حسنآباد تهران، اسناد مهمی از دوره ملیشدن صنعت نفت و رابطه مرحومان دکتر مصدق و آیتالله کاشانی از بین رفته است. این خبر البته در غوغای نفتکشها و پهبادها، نامه مشاوران مهندس موسوی مبنی بر وضعیت پزشکی نگرانکننده ایشان، موج گرما و گرانیهای طاقتفرسا و… گم شد اما سوختن بخشی مهم، تاثیرگذار و همچنان پرابهام از تاریخ معاصر ایران واقعهی کوچک و پیشپا افتادهای نیست.
برای من به عنوان یک پژوهشگر تازهکار تاریخ ایران و احتمالا بسیاری از دانشجویان، پژوهشگران و اساتید این رشته، پرسش جدی به وجود آمده که این اسناد چرا در یک دفترخانه نگهداری میشده است؟ اسناد شخصی بودهاند یا ملی و دولتی؟ اگر شخصی بودهاند چگونه اهمیتشان بر کانون سردفتران اثبات شده و اساسا چرا اهمیت داشتهاند؟ اگر شخصی نبودهاند، چگونه از این دفترخانه سردرآوردهاند؟
آیا لازم نیست کارشناسی از سازمان اسناد در محل واقعه حاضر شده و با بررسی سوختهها و نسوختهها، به افکار عمومی پاسخ گوید که این اسناد چه بوده، چه دورهای را شامل میشده، اینجا چه میکرده و تا چه حد آسیب دیده است؟
این اسناد که سوخت، اما امید که سبب شود یک ارادهی همگانی برای غلبه بر این حس مبهم حبس اسناد در بخش خصوصی و دولتی کشور پدید آید و اسنادی از این دست در اختیار سازمان ملی اسناد یا پژوهشگران مستقل قرار گیرد تا پرده از تاریکیها و ابهامات تاریخی بردارند.
انتهای پیام
سلام-نمی گویم الحمدوالله رب العالمین چون راضی به ضرر هیچ مسلمانی نیستم وآثار تاریخی را چه کوچک وچه بزرگئ میراث همه ایرانیان بلکه جهان می دانم انشا الله هم زیان مالباخته گان وهم آثار تاریخی ترمیم گردد اما به یاد می آورم دهها اثر تاریخی درتبریز وصدها در کل آذربایجان یا عمدا تخریب شدند یا رها شدند تا تخریب شوند