کاندیدای انتخابات 1400 – سعید جلیلی
[سیزدهمین دورهی انتخابات ریاست جمهوری حدود یک سال دیگر، احتمالا در خردادماه ۱۴۰۰ برگزار خواهد شد. انصاف نیوز به مرور رزومهی نامزدهای احتمالی این انتخابات را منتشر میکند]
«سعید جلیلی» عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۱۳۴۴ به دنیا آمد. پدر او دانشآموختهی زبان فرانسه و معلم بود.
جلیلی دارای دکتری معارف اسلامی و علوم سیاسی از دانشگاه امام صادق است. او در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد نیز در همین دانشگاه تحصیل کرده است.
بنا بر آنچه در زندگینامهی رسمی منتشر شدهی آقای جلیلی آمده است، او در دوران دبیرستان در «فعالیتهای فرهنگی و سیاسی و مقابله با گروههای التقاطی و منافقین حضوری جدی داشت».
جلیلی در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، در صحنههای نبرد حضور داشت و در سال ۱۳۶۵ و در عملیات کربلای ۵ مجروح شد و یک پای خود را از دست داد.
حضور جلیلی در وزارت امور خارجه از سال ۱۳۷۰ و بهعنوان رئیس ادارهی بازرسی این وزارتخانه آغاز شد. وی در سِمتهای دیگری همچون معاون ادارهی اول آمریکا در وزارت خارجه و مدیر بررسیهای جاری دفتر رهبری نیز مشغول فعالیت بوده است و با آغاز به کار دولت نهم، جلیلی معاون اروپا و آمریکا وزارت امور خارجه شد.
سعید جلیلی در سال ۱۳۸۶ با حکم رئیسجمهوری وقت جایگزین علی لاریجانی بهعنوان دبیر شورایعالی امنیت ملی شد. مهمترین تصویری که از او در خاطرهها باقی مانده است مربوط به مذاکرات هستهای و گفتوگوهای او با کاترین اشتون، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا است.
ریاست تیم مذاکرهکننده در مذاکرات هستهای در سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ مهمترین مسئولیت در کارنامهی کاری جلیلی به حساب میآید. مذاکراتی که به سبب عدم پیشرفت در آن و افزایش فشارها و تحریمها منتقدانی جدی حتی در میان اصولگرایان هم داشت. بهعنوان نمونه میتوان اظهارات علیاکبر ولایتی، مشاور رهبری در امور بینالملل را یادآور شد که گفته بود: «بحث دیپلماسی کلاس فلسفه نیست که شما بروید آنجا بگویید منطق ما قوی بود و آنها هم محکوم شدند. آنچه که مردم میبینند این است که شما چند سال مسئول هستهای هستید یک قدم پیش نرفتهاید و هر روز تحریمها بیشتر شده است و فشارش بر مردم میآید. هنر دیپلماسی این است که شما حق هستهای را حفظ کنید و در عین حال تحریمها کاهش پیدا کند و بر آن اضافه نشود»
سعید جلیلی در انتخابات ۹۲ کاندیدا شد و مورد حمایت جدی آیتالله مصباح و جبهه پایداری قرار گرفت. جلیلی که با شعار «حیات طیبه» وارد رقابتهای انتخاباتی شده بود در نهایت با کمی بیش از چهار میلیون رای نفر سوم آن انتخابات شد.
او پس از انتخابات طرح «دولت سایه» را دنبال کرد که به گفتهی خودش «نه حزب است و نه تشکیلات، بلکه یک گفتمان است. به این معنی که فرد سایه به سایه روند تحولات را دنبال کند و در حد وسعش بر مسیر حرکت انقلاب اسلامی تاثیر مثبت بگذارد»
پس از انتخاب حسن روحانی از سوی مردم در انتخابات۹۲ و تشکیل دولت یازدهم، سعید جلیلی با حکم رهبری بهعنوان یکی از دو نمایندهی ایشان در شورایعالی امنیت ملی و همپچنین عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام شد.
جلیلی یکی از منتقدان جدی مذاکرات هستهای در دولت روحانی بود. او با حضور در جلسات کمیسیون ویژه بررسی برجام در مجلس نهم و همینطور در جلسات شورایعالی امنیت ملی تمام تلاش خود را برای مخالفت با برجام به کار بست. از نظر این مذاکرهکنندهی ارشد هستهای در دولت احمدینژاد، «ایران در برجام از صد حق مسلّم خود عقبنشینی کرده است».
سعید جلیلی از چهرههای جریان اصولگراست که مورد حمایت کامل طیفهای تندرو این جریان قرار دارد و نام او در سالهای اخیر بهعنوان یکی از مهمترین مصداقهای «دولت انقلابی» در رسانههای این جریان تبلیغ میشود.
انتهای پیام