رهبری: صراحت مرحوم حسینیان در مواضع انقلابی نمایان بود

با سلام. پیام تسلیت رهبری انقلاب را در ارتباط با فوت مرحوم روح الله حسینیان خواندم… از ساعت اعلام فوت جناب حسینیان منتظر پیام رهبری انقلاب بودم… نه به این دلیل که باورم این باشد که مواضع رهبری به روح الله حسیسنان نزدیک تر باشد، همان طور که ایشان در نماز جمعه سال 88 فرمودند مواضع اقتصادی احمدی نژاد به ایشان نزدیک تر است… یا نه به این دلیل که برخی رهبری انقلاب را اصولگرا می دانند و از مواضع ایشان در مقابل اصلاح طلبان تعجب می کنند و سکوتشان در این مواقع از روی قبول سخن نیست.
من فکر می کنم که رهبری انقلاب در میان جریانات ابتدای انقلاب همان طور که عضو حزب جمهوری بودند به جریان انقلاب پس از تسخیر سفارت آمریکا نزدیک تر است. به عبارتی رهبری کنونی انقلاب با مقوله چپ گرایان مانند حزب توده، فدائیان خلق، نهضت آزادی، مجاهدین خلق و… نظر حذفی این جریانات بوده است. ولی در اقتصاد رهبری انقلاب خواهان اقتصادی راست گرایانه و اصالت بخشی به سرمایه و سرمایه دار داشته اند این سال ها، البته اختلافات ایشان با هاشمی تا حدودی به سرعت پیشبرد چنین اقتصادی بر می گشت. رهبری خواسته اند اقتصاد راستی با سرعتی پیش رود که مستضعفان هم در حد برخورداری از حیات و زندگی بهره مند باشند و به قول گفتنی پرت سیستم اقتصادی نباشند. به عبارتی رهبری معظم انقلاب محرمان را ذیحق در نتایج اقتصاد دانسته اند و نه ابزار توسعه.
در سیاست اما به نظرم رهبری انقلاب به نحوی بوده است این سال ها که به میانه روهای هر دو جناح نزدیک تر بوده آند.. طیف های چپ و راست بر خلاف انتطار عده ای یا تصور عده ای در دفتر رهبری حضور دارند.
به نظرم رهبری انقلاب متاثر از جریانات سیاسی و احزاب بدین معنی که برای دلخوشی ایشان موضع بگیرند نیستند. فی المثل مفهوم شیطان بزرگ و استعمار در مورد ایالات متحده و دفاع از فلسطین از منظر رهبری جزو اصول ارزشی انقلاب و غیر قابل معامله اند ولی اعتقاد به این ارزش ها طوری نبوده است که رهبری مانند برخی دست راستی ها اهل مذاکره با حتی استعمار نباشند. چنان که دیدیم ایشان در برجام اجازه مذاکره با غرب را دادند… یا در معاملات اقتصادی و سیاسی حتی در مواقعی که دانشجویان دست راستی از سفارت انگلیس بالا رفتند اما رهبری موضع میانه گرفتند و می بینیم که امروز انگلستان در تهران سفیر دارند و نظایر آن.
در قضیه سال 88 هم رهبری این نبود که از روز اول بخواهند با میرحسین موسوی و کروبی بجنگند و… اگر اینچنین بود از روز اول ایشان تاییدیه شورای نگهبان را نمی گرفتند یقینا… بنابراین موضع گیری های بعدی خیابانی نامبردگان عملا وارد تهدید امنیت ملی شد و این بود که شاهد حصر ایشان شدیم.
رهبری نخواستن در پاسخ به درخواست موسوی و کروبی به ابطال انتخابات دست بزند چرا که انجام این کار می توانست به شورش طرفداران ریس جمهوری بینجامد که منتخب قانونی شده بود و اگر این اتفاق می افتاد حالا باید شاهد وقایعی نظیر وقایع ابتدای انقلاب می شدیم… رهبری جانب قانون را گرفتند و به نظرم دوست داشتند در مسیر قانونی کار طوری پیش برود که به این نقاط باریک که امروز رسیده نکشد.
در انتخابات ریاست جمهوری هم دیدیم که طی دو نوبت قبلی آقای روحانی رای آوردند در حالیکه شاید برخی فکر می‌کردند باید قالیباف و بعدا رئیسی ریس جمهور می شدند.
باز عرض میکنم به نظرم رهبری دارای یک سری اصول ارزشی است که پافشاری بر آن را صحیح می داند حتی اگر احزابی برنجاند. در 88 اصلاحات رنجید و در برجام اصولگرایان رنجیدند.
در انتخاب دو مرتبه روحانی هم دیدیم که اصولگرایان سخت رنجیدند. اخیرا هم وزیر اطلاعات در مصاحبه با تلویزیون رسما اشاره کردند که اگر نبود حمایت های رهبری از دولت روحانی، چند بار این دولت می توانست زمین بخورد. همین سخن آنهم از سوی بالاترین مقام امنیتی کشور مویدی تاریخی بر حمایت قاطع رهبری در 8 سال گذشته مخصوصا در دولت دوم از حسن روحانی است. اگر حمایت رهبری نبود حتی در اواخر مجلس دهم و در ابتدای همین مجلس یازدهم یقینا اصولگرایان دولت را زمین می زدند و انتخابات زودهنگام برگزار می کردند.
برداشتم این است رهبری خویشتن یک رهبر سیاسی میانه رو هستند.
در مسائل فرهنگی هم دیدیم که اگر حمایت های آشکار و علنی رهبری از ستاد مقابله با کرونا و تصمیمات آن نبود یقین بدانید نماز جمعه ها و خصوصا در مشهد و نماز جماعات و حرم های معصومین سلام الله علیه خصوصا در قم و مشهد و یا نمازهای قربان و فطر و تا امروزی مراسمات محرم با هر هزینه ای توسط حداقل بخشی از جامعه بدون اعتنا به کرونا برگزار می شدند و قس علیهذا… من حداقل ندیدم در حضور رهبری این سال ها زنجیر زنی مرسوم باشد و یا مواضع صریح رهبری در مورد موضوع قمه زنی و مخالفت و ممنوعیت آن نیاز به گفتن ندارد و…
به نظرم موضع رهبری انقلاب در برابر رادیکالیسم در دو طیف چپ و راست مجموعا این بوده است که رهبری مانع حضور این دو طیف در تصمیم گیری های کلان ملی و بین المللی بوده اند.

اختلاف مواضع رهبری با طیف رادیکال چپ این بوده است که چپ ها و برخی از اصلاح طلبان حرف حسابشان این بوده که می پذیرند شعارها و ارزش های انقلاب چه هستند ولی می‌گویند گذشت زمان و مصالح انقلاب ایجاب می کند عامدانه از آن عبور کنیم.
رابطه با آمریکا و دموکراسی و حقوق زنان و حجاب و دفاع از فلسطین از این جمله اند ولی رهبر معظم انقلاب حاضر نیستند از آنچه اصول و ارزش های مقدس انقلاب می دانند به نام مصلحت و منفعت عبور کنند و الا در روند مدیریت جامعه همانطور که عرض شد رهبری انقلاب بر خلاف برخی تصورات یا انتظارات روال میانه و عقل مدارانه ای را پیموده اند.

مطمئنم اگر این نحوه مدیریت نبود ایران چپ گرایان رادیکال الان ایرانی از هم گسیخته و در دامن شرق و غرب و یا ایران راست گرایان رادیکال ایرانی سوخته در جنگ و نزاع های بین المللی بود.
اخیرا دیدم جناب حسین مرعشی در مصاحبه اشان به این جایگاه ولی فقیه در متن حکمرانی کشور اشاره منطقی داشته اند و ابراز نموده اند.