نقدی به نامه‌نگاری‌های حوزویان به پاپ
حجت‌الاسلام محمدحسن تشیع در یادداشتی تلگرامی با عنوان «نامه‌نگاری‌های حوزویان به پاپ!» نوشت:
اخیرا رئیس انجمن فقه حوزه علمیه قم طی نامه‌ای به جناب پاپ از ایشان خواسته تا علیه اظهارات سخیف رئیس جمهور فرانسه خصوص اهانت به پیامبر بزرگوار اسلام(ص) موضع‌گیری نموده و آن را محکوم نماید.
بنده نمی‌دانم چرا در یک‌سال اخیر نامه نوشتن حوزویان به رهبر کاتولیک‌های جهان باب شده است!؟ پیش از این هم یک طلبه از حوزه قم به جناب پاپ نامه عاطفی نوشته و درخواست کرده بود تا در مراسم عشای ربانی شرکت کند!
پیش از او نیز مدیر حوزه‌های علمیه طی نامه‌ای به پاپ خواستار همکاری با واتیکان جهت شکست کرونا و نجات بشریت شده بود. و باز پیش از ایشان نیز جناب محقق داماد طی نامه‌ای که جناب عراقچی حامل آن بود لغو تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه مردم ایران را درخواست کرده بود.
حال صرف نظر از ادبیاتی که در این نوع نامه‌ها بکار رفته است، و نیز صرف نظر از اینکه جناب پاپ به کدام نامه و با چه ادبیاتی پاسخ داده و به کدام پاسخی نداده است، اصولا مکاتبه حوزویان با رهبر کاتولیک‌های جهان تا چه میزانی صحیح، طبق عرف بین‌الملل، تاثیرگذار و به مصلحت می‌باشد؟
آیا شرایط داخلی پاپ و ملاحظه رقبا و منتقدانش اقتضا می‌کند که علمای اسلامی بطور مکرر با ایشان مکاتبه داشته باشند و از این طریق روابط خود را با عالی‌ترین مقام واتیکان حسنه جلوه دهند؟!
جالب است بدانید مخالفان کلیسایی پاپ طی یک نامه ۲۰ صفحه‌ای اتهاماتی را بر ایشان وارد ساخته و از مجمع اسقفان خواسته‌اند تا در باره وی تحقیقات کند!
برخی از موارد اتهامی علیه جناب پاپ عبارتند از:
۰۱ عدم موضع‌گیری بایسته علیه سقط جنین؛ او گفته راهبان می‌توانند زنانی را که سقط جنین می‌کنند مورد بخشش قرار دهند.
۰۲ رفتار دوستانه با هم‌جنسگراها؛ وی گفته آنان نباید به حاشیه رانده شوند.
۰۳ پذیرای بیش از اندازه نسبت به پروتستان‌ها و مسلمانان؛ او در مسجدی در آفریقای مرکزی گفته بود: مسیحیان و مسلمانان برادران و خواهران هم هستند.
حال در چنین شرایطی آیا مکاتبات مکرر مقامات روحانی مسلمان بخصوص از کشور جمهوری اسلامی ایران با جناب پاپ، موقعیت ایشان را نزد مقامات واتیکان متزلزل نمی‌کند؟ آیا اگر وی بایکوت شود یا به حاشیه کشانده شده و یا احیانا برکنار شود، به جایش یک پاپ معتدل‌تر انتخاب می‌شود، یا یک پاپ تندرو و مخالف اسلام؟!
اصولا آیا پاپ در مقامی هست که در مسائل سیاسی دخالت کند، و اساسا آیا حق دخالت در این‌گونه امور را دارد؟! او چگونه می‌تواند علیه اظهارات رئیس جمهور فرانسه موضع‌گیری کند در حالی‌که بخشی از هزینه‌های واتیکان را دولت فرانسه تامین می‌نماید؟!
از دیگرسو در میان عالمان اسلامی و مقامات حوزه‌ای چه کسی مقامِ هم‌طراز با جناب پاپ محسوب می‌شود تا مکاتبه‌اش با ایشان منطقی و از نظر عرفی صحیح قلمداد شود؟!
به‌راستی آیا عرف بین‌الملل و افکار متدینان مسیحی و ذائقه مقامات کلیسا می‌پذیرد که رئیس یک انجمن حوزوی (که در خود حوزه مقام بالایی محسوب نمی‌شود) به پاپ نامه بنویسد و با لحنی آمرانه از او بخواهد که چنین و چنان کند؟!
ای‌کاش امور بین‌الملل حوزه در ترازی باشد که بتواند در این‌گونه مسائل ورود کند و به اساتید و مقامات حوزه مشورت و نگاه بین‌المللی دهد و البته نزد متولیان حوزه نیز سخنان مسموعی داشته باشد!
انتهای پیام
