با زاهد پیر انقلابی؛ در فقیرترین خانه های نجف
به کوشش: ناصرغضنفری، انصاف نیوز:
نخستین مصاحبه امام خمینی با رسانه های خارجی (بخش اول)
مقدمه این گفت و گو به قلم ” لوسین ژرژ” خبرنگار لوموند:
«از آغاز سال جارى مسیحى قیامهاى بزرگى مرتباً در ایران، از قم گرفته تا تبریز، به وقوع پیوسته و شهرهاى متعددى را زیر آتش خود گرفته است.
در همین هفته نیز، کار درس و بحث در چند دانشگاه واقع در تهران به هم خورده است.
گرچه بعضى مخالفان چپ و چپ افراطى، در این جنبشها که بر ضد رژیم شاه است شرکت دارند ولى به نظر می رسد که الهام دهندگان عمده و اصلى این جنبشها رهبران مذهبی‌اند … به هر حال به طور منظم و مرتب، تظاهرکنندگان نام رهبر مذهبى شیعیان جهان یعنى آیت الله خمینى را تکرار می کنند.
آیت الله خمینى از سال ۱۹۶۳ به حال تبعید در عراق به سر می برد. در روز ۲۹ اکتبر ۱۹۷۷ مرگ مشکوک پسر ایشان در عراق و انتشار مقاله توهین آمیزى علیه آیت الله خمینى در روزنامه هاى دولتى؛ منشاء عصیان و طغیانى گردید که پس از آن تاریخ، نیروهاى مذهبى را علیه شاه به طور جدی ترى به حرکت درآورد.
هر چند آیت الله خمینى که از مخالفان سرسخت رژیم شاهنشاهى است، مرتباً بیانیهها و اعلامیههایى خطاب به مردم صادر می کنند و آنها را به قیام و عصیان فرا می خوانند ولى هیچ گاه تا کنون با مطبوعات خارجى مصاحبه اى به عمل نیاورده اند.
ایشان در تبعیدگاه خود در نجف، فرستاده مخصوص لوموند را به حضور پذیرفت.
آیت الله خمینى با چهره اى لاغر که محاسنى سفید آن را کشیده تر می کرد، با بیانى متهورانه و لحنى آرام، به مدت دو ساعت با ما سخن گفت.
حتى وقتى به این مطلب و تکرار آن می پرداخت که ایران باید خود را از شرّ شاه خلاص کند و نیز هنگامى که به مرگ پسرش اشاره می کرد، نه آثار هیجان در صدایش دیده می شد و نه در خطوط چهره اش حرکتى ملاحظه می گردید.
وضع رفتار و قدرت تسلط و کفّ نفس او خردمندانه بود. آیت الله به جاى آنکه با فشار بر روى کلمات، ایمان و اعتقاد خود را به مخاطبش ابلاغ کند، با نگاه خود چنین میکرد.
نگاهى که همواره نافذ بود؛ اما هنگامى که مطلب به جاى حساس و عمده اى می رسید، تیز و غیر قابل تحمل می شد.
آیت الله، عزمى راسخ و کامل دارد و در صدد قبول هیچ گونه مصالحه اى نیست. مصمم است که در مبارزه خود علیه شاه تا پایان پیش برود …
در حال حاضر در ایران و به نام همین پارساى زاهدِ ۷۶ ساله است که قیامهاى متعدد به وقوع می پیوندد. این قیامها که عناوین و موضوعات مذهبى دارند، خیلى بیشتر از آنچه جبهه مخالف چپ رژیم شاه را به خطر بیندازد؛ رژیم مذکور را به طور جدى به خطر انداخته است.
اکنون ما در حضور آیت الله در اتاقى ۲ در ۳ متر و در خانه اى هستیم که در دورترین قسمت نجف واقع است. شهرى که از لحاظ وضع جغرافیایى یکى از بدترین مناطق کویرى عراق است.
در راه نجف و بغداد بادى سخت برخاست و شن هایى را به حرکت درآورد. شدت باد به اندازه اى بود که اتومبیل ما را مانند پر کاهى جا به جا می کرد و بالاخره آن را در یک توده شن بیحرکت ساخت.
راننده ما این را خشم و غضب خداوندى می دانست و به تلاوت آیاتى از قرآن پرداخت. در اینجا که سرزمین مقدس مسلمانان شیعى است، همه جا خداوند عادل و عدالتخواه و عدالت گستر آنان حاضر و ناظر است.
مرقد على نخستین امام و داماد پیغمبر در نجف است و در کربلا نیز مرقد امام حسین سومین امام و نواده پیغمبر قرار دارد.
قبور این امامان در زیر گنبدى قرار دارد که از خارج طلا کارى است و تلاءلو و لمعان آن بی نهایت است، و از داخل نیز با هزاران آیینه درخشان آذین شده است.
این دو امام و فرزندان امام حسین تا امام یازدهم، همگى توسط غاصبان اموى و عباسى به قتل رسیده اند، مع ذلک این ثروتِ نمایان در متن فقرِ بی نهایتِ محیط تعجب آور نیست.
در واقع، این امر خود بیانى است از حالت انتقام مردمان شیعی اندیش از غاصبان حق امامانشان.
اسلام شیعى، که پیروانش در سراسر جهان یک ششم مسلمانان را تشکیل می دهند، مدت ده قرن است که در انتظار امام دوازدهم هستند. امامى که حکومت حق را برقرار خواهد کرد و بر روى زمین عدالت را مستقر خواهد ساخت. گرچه اماکن مقدس شیعیان در مملکت عراق واقع است که نصف جمعیت آن شیعه هستند، ولى شیعیان خصوصاً در ایران ساکنند.
در حقیقت از ۳۳ میلیون ایرانى ۹۳ درصد شیعه هستند و آیا کسى که این توده شیعه را که هنوز ایمانى شدید و سوزان به حرکتشان در می آورد، تحت تسلط و کنترل خود دارد و بر ایران فرمانروایى می کند، همین پارساى کهنسال یعنى آیت الله خمینى است که داراى چنین قدرتى است؟
شاه وى را در ۱۹۶۳ از ایران تبعید کرد، و از ۱۹۶۵ و پس از طى یک دوران تبعیدى در ترکیه، در نجف به سر می برد و مرگ پسرش دلیلى براى قیامهاى متوالى شده است که هر چند یک بار، ایران را به لرزه در می آورد.
در پیچ یکى از کوچه هاى تنگ نجف که خانه هایش براى آنکه سپرى در مقابل تابش سوزان آفتاب باشد، سخت به هم فرو رفته است، مسکن محقر آیت الله خمینى قرار دارد.
این خانه نظیر مسکن فقیرترین افراد نجف است. در سه اتاق این خانه، حد اکثر دوازده تن از نزدیکان وى حضور داشتند.
در این مسکن محقر، از قدرت روساى شورش و یا روساى جبهه مخالف که در تبعید به سر می برند، هیچ نشان و علامتى دیده نمی شود.
اگر آیت الله خمینى قدرت آن را دارد که ایران را به حرکت درآورد و قیام برانگیزد، این قدرت مسلماً ناشى از تسلط و اقتدار وى بر افکار مردم ایران است؛ اقتدارى که پس از تبعید وى از ایران به جاى آنکه کم شود، ده برابر شده است.
آیت الله که مردى متین و کم سخن است تا به حال هیچ گاه خطاب به مطبوعات بین المللى مطلبى بیان نکرده است و بنابراین، مصاحبه حاضر با لوموند نخستین مصاحبه ایشان است.
[توضیح عکس: ایام تبعید در نجف]
انتهای پیام
