بر سرگذشت ما خواهند گریست

اسماعیل شعبانی، دبیر بازنشسته دبیرستان در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

گاهی یه حس غریبی توی دل انسان می‌افتد، حسی ناشناخته که آدمی می‌ماند به کی بگوید عقده خود را چگونه و سر چی خالی کند؟! غصه‌هایی سخت و جانسوز که تحملش سخت و طاقت فرساست. نمی دانم کِی، اما به یقین روزی قصه‌های این غصه‌های جانسوز را خواهند نوشت و فرزندان ما وقتی سرنوشت ما را می‌خوانند هم ما را مقصر خواهند دانست و هم بر سرگذشت ما خواهند گریست.

سرگذشت ملتی که گرفتار دیوی به نام کرونا هستند و هرچه کادر درمان تلاش می‌کنند تا مردم را نجات دهند اما دستشان به جایی بند نیست.

روزی فرزندان ما خواهند خواند؛ در حالیکه وزارت خارجه برای احیای برجام و تحقق حق ملت تلاش می‌کند گروهی علیه نماینده دیپلماسی سریال درست می‌کنند و نمایندگانی اقلیت که خود را انقلابی می‌نامند تمام همّ و غم خود را به این متمرکز میکنند که از سازندگان چنین سریالی تمجید نمایند.

فرزندان ما خواهند پرسید که کی خائن بود و کی خادم؟! سرنوشت این ملت یه تراژدی خواهد بود که کتاب‌ها درباره‌اش خواهند نوشت و خوانندگان زیادی خواهد داشت. فرزندان ما وقتی بخوانند که یک ورزشکار ایرانی با پرچم یک کشور دیگر، یک ورزشکار ایرانی و هموطنش را ضربه فنی کرده، چقدر غصه خواهند خورد.

بنده قصد سرزنش ورزشکار غالب را ندارم بلکه دردم از آن جهت است که چرا باید چنین پیش می آمد؟!
ای‌کاش یه روز ازین خواب بیدار شویم که همه اینها کابوس بوده و واقعیت نداشته، اما واقعیت را نمی توان با ای‌کاش‌ها پوشاند.

انتهای پیام