متاورس: فرصتی ویژه برای آموزش که نباید قربانی شود

ترجمه، سودابه هروی‌فرد، انصاف نیوز: لئون هادی، بنیانگذار آموزش راهنما است. او یک معلم، برنده جایزه و همکار در بی بی سی نیوز و ایندیپندنت است. لئون هادی در یادداشتی در نیوزویک به جایگاه متاورس در آموزش پرداخته است که متن کامل آن در پی می‌آید:

متاورس پتانسیل تحول آموزش در کلاس درس را دارد. با این حال، باید مراقب باشیم که چگونه به شرکت‌های فناوری بزرگ اجازه می‌دهیم به کلاس‌های درس وارد شوند. ارتقاء تکنولوژی آموزشی نسل بعدی نباید به قیمت تبدیل شدن فرزندان ما به منبع جدیدی برای استخراج داده تمام شود.

برای ورود  امثال Meta، Google Tencent در ساختار سیستم آموزشی، به این اطمینان نیاز داریم که طبق معمول جنبه ی کسب و کار و درآمدزایی نداشته باشد. قبل از اینکه فرزندانمان را در معرض متاورس بگذاریم، باید کاملاً روشن باشد که چه کسی و چگونه از آن استفاده می‌کند.

در 10 سال آینده، بزرگترین پیشرفت در آموزش، معرفی متاورس به سیستم آموزشی خواهد بود. کلاس‌های درس مجازی نرم افزار Zoom، به لطف همه گیری کرونا به یک امر عادی تبدیل شده است. اما تصور کنید به جای معلم یک سلبریتی مورد علاقه دانش‌آموزان از طریق متاورس به اتاق آنها بیاید!

مورخان در حال حاضر روی پروژه‌ی بازسازی اماکن تاریخی مانند کلیسای جامع اندرو و کاخ ناپدید شده‌ی وست مینستر که در سال 1834 به آتش کشیده شد، کار می‌کنند. با این اوصاف می‌توان انتظار داشت به کمک متاورس کلاس درس تاریخ دانش آموزان در شهر تاریخی رم برگزار شود. یا به طور مثال از طریق متاورس این امکان فراهم است که دانش آموزان در خط مقدم جنگ داخلی آمریکا حضور داشته باشند. البته باید پیامدهای ناشی از این روش آموزشی جدید را به دقت بررسی کرد.

 با این حال، با وجود همه فرصت‌هایی که متاورس برای غنی‌سازی آموزشی فراهم می‌کند، تهدید بزرگی برای ایمنی کودکان محسوب می‌شود.

در سال 2016، شرکت مشاوره سیاسی بریتانیایی کمبریج آنالیتیکا داده‌های میلیون‌ها کاربر فیسبوک را بدون رضایت آنها جمع‌آوری کرد. این شرکت با دعوت از کاربران به بازی‌های رایگان در فیس بوک یا دیگر اپلیکیشن ها،آنها را هدف قرار می‌داد. این بازی‌ها از کاربران می‌خواستند که وارد سیستم شوند و رضایت خود را برای اشتراک‌گذاری نه تنها داده‌های خود، بلکه اطلاعات دوستان خود اعلام کنند. پس از جمع آوری داده ها، شرکت کمبریج آنالیتیکا اقدام به ساخت پروفایل‌های روانشناسی از کاربران می‌کرد و متناسب با آن تبلیغات سیاسی برای ترغیب کاربران به پیوستن به کارزارهای انتخاباتی له یا علیه ترامپ برای آنها ارسال می‌شد. فیس بوک در دفاعی مفصل از خود ادعای بیگناهی کرد. پس از این رسوایی، بسیاری به این باور رسیدند که مدل کسب و کار فیس بوک متکی بر فروش داده‌های شخصی است و در صورت اعمال مقررات بیش از حد مجبور به دریافت حق عضویت از کاربران می‌شود.

همانطور که می‌دانیم، نسل Z، با توجه به صرف زمان بیشتر در اینترنت در مقایسه با همتایان خود در نسل‌های گذشته، بسیار بیشتر از آنها، اطلاعات خود را به صورت آنلاین به اشتراک می‌گذارد. آنها با وجود اینکه اولین نسلی هستند که امکان ردیابی کلیه‌ی اطلاعات شخصی شان به صورت دیجیتال فراهم است، نسبت به نحوه اشتراک گذاری داده‌های خود ملاحظه و دقت بسیار کمتری دارند. محدودیت سنی فیسبوک 13 سال است، اما عملکرد سیستم برای ممانعت از دسترسی کودکان کمتر از این رده‌ی سنی، بسیار ضعیف است.

Web 3.0 و فناوری‌های بلاک چین وعده می‌دهند که با تمرکززدایی از اینترنت، این امکان را برای کاربران فراهم می‌کند که تنها از محتوای خود و بدون نیاز به شخص ثالث درآمدزایی کنند. به این ترتیب قابلیت‌های ویژه ای برای مالک  Web 3.0 فراهم می‌شود. طبیعی است که ما در یک جامعه سرمایه داری زندگی می‌کنیم واینترنت بزرگترین و سودآورترین بازاری است که تاکنون وجود داشته است.

بنابراین، باید احتیاط کنیم. مدل کسب و کار «رایگان» Web 2.0 به مدارس این امکان را می‌دهد که با کل دانش بشری به صورت آنلاین تعامل داشته باشند. با این حال، نباید از خطر جمع آوری داده‌ها و تبلیغات مخرب برای دانش آموزان غافل شد.

باید به یاد داشته باشیم که در متاورس، نه تنها امکان استخراج اطلاعات مربوط به زمان نمایش و کلیک‌ها وجود خواهد داشت، بلکه حرکات چشم، حرکات بدن و حتی علائم حیاتی مانند ضربان قلب نیز قابل ردیابی است . بنابراین امکان تهیه‌ی پروفایل‌های دیجیتال بسیار دقیق تری از افراد وجود دارد. من صمیمانه امیدوارم که آموزش و پرورش طعمه مدل سرمایه داری نظارتی نشود.

باید حد تعادل را رعایت کنیم و از تجربه آموزشی دو دهه گذشته به عنوان یک منبع قابل دسترس و اصیل تا حد امکان استفاده کنیم. همچنین باید از حریم خصوصی و اطلاعات شخصی افراد کاملا محافظت شود. باید به محدودیت‌های سن قانونی و صلاحیت تصمیم گیری برای در اختیار گذاشتن اطلاعات شخصی توجه کنیم. همچنین آگاه سازی همه‌ی افراد به ویژه کودکان از عواقب فراهم کردن دسترسی به داده‌های آنلاین ضروری است.

بدون شک متاورس پتانسیل قابل ملاحظه ای برای استفاده در کلاس درس دارد و ما باید نهایت بهره را  از این فناوری‌ها به نفع فرزندانمان ببریم. اما نباید اجازه دهیم به بهانه‌ی بهره وری از این امکانات، از داده‌های شخصی سوء استفاده شود و  کودکان و نوجوانان معصومانه قربانی مدل‌های کسب و کار شوند.

انتهای پیام