جبهه، وزارت، مجلس و شاید پاستور

روزنامه ی آرمان – مطهره شفیعی / دی ماه نود و یک: سر وزیر بهداشت دولت اصلاحات این روزها شلوغ‌تر از همیشه است البته تنها کرسی نمایندگی نیست که او را به میان مردم فرا می‌خواند بلکه دغدغه این روزهای دکتر پزشکیان، درد مردمی است که به گفته خودش بیکاری و نداشتن شغل بیش از همه آزارشان می‌دهد؛ دردی که او آنها را ناشی از سیاست‌های جاری می‌داند. وزیر بهداشت دولت اصلاحات در زمان وزارتش هم این دغدغه‌ها را داشت چه آنکه سرزده به بیمارستان‌ها می‌رفت و بدون معرفی خود به پرسنلی که در باورشان نمی‌گنجید آقای وزیر به آنها سر بزند، به مداوای بیماران می‌پرداخت؛ هنوز هم خودش حاضر نیست این حضورها را تعریف کند، بلکه افرادی که همراه او به بازدید می‌رفتند، خاطره‌هایی از با مردم بودن پزشکیان نقل می‌کنند.

خواست جوانان برای کاندیداتوری پزشکیان در انتخابات

موضوع اصلی گزارش توجه به دیدارهای اخیر اوست، دیدارهایی که او را باز به میان مردم و البته این بار در مقیاس بزرگ‌تری از نمایندگی مجلس می‌خوانند. به نزد او می‌آیند و می‌ِخواهند که پزشکیان بار دیگر در انتخاباتی حضور یابد که شاید او را بر بالاترین کرسی مدیریت کشور بنشاند. چند روز پیش بود که جمعی از جوانان به دیدار پزشکیان رفتند و خواسته خود را با او در میان گذاشتند. به او دوران جنگ تحمیلی را یادآور شدند که به عنوان مسئول اعزام اکيپ‌های پزشکی به مناطق عملياتی فعاليت داشت و در بسياری از عمليات‌های رزمندگان اسلام، به عنوان رزمنده و پزشک حضور فعال داشت و در پشت جبهه نيز به مداوای مجروحان می‌پرداخت. و حالا از او خواستند تا به میدان وارد شود و البته این را هم گفتند که ممکن است از تیر هجمه‌های رقبایی که حسرت مدیریت پزشکیان را در اردوگاه خودشان دارند، در امان نماند. به او گفتند که حضورش در انتخابات لازم است و اگر هم هنوز به این موضوع فکر نکرده است که بیاید، باید به خاطر آینده ایران به این حضور فکر کند. آنان به او گفتند که به‌خوبی می‌دانند درد جامعه را می‌شناسد و می‌داند چگونه می‌توان امید را به جامعه تزریق کرد. از او خواستند تا دیر نشده است، بهترین تصمیم را بگیرد. پزشکیان با دقت و حوصله به نظرات حاضران گوش داد و با لبخندی به آنها گفت که «فکر می‌کنم اما هنوز تصمیمی نگرفته‌ام».

مردی که اصلاح‌طلب اصولگراست

وزیر بهداشت دولت اصلاحات اگر چه عضوی از این دولت بود اما می‌گوید که تقسیم‌بندی رایج میان اصولگرایان و اصلاح طلبان را قبول ندارد و برایش سخت است که بپذیرد انسانی در قید حیات باشد اما به اصلاحات اعتقاد نداشته باشد. پزشکیان باز هم می‌گوید که همه اصولگرا هستیم چون هر کدام از ما برای خودمان اصولی داریم که باید به آن پایبند بمانیم. او در نهایت می‌گوید که باید بطور همزمان اصلاح طلب و اصولگرا بود. به روندهای جاری در داخل و نگاهی که به دنیا وجود دارد نقدهای جدی دارد و تاکید او بر ضرورت «با دوستان مروت، با دشمنان مداراست»؛ به عبارتی گفت‌وگو و وحدت در داخل و تعامل سازنده با دنیا را راهکار خیلی از مسائل جاری می‌داند. باز هم نام او با اصلاحات گره خورده است اما برای او سرنوشت کشور بسیار با اهمیت‌تر است؛ این اهمیت در آنجا خود را نشان داد که به انتقاد از برخی رفتارهای اصلاح طلبان می‌پردازد و در کنار آن البته به صورت ویژه اصولگرایان را مورد نقد می‌داند که اکنون زمام همه امور اجرایی کشور را بر عهده دارند که از جمله آن، مجلس و دولت است.

لزوم همراهی با نیروهای کارآمد

پزشکیان معتقد است برای حل مشکلات کشور باید با نیروهای قوی با هر گرایشی همراه شد مثلا علی مطهری و احمد توکلی که به نام اصولگرا شناخته شده‌اند به تفکرات عبور دادن کشور از مشکلات با پزشکیان همراه هستند که نمونه آن نگارش نامه‌ای درباره سعید مرتضوی در هفته گذشته بود. او به ایجاد وحدت و هماهنگی در داخل معتقد است: باید از همه نیروها استفاده کرد.

اصول اصلاحات
از منظر پزشکیان

پزشکیان اصلاحات را در قالب 4 شاخص تعریف می‌کند: اصلاحات یعنی «عادلانه»عمل کردن، «هزینه اثربخش» عمل کردن، «کارآمد» بودن و «کیفیت بهتر» ارائه دادن. او تاکید دارد اگر به این اصول اعتقادی نباشد ادعای اصلاح طلبی ارزشی ندارد. وزیر دولت اصلاحات، با قهر مخالف است و می‌گوید: قهر کردن یعنی اینکه بگویی من در صحنه نمی‌آیم، شرکت نمی‌کنم و رای نمی‌دهم. شما خیال می‌کنید اگر سوار قطار نشوید، قطار می‌ایستد که سوار شوید؟ آن می‌رود و تو زمین می‌مانی. بالاخره باید در یک مسیر حرکت کنیم، در این مسیر اصلاحات کنیم و اصول داشته باشیم. پزشکیان تاکید دارد که هر چه به سلایق اجازه حضور دهیم، مشارکت مردم بیشتر خواهد شد.

در نهایت …

به نظر می‌رسد از این پس افراد و گروه‌های بیشتری برای دعوت از پزشکیان به نزد او بیایند و شاید با ورود یک چهره میانه‌رو، مخالف تندروی و مدافع استفاده از همه ظرفیت‌ها، فضای انتخابات به ویژه در سمت اصلاح طلبان پرتحرک و پربحث شود.

مسعود پزشکیان کیست؟

مسعود پزشکيان، متولد 1333 در شهر مهاباد، دوران مدرسه و هنرستان را در شهرهای مهاباد و ارومیه گذراند و سپس در رشته پزشکی شهر تبريز قبول شد. پس از انقلاب مسعود پزشکيان با تاسيس انجمن اسلامی دانشجويان دانشکده پزشکی تبریز و ادامه کلاس‌های قرآن و نهج البلاغه و جلسات بحث و مناظره، باعث تقويت نيروهای مذهبی و وحدت آنها در مقابل گروه‌های ضد انقلاب و تفکرات الحادی و التقاطی آنان شد. در سال 1373، از طرف دکتر عليرضا مرندی، وزير وقت بهداشت و درمان دولت آيت الله‌هاشمی رفسنجانی، به رياستِ دانشگاه علوم پزشکی تبريز منصوب شد و تا سال 1379 در آن دانشگاه ماند. دکتر فرهادی وزير بهداشت و درمان در دوره اول رياست جمهوری سيد محمد خاتمی، در اواخر دوران وزارت خود از دکتر پزشکيان دعوت کرد که به عنوان معاون سلامت به تهران برود. به اين ترتيب دکتر پزشکيان عازم تهران شد و شش ماه معاونت سلامت وزارت بهداشت را بر عهده داشت. نهايتا در دور دوم رياست جمهوري آقاي خاتمي، توسط رياست جمهور جهت تصدي مقام وزارت بهداشت به مجلس معرفي شد و رای اعتماد گرفت. دکتر پزشکيان از معدود وزيرانی است که پس از دوران وزارت، تهران را ترک کرده و به استان و شهر خود تبریز مراجعه می‌کند و در مجالس هشتم و نهم با رای بالایی به عنوان نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر به بهارستان راه یافت.