پشت پرده انتشار محرمانه های مذاکرات توسط تندروها

شرح ماجرا

دوشنبه شب حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که هم‌مسلک کریمی قدوسی نیز هست، در توضیح سخنان مطرح شده در نشست کمیسیون با مقامات وزارت خارجه به بیان کلیات بسنده کرد و گفت که جلسه محرمانه بوده است.

پس از گذشت دو روز نماینده مردم مشهد چند جمله از این نشست را در برگه‌های چاپ شده به خبرنگاران معدودی از رسانه‌های اصولگرا و مخالف دولت داد. این جملات بریده بریده هستند و تماما حکایت از آن دارند که ظریف از انجام مذاکرات هسته ای پشیمان شده است. “این اشتباه بزرگی بوده که من کردم/  مسئولیت آن را می‌پذیرم/  به حرف جان کری وزیر امور خارجه آمریکا اعتماد کردم” از جمله عباراتی است که کریمی قدوسی مدعی است در جلسه‌ای که او حضور نداشته، بیان شده است.

استراتژی سکوت

این اقدام این نماینده منتسب به جبهه پایداری در حالی صورت گرفت که حتی هم‌مسلکان او استراتژی سکوت را پی گرفته‌اند. نقوی حسینی باوجود اصرار خبرنگاران پارلمانی برای موضع‌گیری درباره مطالب منتشر شده از سوی کریمی قدوسی خودداری کرده و می گوید پیش از این به عنوان سخنگوی کمیسیون گزارش جلسه را منعکس کرده و اظهار نظر در این خصوص غیراخلاقی است.

مجتبی ذوالنور نیز در پاسخ به سوال خبرنگار ایلنا مبنی بر اینکه آیا اظهارات کریمی قدوسی در مورد سخنان وزیر امور خارجه در کمیسیون امنیت ملی صحت دارد، اظهار کرد: در این مورد نفیا و یا اثباتا پاسخی نمی‌دهم.

کریمی قدوسی سخنانی را شنیده که حاضران نشنیده‌اند

کریمی قدوسی حتی آنجا که دربرابر علامت تعجبی درخصوص غیبتش در جلسه کمیسیون و اطلاع داشتن درباره محتوای مذاکرات روبرو شده است، اینگونه توجیه کرده که «فایل صوتی نشست را شنیده است.» جالب تر اما آن است که این نماینده دلواپس در فایل صوتی سخنانی را شنیده که اعضای حاضر در جلسه آنها را نشنیده‌اند. این سخن را علیرضا رحیمی، عضو کمیسیون امنیت ملی به خبرنگاران پارلمانی گفته است. او انتشار اظهارات منتسب به وزارت امور خارجه در جلسه کمیسیون امنیت را غیرمسئولانه، غیراخلاقی و کذب محض عنوان کرد.

این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی با اشاره به انتشار اظهارات منتسب به وزیر امور خارجه از سوی یکی از اعضای کمیسیون امنیت گفت: اولاً کمیسیون سخنگو دارد و ایشان گزارش جلسات را مطرح می‌کند. کما اینکه گزارش این جلسه را نیز سخنگو به رسانه‌ها داده و خلاصه آن از طریق سیما به اطلاع مردم رسیده است و اینکه یکی از اعضای کمیسیون که در جلسه حضور نداشته بخواهد نقل قول غیرمسئولانه‌ای از جلسه داشته باشد غیراخلاقی و خلاف پروتکل کمیسیون است زیرا وقتی کمیسیون سخنگو و رئیس دارد جایی برای اظهار نظر اعضا باقی نخواهد ماند. نماینده مردم تهران در مجلس تصریح کرد: آنچه به نقل از آقای دکتر ظریف مطرح شده کذب محض است و مطلقاً در کمیسیون مطرح نشده است.

سخنگوی وزارت امور خارجه نیز بر صحیح نبودن این اظهارات تاکید دارد. بهرام قاسمی می گوید:«نقل قول ایشان از سخنان وزیر امور خارجه کاملا نادرست، مخدوش و گزینشی است و به منظور بهر ه برداری های خاص تحریر و تنظیم شده است.»

قاسمی تاکید کرده است: «نقل قول های منتشره وارونه جلوه دادن واقعیات و اظهارات وزیر امور خارجه بوده و این ناراستی در بیان و نقل قول با راستی سخنان وزیر امور خارجه در تضاد کامل قرار دارد.»

ماجرا مسبوق به سابقه است

اما روایت کردن «محرمانه» ها به درست یا غلط دربین نمایندگان دلواپس مسبوق به سابقه است، چه در مجلس نهم که از قضا کم تعداد هم نبود، چه در مجلس دهم که اهدافشان را به سختی پیش می‌برند. بهترین دستاویز برای آنها نیز سخن گفتن درباره برجام و مذاکرات است.

در اوایل دولت یازدهم، یعنی در مهر ماه سال 92، جواد ظریف به کمیسیون امنیت ملی رفته بود. او در ابتدای آن جلسه هم قید کرده بود که سخنانش محرمانه است اما سخنگوی کمیسیون یعنی حسین نقوی حسینی چندن به این قید توجه نکرده و سخنان ظریف به بیرون درز کرده بود. در آن زمان وزیر امور خارجه در فیس بوک فعال بود. او در نوشته ای درباره ناراحتیاش از درزکردن مذاکرات محرمانهاش با نمایندگان مجلس نوشت. ناراحتی ظریف آنقدر جدی شد که کمردردش عود کرده و او راهی بیمارستان شد. این ماجرا سبب شد که علی لاریجانی در نشستی به نمایندگان تذکر بدهد که مناسبات و شأن نمایندگی را حفظ کنند. اما جواد ظریف تا مدتی به علت دلخوری به مجلس نمی رفت و به نمایندگان گفته بود که تنها توقع اظهارنظر رسمی در جلسات علنی از او داشته باشند. ظریف در فیس بوکش نوشت: «روز تلخی بود ولی برای من بسیار آموزنده. یاد گرفتم که هرچه می خواهم بگویم علنی و عمومی بگویم و گرنه بازار سوءاستفاده بسیار داغ است.»او تاکید کرده بود که نقل‌هایی که از او شده با آنچه که گفته بوده مطابقت نداشته است.

کریمی قدوسی نیز در همین مجلس دهم، وقتی وزیر امور خارجه برای پاسخ به سوالش به جلسه علنی مجلس آمده بود، از سخنان محرمانه سرمدی و امیرعبداللهیان سخن گفت. سخنانی که ظریف را سخت برآشفت و باعث شد صدایش را بالا ببرد. نماینده مردم مشهد سوالی درباره تغییر امیرعبداللهیان داشت و در توضیح سوالش گفت: «آقای سرمدی معاون آقای ظریف به آقای امیرعبداللهیان می‌گوید ما می‌خواهیم یک شو اجرا کنیم،‌ تا به این وسیله به منطقه پیغام بدهیم که سیاست‌های ما در منطقه مورد بازنگری واقع می شود. این حرف مستند است.» و پاسخ شنید: «چه کسی از صحبت خصوصی سرمدی و امیرعبداللهیان به شما گزارش داده است؟ چگونه به خودتان جرات می‌دهید در صحن مجلس خلاف بگویید؟ من برای حفظ احترام همکارانم سکوت می‌کنم و اجازه نمی‌دهم هیچ کدام از همکارانم مورد سوال قرار بگیرند. هیچ کسی حق ندارد در مورد یک کارگزار سیاست خارجی جمهوری اسلامی به ما توصیه بکند، به شما هم اجازه نمی‌دهیم چنین تهمتی را به سیاست خارجی ایران بزنید.»

اظهار پشیمانی، فصل مشترک محرمانه‌ها

دلواپسان که با برگزاری همایش «ما دلواپسیم» به طور علنی مخالفت خود را با روند مذاکرات هسته‌ای مطرح کرده بودند، بازوهایی در مجلس داشته و دارند. آنها در مجلس قبل از هر اقدامی در این زمینه دریغ نکردند و از موفقیت‌های هسته ای دولت به وضوح عصبانی بودند. تا حدی که روح الله حسینیان به علی اکبر صالحی گفت که اگر کاره‌ای بود او را در رآکتور اراک دفن می‌کرد. آنها برای رسیدن به اهدافشان از بیان محرمانه‌ها ابایی نداشتند کما اینکه چند بار این کار را کرده‌اند و به صورت گزینشی سخنانی را از یک جلسه مبسوط به رسانه‌ها داده‌اند تا واقعیت را دیگرگونه نشان دهند. حتی گاهی از موضوعاتی ابراز اطلاع کرده‌اند که اساسا نسبتی با حقیقت ندارد، مثل زمانی که کوچک زاده در حاشیه یک جلسه علنی به نقل از رهبری،‌ ظریف را «خائن» توصیف کرد و انتشار فیلم سخنان او در رسانه‌ها جنجال زیادی به پا کرد.

برگ برنده دولت یازدهم، توافق هسته‌ای است و مخالفان دولت تاکنون از هیچ اقدامی در تخریب آن فروگذار نکرده‌اند و به هر نحوی شده می‌خواهند آن را شکستی بزرگ جلوه دهند. شادی در لحن سخن آنها پس از تصویب داماتو در کنگره آمریکا مشهود بود. در روزی که روحانی در مجلس تصویب داماتو را نقض برجام توصیف کرد، هر منتقدی که میکروفونش باز می‌شد به نحوی خدا را شکر می‌کرد که بالاخره خود رئیس‌جمهور هم اعتراف کرد برجام توفیقی نداشته است. اینکه سخن از جانب دولتی‌ها باشد برایشان شیرین‌تر است و شاید برای همین در هر دو باری که سخنان محرمانه نشست کمیسیون امنیت ملی را منتشر کرده‌اند به نوعی به نقل از ظریف ابراز پشیمانی کرده‌اند. در آن زمان از قول ظریف گفتند: «مکالمه روحانی با اوباما و دیدار طولانی من با جان کری نابجا بود» و این بار هم از قول او ابراز پشیمانی می‌کنند.

آنها وقتی دولت به دستاوردی در حوزه سیاست خارجی می‌رسد با چنین شایعاتی فضای داخلی را آشفته و سرخط خبرها را عوض می‌کنند. حالا که ظریف به مسکو  رفته و نشست سه جانبه با روسیه و ترکیه داشته است. حالا که حلب آزاد شده و حالا که ظریف برای توسعه روابط با روحانی به آسیای میانه رفته است، طرح چنین موضوعاتی می‌تواند مقاصد یک جریان خاص را بهتر پیش ببرد، مخصوصا وقتی چند ماهی بیشتر تا انتخابات ریاست‌جمهوری باقی نمانده باشد.

واکنش مجلس چه باشد؟

اولویت دادن منافع سیاسی و حزبی بر منافع ملی برای اولین بار از سوی دلواپسان اتفاق نمی‌افتد. برخی نمونه‌هایش را در سطرهای بالایی می‌توانید ببینید. اما به ندرت واکنش درخوری به آنها نشان داده شده است. فاطمه سعیدی، عضو هیات رئیسه فراکسیون امید در این باره و در گفت و گو با خبرنگار ایلنا پیشنهاد می‌دهد:‌ «هیات نظارت بر رفتار نمایندگان اگر بالاخره بررسی موضوع توییت یک نماینده را به پایان برد، در این موارد نیز ورود کند تا نشان دهد به دنبال انجام وظایف ذاتی خویش است.»

شاید وقتی حسین نقوی حسینی محرمانه‌ها را منتشر کرد، مجلس با او برخوردی می‌کرد، امروز دیگر شاهد تکرار این ماجرا نبودیم.

انتهای پیام