تحصن یک دانشجو در دانشگاه نیشابور
«محسن پیله ور»، دبیر شورای صنفی دانشگاه نیشابور دست به تحصن زده است.
وی به علت بی توجهی به مکاتبه ی این شورا بعد از گذشت نزدیک به یک ماه از آن دست به تحصن زده است.
به گزارش دریافتی انصاف نیوز، محسن پیله ور برای آنچه «بدیهی ترین خواسته های دانشجویان دانشگاه نیشابور» خوانده شده، تحصن کرده است.
یادداشت محسن پیله ور
با آغاز سال تحصيلي به عنوان دبير شورای صنفی دانشگاه نیشابور پيگير مسائل و معضلات دانشجويان بودم.
در همان ابتدا، با برگزاري جلسه با معاونت دانشجويي اسبق سعي در حل مسائل و مشکلات موجود داشتم؛ اما متاسفانه نوع برخورد مسئولين كه در ادامه به قسمتي از آن اشاره ميكنم، مجبورم كرد كه با اتكا به شخصيت حقوقي ام و با تکیه بر سه سال فعالیت صنفی در جهت احقاق حقوق دانشجویان دانشگاه نیشابور به اين رويه اعتراض كنم؛
🔻در اواخر مهر ماه به دليل اوضاع نامناسب خوابگاه هاي خودگردان و مشخص نبودن متوليان نظارت بر آنها، تجمعی در اعتراض به اين مسئله صورت گرفت و با آن كه مسئولين دانشگاه در جلسه روز بعد از تجمع اعتراضی که با حضور رياست دانشگاه برگزار شده بود، قول پيگيري به اين مسئله را دادند؛ اما بعد از گذشت يك ماه هیچ اتفاق خاصي در اين باره نيفتاد. تا آنكه خطاب به معاونت دانشجويي وزارت علوم نامه اي نوشته شد و بعد از مدتي نمايندگاني از وزارت و صندق رفاه در دانشگاه حاضر شدند. علی رغم صحبت هاي متناقض مسئولين در حضور نمايندگان وزارت و كتمان حقيقت، قول هایی برای حل مسأله داده شد. با تغییر معاونت دانشجویی به عزم ایشان برای رفع مشکلات اعتماد کردیم که متاسفانه باز هم با یأس و ناامیدی مواجه شدیم. لازم به ذکر است که در باب مصائب خوابگاه های خودگردان به ارگان هاي دولتي شهر نیشابور نیز بار ها مكاتبه داشتیم. سؤال اینجاست که آیا باید فاجعه گرمسار (سوختگی و گازگرفتگی دختر دانشجو در خوابگاه) تکرار شود تا مسئولین به خود آیند؟ آیا برای جان دانشجویان ارزشی قائل هستند؟
همه این شرایط در حالي است كه رياست دانشگاه علاوه بر داشتن دو ماشين دولتي و راننده ي در اختيار، اقدام به ساخت اقامتگاه شخصي (شخصيت حقوقي) در دانشگاه كرده است و صحبت هاي ضد و نقيضي درباره ي منبع مالي آن توسط ایشان و مسئولين دانشگاه صورت گرفته و می توان گفت هيچ شفافيت مالي در اين باره وجود ندارد. (از وزارت علوم خواستار پیگیری این مسأله و شفافیت جهت تنویر افکار عمومی دانشجویان هستیم.)
🔻در طول ترم جلساتی با معاونت دانشجویی پیرامون مسائل و مشکلات دانشجويان داشتيم كه ضمانت اجرايي مصوبات آن، طبق عرف و فعاليت سال هاي گذشته ي شورای صنفی صورت جلسات مكتوب از موارد به نتيجه رسيده در جلسه بود كه مديريت دانشجويي مسئوليت تدوين آن را بر عهده گرفت؛ اما بعد از تغيير معاونت دانشجويي، این مدیریت در عین ناباوری منکر مصوبات جلسات پیشین شد.
🔻ناملایماتی از این دست، ما را از احياي فضاي تعامل گفتگو برابر نا اميد كرده است و گرنه ما خود نيز به گفتمان و تعامل اعتقاد راسخ داریم؛ نگاه از بالا به پايين مسئولين به دانشجویان و نمایندگانشان و بستن درها به روی ایشان به شدت آزاردهنده است.
🔻شانه خالی کردن دانشگاه از بار مالی تنها به خوابگاه ها اختصاص ندارد به عنوان مثال دیگر صبحانه دانشجویان توزیع نمی شود. در حالي كه نه خوابگاه دولتي و نه انسجام خوابگاهي در دانشگاه وجود دارد. گويا مسئولين انتظار دارند كه دانشجو مسافت صبح هنگام براي سرو صبحانه به دانشگاه بيايد.
🔻به عنوان دبير شوراي صنفي و نماينده دانشجويان تا زمان اعاده حق با اعتقاد و بينش عميق به تحصن خود ادامه ميدهم. ضمنا قبلا براي حل مشكلات از رياست دانشگاه درخواست ملاقات داشتم و بعد از آن مكتوب مطالبات به بهانه ي روز دانشجو خدمت ايشان شرح داده شده و متاسفانه باز هم توجهي نكردند حتي در حال حاضر نيز پذيراي بنده نيستند.
انتهای پیام