آقای پزشکیان! از لاک محافظهکاری بیرون بیایید | رضا رئیسی
رضا رئیسی، روزنامهنگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
چند روز پیش بود که خبری در رسانه ها و شبکههای اجتماعی دست به دست میشد، مبنی بر برخورد تند دکتر مسعود پزشکیان با دبیر شورایعالی فضای مجازی نسبت به طرحی که این شورا در محدودیت فضای مجازی در دست تصویب داشته است.
پیرامون طرح مورد نظر خبری به رسانه ها درز پیدا نکرده و یا کم و کیف این مواجهه آقای رئیس جمهوری مشخص نیست اما انتشار این خبر، دستمایه انتشار این نوشتار شد، بخصوص که بعد از آن نیز خبری آمد، مبنی بر دیدار رئیس قوه مجریه با تشکیلات جبهه اصلاحات که در آن رئیس جمهوری اصلاحات را به درستی حرکتی تدریجی عنوان کرد که باید با صبوری و متانت آن را پی گرفت (نقل به مضمون) این دو خبر در کنار هم معنا و مفهومی دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
یکی از مهمترین وعده های رئیس جمهوری در ایام انتخابات، اینترنت آزاد و همگانی و رفع فیلترینگ بود، که بعد از چند ماه با رفع فیلتر دو اپلیکیشن واتساپ و گوگل پلی رفع و رجوع شد، دیگر خبری از تغییرات ملموس و محسوس در این زمینه را شاهد نبودیم تا اینکه خبر مورد اشاره انتشار یافت.
احتمالا با توجه به تحرکات و تبلیغات پررنگ اخیر، طرح مورد نظر بازگشت فیلترینگ واتساپ بوده است که رئیس جمهوری برآشفته و کاسه و کوزه این دبیر محترم را جمع و جور کرده است.
اما نقل مهم آن است که اساسا چرا با توجه به آن وعده و شعارها کار باید به جایی برسد که پزشکیان با پرخاش و تندی جلوی تندروی دبیر و اعضای این شورا را بگیرد؟
مطابق معمول عده ای با درج این خبر، خواستند که آقای پزشکیان را مقتدر و کارآمد و به فکر مردم جلوهگر سازند اما ناخودآگاه نتیجه حاصله در اذهان عمومی چیز دیگری است که اتفاقا بخش عمده ای از آن متوجه شخصیت رئیس جمهوری و برآمده از یک راهبرد اشتباه و ناکارآمد توسط وی در طول یک سال گذشته است.
آقا مسعود شخصیت اهل مجادلهای ندارد و ترجیح می دهد که با گذشت از خود، مسائل و معضلات و اختلافات را با ریش سفیدی و تفاهم گرایی و توافق مداری حل و فصل کند و عطف به همین رویکرد شعار اصلی دولت خود را وفاق ملی عنوان کرد.
در برهه تشکیل دولت و در انتصابات نیز به شکل بی سابقهای در راستای عمل به شعار خود، منتقدان و مخالفان از طیف سیاسی مقابل را در دولت ابقا یا جذب کرد تا آنجایی که وفاق که قرار بود با سرمایه اجتماعی دولت انجام پذیرد، تبدیل به تسهیل حضور مخالفان در دولت شد و بعدتر هم چندین و چند بار از او شنیده ایم که اهل دعوا نیست و می خواهد امور مملکت را با وفاق و همگرایی به پیش ببرد.
وفاقی که در حمایت اضلاع ساختاری از دولت متبلور شد و در این حوزه جواب داد اما در میدان عمل شخص رئیس جمهوری را از پیش برد شعارها و وعده های داده شده به رای دهندگان و حامیان سیاسی و اجتماعی خود دور کرد.
وفاق امر خوب و مبارکی است اما هدف و راهبرد نیست، بلکه رسیدن به هدف از مسیر و طریق وفاق گرایی است که مهم و راهگشاست، اگر قرار باشد در مسیر وفاق از اصول و ارکان و مانیفست گفتمانی خود، عدول شود و رسیدن به وفاق اولویت اصلی باشد که نقض غرضی آشکار رخ خواهد داد و به قول عامیانه در نهایت از آنجا مانده و از اینجا رانده خواهد شد.
به عنوان مثال در همین ماجرای فیلترینگ نه تنها دولت موفق به اقدام ملموس و مورد رضایت عمومی نشد که اکنون با خلل و سستی که از خود نشان داده، طیف محدودیت خواه را به طمع بازگشت همان قدم کوچک رهنمون کرده است.
این البته فقط در این حوزه نیست، گویا اصرار و پافشاری پزشکیان بر حرکت در مسیر وفاق او را در مسیری قرار داده که گویی توجیه نیست، دایره اختیارات و امکانات رئیس قوه مجریه چیست و تا کجاست! در همین ماجرای شورای عالی فضای مجازی و دیگر شوراها، رئیس جمهوری می تواند به تنهایی دست به اقدامات بسیار فراتر از آنچه که تاکنون رخ داده، بزند و در راستای جلب رضایتمندی عمومی و استیفای حقوق شهروندی گام های بزرگی بردارد که تاکنون ابتر مانده و ناکام است.
بهخصوص در فضای فعلی جامعه که اکثریت قریب به اتفاق تحلیلگران و حتی شخصیت های سیاسی سنتی اصولگرا از لزوم تغییرات جدی و محسوس سخن می گویند و همگان خواستار حفظ و تداوم اتحاد و انسجام ملی بروز یافته در برهه جنگ تحمیلی هستند.
حال سوال این است که چرا پزشکیان برای جلب رضایت یک اقلیت پرمدعا و همیشه ناراضی و از سر، سرشاخ نشدن با آنان اینگونه دست به عصا حرکت می کند و فرصتسوزانه برخورد میکند!
اگر هم در فضای پیشا جنگ در راستای وفاق با این جماعت که هیچگاه هم رضایت نداده و نخواهند داد و دلشان با دولت صاف نخواهد شد، در مسیر وفاق گرایی دچار افراط شدند، اکنون که جو عمومی و ساختار حاکمیتی بر لزوم تغییرات و بازگشایی حوزه های مختلف یکدل و یکزبان و همراه است.
انتهای پیام
