تغییر رفتار اصلاح‌طلبان و اصولگرایان
عضو دفتر سیاسی حزب اتحاد ملت، گفت: اصلاح‌طلبان مدام در حال یادگیری هستند و با کسب تجاربشان پیش می‌روند آنها طی سالهای گذشته در روش سیاسی خود بازنگری کرده‌اند.
حسین نورانی نژاد در گفت و گو با ایسنا، در تحلیل تغییر رفتار سیاسی دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا طی سالهای گذشته، اظهار کرد: به یک دلیل مشخص جریان اصلاح طلب مرتب در حال پایش خودش است؛ آن دلیل هم این است که از امکان حضور درقدرت کمتر از جریان اصولگرا برخوردار است. تنها شانس این جریان برای بودن در قدرت حضور در انتخابات است. در نتیجه مجبور است خودش را در آیینه‌ی جامعه مورد بازنگری دائمی قرار دهد .
وی با اشاره به تجربه‌های مختلف اصلاح‌طلبان در سیاست‌ورزی گفت: این جریان چندین بار وزن کشی درونی داشته؛ مثل سال 84 ، یک بخشی از جریان اصلاح طلب در آن دوره و یا در انتخابات مجلس هفتم طرح عدم حضور در انتخابات را امتحان کردند، اما به مرور زمان با بازنگری هایی که کل طیف اصلاحات در تاکتیک‌های خود داشتند به این نتیجه رسیدند که کارشان اشتباه بوده و سعی کردند رویکرد اجماع را در نظر بگیرند و هر آورده‌ای که بعد از آن داشتند حاصل این رویکرد بوده است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب خاطر نشان کرد: اما جریان اصولگرا به نوعی از یک اطمینان خاطر بیشتری نسبت به اصلاح طلبان برای حضور در قدرت برخوردار است. به همین دلیل کمتر خودش را مورد نقد وبازنگری قرار داده است.
نورانی‌نژاد با بیان این که از سال ۸۴ و شکست علی لاریجانی به عنوان کاندیدای راست سنتی و پیروزی احمدی‌نژاد که گفتمان تندتری را دنبال می‌کرد، گروه‌های رادیکال‌تر اصولگرا دست بالا را در جریان اصولگرا پیدا کردند، ادامه داد: جریان‌های سنتی مثل موتلفه یا جامعه‌ی روحانیت مبارز نیز در نتیجه به لحاظ گفتمانی به طرفی حرکت کردند که در ادامه راه اقبال کمتری در جامعه داشته است.
وی افزود: اما جریان اصلاح طلب حرکت عکس را پیش گرفت و در این جریان نیروهای رادیکال که سخنان ساختارشکنانه مطرح می‌کردند، همچون اکبر گنجی و علی افشاری و طرفدلرانشان، کم کم به حاشیه کشیده شده و از این جریان عملا خارج شدند.
وی همچنین خاطرنشان کرد: نیروهای میانه رو اصولگرایان مجبور شدند از نیروهای تندرو تبعیت کنند و یا به حاشیه رانده شوند. زمانی این همراهی را از طرف موتلفه می‌دیدیم، اما اخیرا در انتخابات سال 96 متوجه شدیم این نیرو تلاش می‌کند تا خود را جدا از این جریان معرفی و تجدید هویت کند.
نورانی نژاد همچنین اظهار کرد: دلیل اصلی که یک جریان بازنگری در خود داشته و جریان دیگر نه، این است که نیاز هر دو جریان نسبت به کسب آراء یک جامعه تفاوت دارد. جریان اصلاح طلب نیاز بیشتری به رای مردم دارد و بدون آن نمی‌تواند به پیش برود. البته فلسفه و گفتمان سیاسی جریان اصلاح طلب هم که یک جریان دموکراسی خواه است و وابستگی بیشتری به آرای مردم دارد در این رفتار تاثیر دارد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ارتباط با آینده دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا در سپهر سیاست ایران گفت: جریان اصولگرا برای حضور در قدرت نیاز قطعی به حضور در انتخابات‌ها ندارد. در واقع می‌توان گفت که حضورش در قدرت بدون پیروزی در انتخابات هم رقم می‌خورد، اما فراموش نشود که جبر زمان، قدرت افکار عمومی، گسترش شبکه‌های اجتماعی، مقداری از تغییرات را به آنها تحمیل خواهد کرد.
وی ادامه داد: جریان اصلاح طلب اما همچنان در امتداد مسیر گذشته خودش حرکت خواهد کرد. این جریان به روش “یادگیری حین عمل” خود را اصلاح می‌کند. اصلاح‌طلبان به طور مداوم در حال یادگیری هستند و با کسب تجاربشان پیش می‌روند. مثلا در بستن لیست‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان، در گذشته برای عموم مشخص نمی‌شد که لیست را چه کسی می‌بندد و چگونه مردم به آنها رای می‌دهند؛ اما در دوره اخیر مسئول بستن لیست مشخص شد، هرچند نقایصی داشت و مورد نقد درونی قرار گرفت. احتمالا گام بعدی برای این جریان این است که ساز و کارش را برای ساماندهی شرایط انتخاباتی و بستن لیست‌ها اصلاح کند .
نورانی نژاد گفت: بعد از سال 92 اصلاح طلبان نرمالیزاسیون را به جای دموکراسی‌خواهی در گفتمانشان طرح کردند؛ احساس کردند که شرایط به گونه‌ای است که باید در قدرت وجود داشته باشند و بر بهبودخواهی که نوعی تمرکز بیشتر بر شیوه‌های تکنوکراتیک حکومت برای بهبود زندگی و معیشت مردم در حد اقتضائات موجود است در کنار اعتمادسازی با ارکان حکومت فعلا تکیه کنند.
وی در پایان گفت: اصلاح طلبان در آینده طبعا به سمت یک جبهه واحد منسجم و سازمان یافته‌تر حرکت خواهند کرد؛ جبهه‌ای که اکثریت نیروهای اصلاح‌طلب را متناسب با وزن واقعی‌شان شامل شود، رهبریتش با آقای خاتمی خواهد بود اما این که ساز و کارش چگونه خواهد بود باید ببینیم که چه خواهد شد.
انتهای پیام
