گلایه شما را نمی‌پذیریم آقای رییس جمهور!

«غلامرضا بنی اسدی»، روزنامه‌نگار، در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز در ضرورت ترمیم کابینه نوشت: شما از که گلایه می‌کنید، آقای روحانی؟! اینها از سخنان ناامید کننده‌شان شکوه می‌کنید که وزاری خودتان هستند. ما اسم مبارک‌شان را در نامه‌ی شما به مجلس خواندیم که برای گرفتن رای اعتماد، معرفی‌شان فرموده بودید و در روز رای گیری هم تمام قد پای تک به تک شان ایستادید و استدلال کردید تا نمایندگان مردم به آنها رای دهند. حالا چه می‌گویید آقای رییس جمهور؟!

این حرف‌ها را بگذارید برای ما و دغدغه‌مندانی که همان روزها می‌گفتند برخی از این حضرات، تراز وزارت در این برحه از زمان نیستند.

گفتیم که دولت، وزاری پاشنه برکشیده می‌خواهد. مردان و زنانی که خود را، صد درصد وقف خدمت کنند و باورمند سیاست و تدبیرِ دولت امید هم باشند.

گفتیم و به نقد برخاستیم رفتار و تدبیر دولت قبل تان را تا چراغی باشد برای دولت دوم تان اما انگار قرار نبود که کسی در روشنای چراغ نقد فرهیختگان و دردمندان همراه، چیزی ببیند والا به این جا نمی‌رسیدیم که سال اول کابینه به آخر نرسیده، حرف‌هایی بشنویم که انگار امیدِ آقای رییس جمهور به تدبیر و همراهی برخی از وزرا به آخر راه رسیده است.

این اصلا خوب نیست اما از این بدتر این است که با همین وضعیت ادامه دهیم و با همین «همراهانِ نا همراه» که امید و شوقی برنمی‌انگیزند که کلامشان هم بوی ناامیدی می‌دهد افتان و خیزان بخواهیم به فردا برویم.

نمی‌شود، به مقصد نمی‌رسیم و بار کشور و ملت روی زمین می‌ماند. خب اگر شانه‌هاشان تحمل بار ندارد، مسوولیت را از دوش‌شان بردارید و فرهیختگان و توانمندانِ پر شمار را به یاری بخوانید. کسانی که با برنامه‌های شما همسویند و توان عملیاتی کردن آن را دارند. کسانی که به گفتمان شما باور دارند. کسانی که خود را وزیر دولت شما می‌دانند. کسانی که می‌توانید با آنها کار کنید چه حتی اگر صد درصد حق هم با شما باشد مردم نمی‌پذیرند این سخنان را که چنین است و چنان.

البته مردم شرایط را می‌فهمند. مضیقه‌ها را درک می‌کنند. شرایط زمانی و چالش‌های فراروی دولت را درک می‌کنند اما اینکه از شخص شما بپذیرند این گلایه‌ها را، محل تردید است چون مردم شما را نفر اول دولت و پدید آورنده‌ی این کابینه‌ای می‌دانند که خود از برخی‌هاشان شکوه دارید.

خب، قانون دست شما را برای ترمیم کابینه باز گذاشته است. از این حق قانونی به نفع مردم و انقلاب و نظام و کشور استفاده کنید و میدان را به فرهیختگان پر امید و همراه بدهید که نفس زدنی را هم برای خدمت، فروگذار نمی‌کنند. کسانی را وارد گود کنید که مردان معرکه‌های بزرگ باشند. کسانی که سال دیگر، زبان به گلایه نداشته باشید بلکه سخن به شکر بگویید به برکت وزیران کارآمد و پرتلاش.

سه سال و اندی باقی است هنوز و این فرصت زیادی است برای اقدامی بزرگ. منتظریم تا هم صریح سخن بگویید و هم برای «ناهمراهی‌ها» نسخه‌ای عملی و علاج کننده بنویسید. منتظریم آقای رییس جمهور!

انتهای پیام